George III van het Verenigd Koninkrijk
George III Willem Frederik (Westminster, 4 juni 1738 — Windsor Castle, 29 januari 1820) was koning van Groot-Brittannië en Ierland tussen 1760 en 1820 (vanaf 1801 onder de naam Verenigd Koninkrijk). Hij was ook keurvorst (en later koning) van Hannover en hertog van Brunswijk-Lüneburg. George III kwam uit het huis Hannover.
Koning George III had in tegenstelling tot de vorige twee koningen Engels als moedertaal in plaats van Duits en was in Engeland geboren. Tijdens zijn regeerperiode werd het Verenigd Koninkrijk gesticht. Hij verhief Hannover tot koninkrijk, maar heeft Hannover zelf nooit bezocht. Koning George III kreeg met vele conflicten te maken, zoals de Franse Revolutie, de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en de oorlogen tegen Napoleon Bonaparte. Op latere leeftijd kreeg George III last van psychische aandoeningen. Vooral de Verenigde Staten wordt George III vaak als "schurk" afgebeeld, die de Amerikanen alleen maar belasting oplegde. Hoewel George III invloed in het parlement had, was het niet George III die dit zelfstandig deed. Na het verlies van VS werd de macht van de koning nog meer ingekort.
Levensloop
Jeugd
George werd geboren als de oudste zoon van Frederik van Wales en Augusta van Saksen-Gotha. Zijn grootvader was koning George II. Zijn vader Frederik overleed voordat zijn grootvader overleed. Hierdoor werd George de troonopvolger. George werd twee maanden te vroeg geboren en men verwachtte niet dat hij het zou overleven. Daarom werd hij diezelfde dag nog gedoopt. Later is hij nog een keer publiekelijk gedoopt. George had een moeilijke jeugd. Zijn emotionele en geestelijke ontwikkeling liepen niet gelijk. Hierdoor was hij onvoorspelbaar en soms zelfs agressief.
George was daarnaast erg verlegen, maar had een goede lichamelijke gezondheid. George kon zowel vloeiend Engels als Duits. Zijn twee voorgangers, George I en George II, konden alleen slecht Engels. De prins bleek ook erg slim te zijn. Op een leeftijd van acht jaar kon hij al goed commentaar leveren op de politieke gebeurtenissen in Europa. George studeerde natuurwetenschappen. Hij kreeg les in scheikunde, natuurkunde, sterrenkunde, wiskunde, muziek, Frans, Latijn, geschiedenis, aardrijkskunde, handel, landbouw en grondwettelijk recht. In aanvullende lessen leerde hij ook paardrijden, dansen en schermen.
In 1751 overleed zijn vader en kreeg hij de titel prins van Wales. In 1756 kreeg hij appartementen aangeboden in St. James's Palace, maar wees deze af.
Regering
George III wilde als koning het bestuur in Groot-Brittannië verbeteren. Hij oefende hierbij veel invloed uit op zijn ministers en de leden van het parlement. De leden van het parlement die aan de kant van de koning stonden werden de King's Men (Mannen van de koning) genoemd. De liberalen waren tegen de King's Men, net als filosoof Edmund Burke en politicus John Wilkes. George III wilde de macht van de Britse koning weer vergroten en verklaarde de oudere parlementsleden de strijd.
.jpg)
De politiek in Groot-Brittannië werd instabiel, maar dat was niet volledig de schuld van George III. Er waren politieke en sociale veranderingen in Engeland en de koloniën in Noord-Amerika. Groot-Brittannië won de Zevenjarige Oorlog en kreeg alle Franse koloniën in Noord-Amerika. Tegenwoordig zijn deze gebieden onderdeel van Canada. In de Britse Dertien koloniën brak echter onrust uit. Zij waren het niet eens met de belastingverhogingen en wilde inspraak (No taxation without representation). Dit mondde uit eindelijk uit in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. In 1783 raakte Groot-Brittannië deze koloniën kwijt en een nieuw land werd gesticht; de Verenigde Staten van Amerika.
Om het verlies te compenseren gingen de Britten Australië koloniseren. Voorheen werd Amerika als strafkolonie gebruikt en dat werd nu Australië. Onder James Cook werd Australië onderdeel van het Britse Rijk. Ondertussen was in Frankrijk de Franse Revolutie uitgebroken. De Britten vreesden, net als andere Europese landen, dat deze revolutie zou overslaan naar hun land. De Britten sloten een bondgenootschap met onder meer Pruisen en Oostenrijk om de revolutionairen te verslaan. Dit leidde ertoe dat Napoleon Bonaparte in Frankrijk aan de macht kwam en nu was de oorlog tussen het Frankrijk van Napoleon en de overige Europese staten. George III overleed voor het einde van deze oorlogen, die bekend staan als de Coalitieoorlogen.
