Hendrik I van Engeland
Hendrik I, soms ook Beauclerc genoemd (Selby (York), ca. 1068 — Lyons-la-Forêt (Frankrijk)) was tussen 1100 en 1135 koning van Engeland en tussen 1106 en 1135 hertog van Normandië. Hendrik I was de opvolger van Willem II als koning van Engeland en Robert Curthose als hertog van Normandië. Hendrik I werd zowel als hertog als koning opgevolgd door Stefanus.
Hendrik was het kind van Willem de Veroveraar en zijn vrouw Mathilde van Vlaanderen. Hij is waarschijnlijk vernoemd naar de Franse koning Hendrik I, aangezien dat Mathilde's oom was. Zijn ouders lieten hem opvoeden door een geestelijke. Het is onduidelijk of ze een kerkelijk beroep voor hem voor ogen hadden. Op 24 mei 1086 werd Hendrik tot ridder geslagen door zijn vader.
Toen Willem de Veroveraar in 1086 overleed werden zijn land en bezittingen verdeeld tussen zijn zoon. Zijn oudste zoon Robert Curthose kreeg het hertogdom Normandië en zijn tweede zoon Willem werd koning van Engeland. Hendrik kreeg als derde zoon 5000 pond (toen een heleboel geld) en de landgoederen in Buckinghamshire en Gloucestershire. Hoewel dit niet niets is, kreeg Hendrik veel minder dan zijn broers. Dit veranderde echter toen de Engelse koning Willem II overleed na een jachtongeluk. Hoewel dit officieel ongeluk was, waren er roddels dat Hendrik I dit had gedaan. Of dit waar is of niet is onduidelijk, maar het kwam Hendrik I heel goed uit. Hij werd koning van Engeland nog datzelfde jaar. Hendrik I vond een band met de kerk heel belangrijk. Hij verbeterde de relatie met de kerk en de verbannen bisschop van Canterburry mocht terug naar Engeland komen. In 1106 veroverde Hendrik I Normandië van zijn broer Robert. Hierdoor was het rijk van zijn vader weer herenigd. In Engeland kwam er een centraal bestuur en breidde invloed van de koning in de rechtspraak uit. Hendriks macht in Normandië was niet stabiel, maar wel in Engeland. Roberts zoon, Willem Clito, probeerde jarenlang Normandië terug te veroveren.
Hendrik I trouwde met Mathildus van Schotland en samen kregen ze vier kinderen. Uiteindelijk zou hun enige zoon overlijden, waardoor Hendrik I geen troonopvolger had. Ook zijn tweede huwelijk bleef kinderloos. Hendrik I had overigens vele onwettige kinderen, waarvan hij er tussen de 20 en 25 erkende. Hendrik I overleed uiteindelijk aan (vermoedelijk) voedselvergiftiging. Hij werd begraven in Reading Abbey en werd opgevolgd door Stefanus van Engeland.
| Koningen van Engeland, Schotland en het Verenigd Koninkrijk | |||
|---|---|---|---|
| Engeland (tot 1603 · lijst) Alfred de Grote (871-899) · Eduard de Oudere (899-924) · Æthelstan (924-939) · Edmund I de Geweldige (939-946) · Edred (946-955) · Edwy (955-959) · Edgar de Vreedzame (959-975) · Eduard de Martelaar (975-978) · Ethelred II (978-1016) · Sven Gaffelbaard (1013-1014) · Edmund II (1016) · Knoet de Grote (1016-1035) · Harold I (1035-1040) · Hardeknoet (1040-1042) · Eduard de Belijder (1042-1066) · Harold II (1066) · Edgar II (1066) · Willem I de Veroveraar (1066-1087) · Willem II (1087-1100) · Hendrik I (1100-1135) · Stefanus (1135-1154) · Hendrik II (1154-1189) · Richard I (1189-1199) · Jan (1199-1216) · Hendrik III (1216-1272) · Eduard I (1239-1307) · Eduard II (1307-1327) · Eduard III (1327-1377) · Richard II (1377-1399) · Hendrik IV (1399-1413) · Hendrik V (1413-1422) · Hendrik VI (1422-1461) · Eduard IV (1461-1470; eerste keer) · Hendrik VI (1470-1471) · Eduard IV (1471-1483) · Eduard V (1483) · Richard III (1483-1485) · Hendrik VII (1485-1509) · Hendrik VIII (1509-1547) · Eduard VI (1547-1553) · Jane (1553) · Maria I (1553-1558) · Elizabeth I (1558-1603) Schotland (tot 1603) Engeland, Schotland en Ierland (1603-1707 · lijst) Verenigd Koninkrijk (en Ierland) (1707-heden · lijst) |
|||