Sint-Petersburg

Werk in uitvoering!
Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt.
Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren.
De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel.
Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.
Toelichting: Omtrent EK 2021

Dit artikel is nog niet af.

Verschillende bezienswaardigheden in Sint-Petersburg

Een kaartje met de locatie van Sint-Petersburg

Sint-Petersburg (Russisch: Санкт-Петербург, spreek uit: Sankt Peterboerg) is na Moskou de grootste stad van Rusland. De stad ligt helemaal in het westen van Rusland aan de Nevabaai, een uitloper van de Finse Golf. Sint-Petersburg is een belangrijke havenstad voor Rusland, het geeft de mogelijkheid tot de Baltische Zee. De stad heeft zo'n 5,3 miljoen inwoners.

Sint-Petersburg bestaat nog niet zo gek lang. Tsaar Peter de Grote wilde zijn land in de 18e eeuw moderniseren en keek hierbij af bij veel Europese landen. Dit deed hij onder meer door een hoofdstad te kiezen die meer in het westen lag van Rusland, om zo zijn land meer westers te maken. In 1703 stichtte hij daarom Sint-Petersburg en als je goed kijkt naar de plattegrond zie dat de stad erg veel lijkt op de grachten van Amsterdam. Tot 1918 was Sint-Petersburg de Russische hoofdstad, na de Russische Revolutie verhuisde men naar Moskou. De Sovjets noemde de stad Petrograd en later Leningrad. Pas 1991 heeft Sint-Petersburg weer zijn oude naam.

Sint-Petersburg staat bekend om zijn vele paleizen. Niet gek, als je bedenkt dat Sint-Petersburg onvermakelijk verbonden was met het Russische tsarenhuis Romanov, dat bijna 300 jaar lang Rusland bestuurde. Zij bouwden vele paleizen en legden een grote kunstcollectie aan, die voor een groot deel vandaag de dag in de Hermitage is te zien, 's werelds grootste museum. Overigens is Sint-Petersburg helemaal niet vernoemd naar de Russische tsaar Peter de Grote, de stichter van de stad, maar naar de heilige Sint-Petrus, misschien wel de belangrijkste discipel van Jezus Christus.

De St. Izaäkskathedraal (architect Auguste de Montferrand) is een van de meest karakteristieke bouwwerken van de stad

De Petrus- en Paulusvesting aan de overzijde van de Neva. In de Petrus- en Pauluskerk bevinden zich de tombes van de Russische tsaren

Een koepel in de Hermitage.

Het Catharinapaleis in Poesjkin.

Geschiedenis

Russische Keizerrijk

Sint-Petersburg is pas in de 18e eeuw ontstaan. Voor die tijd werd het gebied al wel bewoond. De Zweden hadden kleine steden gebouwd en ook Finnen woonden in het gebied. Tsaar Peter de Grote wilde een haven om met de rest van Europa te kunnen handelen. De belangrijkste haven van het land was toen Arkhangelsk aan de Witte Zee en vooral in de winter was het moeilijk om vanuit hier te handelen. Peter de Grote wilde trouwens Rusland ook op andere vlakken moderniseren naar Europees voorbeeld. Hierdoor reisde hij door Europa en kwam ook in Amsterdam terecht. De vele grachten in de stad zijn dan ook gebaseerd op Amsterdam.

In 1703 werd begonnen met de bouw van de stad. De stad werd voornamelijk door Zweedse gevangen gebouwd. Tijdens de bouw van de stad zijn mogelijk 100.000 mensen omgekomen door ziektes (die in het moerassige gebied makkelijk om zich heen grepen) of dwangarbeid. De stad is grotendeels ontworpen door Franse en Italiaanse architecten. Sint-Petersburg werd tevens de nieuwe hoofdstad van Rusland om Rusland zo symbolisch dichter bij het westen te brengen. Na de dood van Peter de Grote in 1725 verhuisde zijn zoon de hoofdstad weer terug naar Moskou, maar vier jaar werd Sint-Petersburg opnieuw de hoofdstad van Rusland.