Door de technologische veranderingen ontstond de Industriële Revolutie. De handel kwam hierdoor tot bloei en Groot-Brittannië maakte een economische groei door, die ervoor zorgde dat het land in de 19e eeuw het belangrijkste land ter wereld werd. De Industriële Revolutie bracht ook een tal van sociale veranderingen met zich mee. George III bood in 1782 zijn ontslag aan, maar het parlement weigerde dit. Zijn macht werd hierdoor nog eens verkleind.
Laatste jaren en dood
In 1788 werd George III ernstig ziek. Tegenwoordig denkt men dat hij porfyrie had, maar in die tijd dacht men dat hij aan krankzinnigheid leed. George III had last hevig buikpijn, een gevoelige huid, rode urine en een afname in zijn geestesvermogen. George III praatte tijdens deze periode onophoudelijk. Hij kon zelfs weleens urenlang praten zonder pauze. Elke dag onderging de koning een medisch experiment door dokters die wilde weten wat er met hem aan de hand was.
In 1810 stortte de koning volledig in na de dood van zijn dochter. Zijn oudste zoon nam hierop zijn taken over en werd regent. In 1811 trok hij zich terug in Windsor Castle. Zijn familie bezocht hem hier amper. Zij waren bang voor zijn gewelddadigheid en grilligheid. De koning bleek zich echter wel bewust te zijn van de situatie en had ook heldere momenten. Hij kwam echter nooit te weten dat zijn vrouw was overleden en dat hij weer koning van Hannover was (nadat Napoleon verslagen was). De koning werd doof, blind en dement. Op 25 december 1819 sprak hij voor twee dagen en tien uur onafgebroken. Hierna raakte hij in een coma, waaruit hij niet meer ontwaakte. Hij stierf uiteindelijk een maand later en werd begraven in Windsor. Zijn oudste zoon George IV werd hierna koning van het Verenigd Koninkrijk en van Hannover.
Huwelijk en kinderen
In 1716 trouwde George III met prinses Charlotte van Mecklenburg-Strelitz. Samen kregen ze vijftien kinderen:
- George (12 augustus 1762 - 26 juni 1830)
- Frederik (16 augustus 1763 - 5 januari 1827)
- Willem (21 augustus 1765 - 20 juni 1837)
- Charlotte (29 september 1766 - 5 oktober 1828)
- Eduard August (2 november 1767 - 23 januari 1820)
- Augusta (8 november 1768 - 22 september 1840)
- Elisabeth (22 mei 1770 - 10 januari 1840)
- Ernst August (5 juni 1771 - 18 november 1851)
- August Frederik (27 januari 1773 - 21 april 1843)
- Adolf (24 februari 1774 - 8 juli 1850)
- Maria (25 april 1776 - 30 april 1857)
- Sophia Mathilde (2 november 1777 - 27 mei 1848)
- Octavius (23 februari 1779 - 3 mei 1783)
- Alfred (22 september 1780 - 20 augustus 1783)
- Amalia (7 augustus 1783 - 2 november 1810)
| Koningen van Engeland, Schotland en het Verenigd Koninkrijk | |||
|---|---|---|---|
| Engeland (tot 1603 · lijst) Alfred de Grote (871-899) · Eduard de Oudere (899-924) · Æthelstan (924-939) · Edmund I de Geweldige (939-946) · Edred (946-955) · Edwy (955-959) · Edgar de Vreedzame (959-975) · Eduard de Martelaar (975-978) · Ethelred II (978-1016) · Sven Gaffelbaard (1013-1014) · Edmund II (1016) · Knoet de Grote (1016-1035) · Harold I (1035-1040) · Hardeknoet (1040-1042) · Eduard de Belijder (1042-1066) · Harold II (1066) · Edgar II (1066) · Willem I de Veroveraar (1066-1087) · Willem II (1087-1100) · Hendrik I (1100-1135) · Stefanus (1135-1154) · Hendrik II (1154-1189) · Richard I (1189-1199) · Jan (1199-1216) · Hendrik III (1216-1272) · Eduard I (1239-1307) · Eduard II (1307-1327) · Eduard III (1327-1377) · Richard II (1377-1399) · Hendrik IV (1399-1413) · Hendrik V (1413-1422) · Hendrik VI (1422-1461) · Eduard IV (1461-1470; eerste keer) · Hendrik VI (1470-1471) · Eduard IV (1471-1483) · Eduard V (1483) · Richard III (1483-1485) · Hendrik VII (1485-1509) · Hendrik VIII (1509-1547) · Eduard VI (1547-1553) · Jane (1553) · Maria I (1553-1558) · Elizabeth I (1558-1603) Schotland (tot 1603) Engeland, Schotland en Ierland (1603-1707 · lijst) Verenigd Koninkrijk (en Ierland) (1707-heden · lijst) |
|||