Willem IV van het Verenigd Koninkrijk
Willem IV Hendrik (Londen, 21 augustus 1765 – Windsor Castle, 20 juni 1837) was koning van het Verenigd Koninkrijk en koninkrijk Hannover tussen 1830 en 1837. Willem IV kwam uit het huis Hannover en was de laatste Britse koning die zowel over het VK als over Hannover regeerde. Na zijn dood zou er een einde komen aan deze personele unie. In Hannover werd zijn regeringsnummer (IV) vaak weggelaten, aangezien er geen andere koningen waren met de naam Willem.
De koning staat ook wel bekend als de Sailor King, aangezien hij in de marine heeft gediend. In de zeven jaar dat Willem IV regeerde werd de slavernij in het Verenigd Koninkrijk afgeschaft. Over het algemeen bemoeide hij zich niet met de politiek. Hij was de laatste Britse koning die een minister-president aanwees, die het parlement niet wilde hebben. In Hannover zorgde hij voor een liberale grondwet, maar deze grondwet zou alweer snel worden ingetrokken.
Levensloop
Jeugd en marine
Willem was de zoon van koning George III en Charlotte van Mecklenburg-Strelitz. Hij was twee oudere broers; de latere koning George IV en Frederik van York. Hierdoor was het onwaarschijnlijk dat Willem ooit koning zou worden.
Hij werd gedoopt in St. James's Palace en bracht zijn jeugd grotendeels in Londen door. Hij kreeg privéleraren toegewezen. Op dertienjarige leeftijd ging in de marine en maakte de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog mee. Hij diende tijdens de oorlog in New York en was de eerste (toekomstige) Britse koning de VS bezocht. President George Washington wilde de prins ontvoeren, maar de Britten hoorden van het plan en zorgde voor mee beveiliging.
In 1785 werd Willem luitenant en in 1786 kapitein. Hij diende onder de Britse zeeheld Horatio Nelson in West-Indië.
In de politiek
Willem wilde net als zijn broers tot hertog verheven worden en een plek in het parlement krijgen. Zijn vader weigerde echter, waarna hij zijn vader onderdruk zette. Willem kreeg hierna de titel hertog van Clarence and Saint Andrews en graaf van Munster. In 1790 stapte hij uit de marine. Toen het Verenigd Koninkrijk in 1793 Frankrijk de oorlog verklaarde, wilde Willem weer in de marine dienen. Hij kreeg geen schip toegewezen en bleef hierdoor lid van het Hogerhuis. In het Hogerhuis sprak de prins zich uit voor het afschaffen van de slavernij en verdedigde zijn broer, de latere koning George IV, voor zijn uitbundige levensstijl.
Hij woonde samen met de Ierse actrice Dorothea Jordan. Het paar kreeg 10 kinderen, maar deze waren onwettig. Het paar was twintig jaar samen tot 1811. Dat jaar kreeg Dorothea een bedrag onder de voorwaarden dat ze uit de publiciteit bleef. Ze stierf uiteindelijk vijf jaar later. Overigens was de voormalige Britse premier David Cameron afstammeling van één van de kinderen van Willem IV en Dorothea.
Huwelijk
Beide broers van Willem hadden geen kinderen, wat zijn kans op de troon vergrootte. Hij zocht naar een prinses en stuurde zijn broer Adolf van Cambridge naar Duitsland. Hij kwam terug met de Duitse prinses Augusta van Hessen-Kassel. Willem wees haar echter af, waarop Adolf zelf met haar trouwde. Willem trouwde uiteindelijk met Adelheid van Saksen-Meiningen. Adelheid was 26 jaar oud, terwijl Willem 53 jaar oud was. De twee kregen twee dochters, maar deze overleden al vrij snel na de geboorte.
Koningschap
Nadat Frederik van York was overleden, werd Willem de nieuw troonopvolger. Hij was toen 64 jaar oud, wat hem toen de oudste troonopvolger maakte. Willem is niet de oudste troonopvolger in de gehele Britse geschiedenis. Die eer is aan de huidige kroonprins Charles.
Willem IV was als koning eigenlijk vrij onzichtbaar. Hij leefde vrij sober en wilde het vertrouwen met het parlement herstellen. Ook was hij voorstander van sociale en politieke hervormingen. Hij zocht ook contact met het volk. In 1832 zette Willem IV het parlement onderdruk om de zogeheten Reform Act aan te nemen. Deze veranderde de kiesdistricten in Engeland. Door de verstedelijking was dit stelsel verouderd geworden. De landelijk gebieden hadden hierdoor veel meer macht dan de steden. Dit was ten gunste van de adel. Willem IV wilde nieuwe edelen benoemen, waarna het Hogerhuis de wet aannam. Onder Willem IV werd de laatste politieke macht van de koning overgedragen aan het parlement.
Willem IV stierf in 1837 aan een longontsteking. Hij werd begraven in Windsor Castle. Aangezien hij geen wettige kinderen had, ging de Engelse troon naar haar nichtje Victoria van Kent. Doordat vrouwen niet aan de macht konden komen in Hannover, stopte de personele unie tussen het Verenigd Koninkrijk en Hannover. Willems broer Ernst August werd de nieuwe koning van Hannover.
| Koningen van Engeland, Schotland en het Verenigd Koninkrijk | |||
|---|---|---|---|
| Engeland (tot 1603 · lijst) Alfred de Grote (871-899) · Eduard de Oudere (899-924) · Æthelstan (924-939) · Edmund I de Geweldige (939-946) · Edred (946-955) · Edwy (955-959) · Edgar de Vreedzame (959-975) · Eduard de Martelaar (975-978) · Ethelred II (978-1016) · Sven Gaffelbaard (1013-1014) · Edmund II (1016) · Knoet de Grote (1016-1035) · Harold I (1035-1040) · Hardeknoet (1040-1042) · Eduard de Belijder (1042-1066) · Harold II (1066) · Edgar II (1066) · Willem I de Veroveraar (1066-1087) · Willem II (1087-1100) · Hendrik I (1100-1135) · Stefanus (1135-1154) · Hendrik II (1154-1189) · Richard I (1189-1199) · Jan (1199-1216) · Hendrik III (1216-1272) · Eduard I (1239-1307) · Eduard II (1307-1327) · Eduard III (1327-1377) · Richard II (1377-1399) · Hendrik IV (1399-1413) · Hendrik V (1413-1422) · Hendrik VI (1422-1461) · Eduard IV (1461-1470; eerste keer) · Hendrik VI (1470-1471) · Eduard IV (1471-1483) · Eduard V (1483) · Richard III (1483-1485) · Hendrik VII (1485-1509) · Hendrik VIII (1509-1547) · Eduard VI (1547-1553) · Jane (1553) · Maria I (1553-1558) · Elizabeth I (1558-1603) Schotland (tot 1603) Engeland, Schotland en Ierland (1603-1707 · lijst) Verenigd Koninkrijk (en Ierland) (1707-heden · lijst) |
|||