Tussen 1736 en 1737 werd Sint-Petersburg getroffen door diverse branden. Hierdoor moest een groot deel van de stad opnieuw opgebouwd worden. De stad werd hierdoor voornamelijk in de barokstijl gebouwd, die toentertijd enorm populair was. Vanaf 1760 werd echter opgestapt op het neoclassicisme. In 1762 werd geoordeeld dat geen gebouw in de stad hoger mocht zijn dan het Winterpaleis. Tussen 1760 en 1780 werden de oevers van de Neva voorzien van granietblokken. Pas in 1850 zou er een brug over de Neva worden geopend.

Na de overwinning op Napoleon werden vele monumenten in de stad opgericht om deze te herdenken. Veel van deze monumenten staan er vandaag de dag nog. In 1825 vond de Decembristenopstand plaats, waarna de tsaar van de troon afstapte. In 1861 begon tsaar Alexander II met het industrialiseren van de stad. Hierdoor kwamen er vele fabrieken. De bevolking van Sint-Petersburg werd hierdoor voor het eerst hoger dan die van Moskou. De revolutie van 1905 begon tevens in Sint-Petersburg en werd toen hard neergeslagen.

In 1914 werd de stad Petrograd genoemd. De reden hiervoor was dat Rusland in oorlog was met Duitsland en de woorden Sint en Burg uit het Duits kwamen.

Russische Revolutie en de Sovjet-Unie

Tijdens de Russische Revolutie was Sint-Petersburg de plaats waar de belangrijkste zaken zich afspeelden. De Russische Revolutie zelf bestaat eigenlijk uit twee revoluties. Tijdens de eerste revolutie, de Februarirevolutie, werd Rusland een constitutionele monarchie. De tsaar bleef aan, maar had haast geen macht meer. Het land moest een democratie worden en de macht was in handen van de Voorlopige Regering. Deze regering was erg zwak en uiteindelijk brak de tweede revolutie uit, de Novemberrevolutie. Hierbij kregen de communisten de macht en raakte het land in een burgeroorlog. De tsaar en zijn gezin werden vermoord. Aangezien Rusland nog steeds in de Eerste Wereldoorlog verwikkeld was en de Duitsers Sint-Petersburg dreigden te bombarderen verplaatsten de Russen de hoofdstad naar Moskou.

Tijdens de Russische Burgeroorlog werd Estland onafhankelijk van Rusland. Estland dreigde om Sint-Petersburg in te nemen, maar Leon Trotski wist dit te voorkomen. Na de dood van Sovjetleider Vladimir Lenin in 1924 werd de stad Leningrad genoemd. Veel paleizen van de familie Romanov werden onder Sovjets musea of openbare gebouwen. De kunstvoorwerpen werden ook deze musea tentoongesteld. Ondertussen werden delen van de stad heropgebouwd na de revoluties en burgeroorlog. In 1935 werd de stad naar het zuiden uitgebreid. Sovjetleider Josef Stalin had tevens een plan om een groot plein aan te leggen, maar dit is nooit gebeurd.

Tweede Wereldoorlog

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Sint-Petersburg 29 maanden ingesloten door het Duitse leger tijdens het Beleg van Leningrad. Het beleg was één van de ergste belegeringen in de moderne geschiedenis. Vooral voor de bevolking was dit een erg zware tijd. Er was gebrek aan alles en er was hongersnood. Tijdens deze hongersnood zouden de inwoners van Sint-Petersburg zelfs elkaar hebben opgegeten (kannibalisme). Ook zijn er verschillende mensen gevlucht of geëvacueerd, waardoor de stad grotendeels onbewoond was.

In de winter kon men via het bevroren nabijgelegen Ladogameer af en toe voorraden aanvoeren, maar dat kon nauwelijks in de behoefte voorzien. Officieel zouden er ongeveer 600.000 zijn gestorven tijdens het beleg, maar er volgens andere bronnen zijn dit er meer dan één miljoen. Door de dappere verdediging kreeg Leningrad de titel heldhaftigste stad van de Sovjet-Unie.

