Sigrid Kaag: verschil tussen versies
Regel 40: | Regel 40: | ||
Op 10 januari 2022 werd Kaag benoemd tot [[ministerie van Financiën (Nederland)|minister van Financiën]] in het [[kabinet-Rutte IV]]. [[Willem-Alexander der Nederlanden|Koning Willem-Alexander]] benoemde haar via een [[video]][[verbinding]], omdat ze besmet was met het [[coronavirus]]. Dit was bijzonder, omdat het nog niet eerder was voorgekomen dat een minister via een videobinding werd benoemd. |
Op 10 januari 2022 werd Kaag benoemd tot [[ministerie van Financiën (Nederland)|minister van Financiën]] in het [[kabinet-Rutte IV]]. [[Willem-Alexander der Nederlanden|Koning Willem-Alexander]] benoemde haar via een [[video]][[verbinding]], omdat ze besmet was met het [[coronavirus]]. Dit was bijzonder, omdat het nog niet eerder was voorgekomen dat een minister via een videobinding werd benoemd. |
||
− | Kaag trad op 8 augustus 2024 af als minister, nadat de [[Verenigde Naties]] haar hadden gevraagd om coördinator te worden voor hulp en wederopbouw in de [[Gazastrook]]. Dit gebeurde door het opnieuw oplaaien van het [[Israëlisch-Palestijns conflict]]. Zij werd op |
+ | Kaag trad op 8 augustus 2024 af als minister, nadat de [[Verenigde Naties]] haar hadden gevraagd om coördinator te worden voor hulp en wederopbouw in de [[Gazastrook]]. Dit gebeurde door het opnieuw oplaaien van het [[Israëlisch-Palestijns conflict]]. Zij werd op 11 januari 2024 opgevolgd als minister van Financiën door [[Steven van Weyenberg]]. |
=== Privé === |
=== Privé === |
Versie van 10 jan 2024 18:49
Sigrid Kaag | |
---|---|
Sigrid Kaag in 2018 | |
Naam voluit | Sigrid Agnes Maria Kaag |
Geboren | 2 november 1961 |
Geboren te | Rijswijk, Zuid-Holland |
Gehuwd met | Anis al-Qaq (sinds 1996) |
Partij | Democraten 66 |
Religie | Rooms-katholiek |
Functie | Senior coördinator van de Verenigde Naties voor hulp en de wederopbouw in de Gazastrook |
Aantreden | 8 januari 2024 |
Functie(s) | |
Hoofd Donorrelaties van de Internationale Organisatie voor Migratie (1998-2004) Senior-programmamanager voor Externe Betrekkingen bij UNWRA in Jeruzalem (1998-2004) Regionaal directeur voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika bij UNICEF (2007-2010) Assisent-secretaris-generaal van het VN-Ontwikkelingsprogramma (2010-2013) Speciaal gezant van de Verenigde Naties in Syrië (2013-2014) Speciaal gezant van de Verenigde Naties in Libanon (2014-2017) Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking (2017-2021) Partijleider van D66 (2020-2023) Fractievoorzitter van D66 in de Tweede Kamer (2021) Minister van Buitenlandse Zaken (2021) Minister van Financiën (2022-2024) | |
Portaal Politiek |
Sigrid Kaag (geboren in Rijswijk op 2 november 1961) is een Nederlandse diplomate, bestuurder en oud-politica. Sinds 8 januari 2024 is ze namens de Verenigde Naties de belangrijkste coördinator (senior coördinator) voor hulp en wederopbouw in de Gazastrook.
Kaag was tussen 10 januari 2022 en 8 januari 2024 de minister van Financiën in het kabinet-Rutte IV. Ook was ze tussen 4 september 2020 en 12 augustus 2023 de partijleider van de politieke partij Democraten 66 (D66).
Eerder was Kaag van 25 mei 2021 tot en met 16 september 2021 de minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Rutte III. Van 27 oktober 2017 tot en met 9 juli 2021 was zij verantwoordelijk voor de post Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.
Biografie
Loopbaan
Voordat Kaag aan het werk ging, heeft ze meerdere studies gevolgd. Ze begon met de studies Midden-Oostenstudies en Arabisch aan de Universiteit Leiden, maar maakte deze af aan de Amerikaanse Universiteit in Caïro in Egypte. In het Verenigd Koninkrijk begon ze met een master in internationale betrekkingen aan de Universiteit van Exeter die ze voltooide aan het St Antony's College in Oxford. Later studeerde Kaag in Frankrijk, waar ze ging naar de École nationale d'administration (ENA). In Nederland deed ze ten slotte deed ze de leergang Buitenlandse Betrekkingen aan het Instituut Clingendael. In 2015 ontving ze een eredoctoraat van de Universiteit van Exeter.
Na haar studies werkte ze eerst bij Shell en later bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ze woonde in die tijd in Wenen, Beiroet en Khartoem. In 1994 stapte ze over naar de Verenigde Naties, waar ze tot 2017 is blijven werken. Ze hield zich bij VN vooral bezig met het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Van 2013 tot 2014 was ze Speciaal Gezant van de Verenigde Naties in Syrië. Haar taak was om ervoor te zorgen dat er geen chemische wapens zoals gifgas meer werden gebruikt in de Syrische burgeroorlog. Van 2014 tot 2017 was ze Speciaal Gezant van de Verenigde Naties in Libanon.
Politiek
Kaag werd in de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 2021 door het bestuur van D66 voorgedragen als kandidaat-lijsttrekker en won met een ruime meerderheid van Ton Visser.
