Stefanus van Engeland

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Koning Stefanus

Stefanus (Blois (Frankrijk), 1096 – Dover (Kent), 25 oktober 1154) was koning van Engeland tussen 1135 en 1154. Stefanus was de laatste koning uit het Huis Normandië.

Hij werd geboren in de Franse stad Blois en wordt daarom ook wel als Stefanus van Blois aangeduid. Hij was graaf van Blois en Chartres en was de neef van koning Hendrik I. Hendrik I gaf het graafschap Lancashire aan Stefanus en de twee mochten elkaar. Na de dood van Hendrik I werd Stefanus erkend als de koning van Engeland door de adel. Dit ging ten koste van de dochter van Hendrik I, Mathildis van Engeland, de dochter van Hendrik I. Eigenlijk zou zij op de troon terechtkomen. Het was toen echter ongebruikelijk dat een vrouw het land bestuurde en daarom werd Stefanus gekozen.

De paus erkende Stefanus ook als koning, maar Mathildis verzette zich hiertegen. Zij werd gesteund door een deel van de bevolking en deze periode wordt de Anarchie genoemd. Mathildis kwam in 1139 in Engeland en ze wist Stefanus tijdens de slag bij Lincoln te verslaan in 1141. Stefanus werd in de gevangenis gegooid, maar kwam vrij snel vrij. De Anarchie eindigde uiteindelijk met een afspraak dat Hendrik II koning werd na zijn Stefanus' dood. Zoals afgesproken gebeurde dit ook.


Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=Stefanus_van_Engeland&oldid=651424"