Tweede Sovjetperiode

Na de Tweede Wereldoorlog werd Sint-Petersburg herbouwd naar de plannen die er al voor de oorlog waren. Dit duurde van 1948 tot en met 1954. In 1955 werd de metro van Sint-Petersburg geopend. De metro bestond toentertijd uit acht stations, die in kenmerkende Sovjetstijl gebouwd werden. Binnen vind men nog altijd verwijzingen naar het communisme en veel goud en marmer. Na de dood van Stalin in 1953 schakelde men over op een iets andere, meer sobere bouwstijl. Veel appartementenblokken in Sint-Petersburg zijn in die stijl gebouwd en staan nog altijd overeind.

Tussen 1949 en 1952 werd de top van de Communistische Partij van Sint-Petersburg afgezet. 23 leden werden ter dood veroordeeld en 181 werden verbannen naar Siberië. Officieel werden de mensen veroordeeld voor Russisch nationalisme, maar eigenlijk ging het erom wie Stalin zou opvolgen.

Sinds 1991

Geografie

Landschap

De federale stad Sint-Petersburg bestaat uit de stad Sint-Petersburg zelf en negen voorsteden. De belangrijkste voorsteden zijn Lomonosov, Poesjkin, Kronstadt en Peterhof. Daarnaast zijn er nog 21 gemeenten. De stad Sint-Petersburg ligt in het midden van het gebied aan het eindelijk van de Nevabaai. De Nevabaai wordt gescheiden van de Finse Golf door de Sint-Petersburgdam. De stad had in het verleden veel te maken met overstromingen en de dam beschermt de stad tegen hoog water. In de dam zijn diverse sluizen voor de schepen.

Naar de Nevabaai lopen diverse rivieren, zoals de Sestra, Okhta en Izhora. In het gebied liggen ook diverse kleinere meren, waarvan de Lakhtinsky Razliv grootste is.

Klimaat

Kunst en cultuur

Bezienswaardigheden

Sint-Petersburg kent als voormalige hoofdstad vele monumenten. De stad was (en is nog steeds) een belangrijk centrum voor de Russisch-Orthodoxe Kerk. De kerk liet vele kerken, kloosters en kathedralen in de stad bouwen. Deze werden tijdens de Sovjetperiode gesloten en soms zelfs gesloopt. Sinds de jaren 90 zijn deze monumenten weer geopend en werden opgeknapt of herbouwd. Eén van de oudste kloosters is het Alexander Nevski-klooster, dat in 1710 gebouwd is. De Petrus-en-Pauluskathedraal staat bekend om zijn kenmerkende torenspits. De kathedraal was de plaats waar veel tsaren zich lieten kronen en veel tsaren ook begraven zijn. De Izaäkkathedraal is de grootste kerk van de stad en is tegenwoordig een museum voor mozaïek. Ook is er nog de Kazankathedraal, dat ontworpen is om op de Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad te lijken.

Het historische centrum van Sint-Petersburg staat sinds 1990 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. In 2013 zijn hieraan nog verschillende monumenten toegevoegd. De stad heeft door de vele kanalen ook vele bruggen. De Blagoveshchenskybrug is de belangrijkste brug van Sint-Petersburg. Vandaag de dag zijn er 342 bruggen in verschillende groottes en in verschillende stijlen. Ook zijn er nog meer dan 800 bruggen die over kleinere meren en sloten in de verschillende parken en tuinen. Door de vele bruggen wordt Sint-Petersburg ook wel het Venetië van het noorden genoemd.

De stad heeft niet alleen vele bruggen en parken, maar ook vele paleizen. De familie Romanov, die over Rusland heerste, leefde in grote rijkdom. Als eerste is er het Winterpaleis met meer dan 600 kamers en waar nu de Hermitage gevestigd zit. Het paleis is in de barokstijl gebouwd, net als het Stroganovpaleis en het Anichkovpaleis. Het Michailovski-kasteel is weer gebouwd in de renaissance-stijl, net als het Mikhailovskypaleis. Nabij Sint-Petersburg ligt ook het Paleizencomplex in Peterhof, wat ook wel het Russische Versailles genoemd wordt. Het complex bestaat uit verschillende paleizen met tuinen, maar het bekendste monumenten is het Grote Paleis met de Grote Cascade. Deze Grote Cascade is een helling met watervallen en vele fonteinen.