Op 13 juli 2023 maakte Kaag bekend dat ze niet meer de lijsttrekker van D66 wilde zijn voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2023. Ze verliet de politiek, omdat ze werd bedreigd en veel vrouwenhaat kreeg. Daarnaast paste de Nederlandse politiek niet goed bij haar.
Kabinet-Rutte III
Op 27 oktober 2017 werd Kaag minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking in het kabinet-Rutte III. Ze volgde Lilianne Ploumen op. Op 25 mei 2021 werd ze benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken, nadat minister Stef Blok (VVD) overgeplaatst werd naar het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Op 12 juli 2021 werd bekend dat er weer een aparte minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking zou komen, namelijk partijgenoot Tom de Bruijn. Op 10 augustus 2021 werd Kaag door hem opgevolgd.
Nadat de Tweede Kamer een motie van afkeuring aannam tegen het kabinet-Rutte III vanwege de gemaakte fouten bij de Nederlandse evacuatie in Afghanistan, trad Sigrid Kaag af als minister. Zij was als minister van Buitenlandse Zaken namelijk verantwoordelijk voor deze evacuatie na de val van Kaboel. Op 16 september 2021 bood Kaag haar ontslag aan bij de koning.
Kabinet-Rutte IV
Op 10 januari 2022 werd Kaag benoemd tot minister van Financiën in het kabinet-Rutte IV. Koning Willem-Alexander benoemde haar via een videoverbinding, omdat ze besmet was met het coronavirus. Dit was bijzonder, omdat het nog niet eerder was voorgekomen dat een minister via een videobinding werd benoemd.
Kaag trad op 8 augustus 2024 af als minister, nadat de Verenigde Naties haar hadden gevraagd om coördinator te worden voor hulp en wederopbouw in de Gazastrook. Dit gebeurde door het opnieuw oplaaien van het Israëlisch-Palestijns conflict. Zij werd op 11 januari 2024 opgevolgd als minister van Financiën door Steven van Weyenberg.
Privé
Kaag werd geboren in Rijswijk, maar groeide op in Zeist. Ze woont nu in Den Haag en is getrouwd met Anis al-Qaq. Samen hebben ze vier kinderen. Ze is een polyglot: iemand die goed meerdere talen kan spreken. Kaag is vloeiend in zes talen, namelijk Nederlands, Engels, Frans, Spaans, Duits en Arabisch. In 2016 ontving ze de Carnegie-Watelervredesprijs voor haar werk als diplomaat.
Haar man, Anis al-Qaq, was in het verleden de Palestijnse ambassadeur in Zwitserland en een politicus voor de Palestijnse socialistische partij Fatah. Deze partij was vroeger erg tegen de staat Israël en pleegde toen ook terroristische aanslagen. Tegenwoordig is de partij meer gematigd en wil ze een oplossing waarbij zowel Palestina als Israël aparte landen worden. Toen Sigrid Kaag minister werd, vroegen sommige rechtse politici en opiniemakers zich af of ze wel onafhankelijk zou zijn. Kaag benadrukte hierna meerdere keren dat haar man niet meer actief is voor Fatah en dat de politieke partij tegenwoordig vredelievend is. Daarnaast gaf ze meerdere malen aan dat Al-Qaq zich niet meer bemoeid met politiek en tegenwoordig actief is als tandarts.
Ministers en staatssecretarissen in het kabinet-Rutte III (VVD, CDA, D66 en CU) | |||
---|---|---|---|
Minister: Mark Rutte (MP/AZ) · Hugo de Jonge (VP/VWS) · Kajsa Ollongren (VP/BZK) · Carola Schouten (VP/LNV) · Ben Knapen (BZ) · Henk Kamp (Def) · Stef Blok (EZK) · Wopke Hoekstra (Fin) · Barbara Visser (I&W) · Ferdinand Grapperhaus (J&V) · Ingrid van Engelshoven (OCW) · Wouter Koolmees (SZW)
Minister zonder portefeuille: Tom de Bruijn (BHO) · Arie Slob (BVO) · Sander Dekker (RB) Staatssecretaris: Raymond Knops (BZK) · Dilan Yeşilgöz-Zegerius (K&E) · Alexandra van Huffelen (Fin) · Hans Vijlbrief (Fin) · Ankie Broekers-Knol (J&V) · Steven van Weyenberg (I&W) · Dennis Wiersma (SZW) · Paul Blokhuis (VWS) Tussentijds afgetreden als minister: Halbe Zijlstra (BZ) · Bruno Bruins (MZ) · Martin van Rijn (MZ) · Eric Wiebes (EZK) · Bas van 't Wout (EZK) · Cora van Nieuwenhuizen (I&W) · Tamara van Ark (MZ) · Sigrid Kaag (BZ) · Ank Bijleveld (Def) Tussentijds afgetreden als staatssecretaris: Mark Harbers (J&V) · Menno Snel (Fin) · Stientje van Veldhoven (I&W) · Mona Keijzer (EZK) |
Democraten 66 · (D66) | |||
---|---|---|---|
Partijleiders: Van Mierlo · Terlouw · Brinkhorst · Engwirda · Van Mierlo · Borst · De Graaf · Dittrich · Pechtold · Kaag · Jetten Fractievoorzitters Tweede Kamer: Van Mierlo · Terlouw · Brinkhorst · Engwirda · Van Mierlo · Wolffensperger · De Graaf · Borst · De Graaf · Dittrich · Van der Laan · Pechtold · Jetten · Kaag · Paternotte · Jetten |