Door de stad zijn vele kleinere monumenten te vinden, zoals standbeelden. Het bekendste standbeeld is dat van de Bronzen Ruiter, wat op het plein staat waar de Senaat vroeger zat. Op het Paleisplein staat de zogeheten Alexanderzuil, wat één van de grootste zuilen ter wereld is. De Narvatriomfboog herinnert aan het verslagen van Napoleon en de Moskoutriomfboog aan het succes tijdens de Russisch-Turkse Oorlogen.

Musea

Er zijn veel museums in Sint Petersburg: zo'n 120 in totaal! Internationaal bekend is bijvoorbeeld de Hermitage. De collectie van de Hermitage bestaat vooral uit West-Europese kunst. Er zijn ook vaak tentoonstellingen over het oude Rusland. In Amsterdam is er een kleinere Hermitage, die op 20 juni 2009 werd geopend door Koningin Beatrix en de Russische president Dmitri Medvedev. De stad telt meer dan 50 theaters, waarvan het bekendste wel het Mariinskitheater is.

In St. Petersburg is ook de Russische Academie van Wetenschappen gevestigd. Veel beroemde wetenschappers en kunstenaars zijn uit de stad afkomstig, zoals de dichter Aleksandr Poesjkin, de acteur Ivan Urgant en de schaker Boris Spasski. Grootvorstin Anna Paulowna, die getrouwd was met de Nederlandse koning Willem II, is in St. Petersburg geboren.

Sint Petersburg was in 2009 in de race om het Eurovisie Songfestival te organiseren, wat Rusland had gewonnen in 2008. Het was een grote teleurstelling voor de stad, toen werd bekendgemaakt dat Moskou de plaats van het songfestival zou zijn.

In de literatuur

Verkeer en vervoer

Bestand:Spoorwegmuseum St Petersburg.jpg

Het Spoorwegmuseum, vroeger het Warschaustation. Een van de 120 musea.

Sint Petersburg is een belangrijk vervoersknooppunt. Poelkovo is de belangrijkste luchthaven van Sint Petersburg, uit 1932. Er zijn twee terminals: één voor nationale vluchten, twee voor internationale vluchten. Door de hele stad rijden ook bussen, trams en marsjroetka's (soort lijntaxi's, tussen de taxi en de bus in). Sint Petersburg heeft treinverbindingen met Tallinn en zelfs Helsinki! De metro van Sint-Petersburg heeft 4 lijnen die alle treinstations met elkaar verbinden. Een vijfde lijn is in aanleg, en bestaande lijnen worden nog steeds uitgebreid. De stations zijn erg diep gelegen. De metro bestaat al sinds 1955. Er is ook een zeehaven. Het autoverkeer is sinds de val van het communistische bewind in 1991 sterk toegenomen.

Witte Nachten

Omdat Sint Petersburg zo noordelijk ligt, zijn de nachten rond het begin van de zomer (21 juni) erg kort. Dat worden de Witte Nachten genoemd. Dan zijn de bruggen van 1 tot 5 uur 's nachts open, en wordt het Witte Nachten Festival gevierd met voorstellingen in het Mariinskitheater.

Sport

De voetbalclub van Sint Petersburg is FK Zenit Sint-Petersburg. Het thuisstadion is het Petrovski stadion, met meer dan 21.000 zitplaatsen. FK Zenit Sint-Petersburg zit in de hoogste klasse van het Russisch voetbal, de Premjer Liga. Zenit Sint-Petersburg speelde op 14 mei 2008 de UEFA Cup-finale tegen Glasgow Rangers in Manchester, en won die met 2-0.