Tom de Bruijn
| Tom de Bruijn | |
|---|---|
| |
| Tom de Bruijn | |
| Naam voluit | Thomas Justinus Arnout Marie de Bruijn |
| Geboren | 8 oktober 1948 |
| Geboren te | Eindhoven |
| Gehuwd met | Angelien Eijsink |
| Partij | Democraten 66 |
| Functie | Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking |
| Aantreden | 10 augustus 2021 |
| Voorganger | Sigrid Kaag (D66) |
| Functie(s) | |
| Afdelingsleider 'Algemene Europese Integratie' bij het ministerie van Buitenlandse Zaken (1984-1988) Eerste secretaris van de Nederlandse Permanente Vertegenwoordiging bij de Verenigde Naties in Genève (1988-1992) Directeur 'Europese Integratie' bij het ministerie van Buitenlandse Zaken (1992-1998) Directeur-generaal 'Europese Samenwerking' bij het ministerie van Buitenlandse Zaken (1998-2003) Permanent Vertegenwoordiger voor Nederland bij de Europese Unie in Brussel (2003-2011) Staatsraad bij de Raad van State (2011-2014) Wethouder namens D66 in Den Haag (2014-2018) Waarnemend burgemeester van Den Haag (2017) Voorzitter van de Raad van Toezicht van het Instituut Clingendael (2019-2021) Universitair docent aan het Instituut voor Geschiedenis van de Universiteit Leiden (2020-2021) Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking (2021-2022) | |
Portaal  Politiek
| |
Tom de Bruijn (geboren in Eindhoven op 8 oktober 1948) is een Nederlands(e) diplomaat, ambassadeur, bestuurder en politicus. Van 10 augustus 2021 tot 10 januari 2022 was hij de minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking in het kabinet-Rutte III. De Bruijn is lid van Democraten 66 (D66).
Eerder was hij waarnemend burgemeester en wethouder in Den Haag, universitair docent aan de Universiteit Leiden en voorzitter van de Raad van Toezicht van het Instituut Clingendael.
Biografie
Tom de Bruijn werd geboren in Eindhoven als de jongste uit een gezin met vijf kinderen. Hij volgde het voortgezet onderwijs aan het St. Thomascollege in Venlo en bleef twee keer zitten. Uiteindelijk ging hij toch naar de universiteit: vanaf 1973 studeerde hij politicologie aan het Instituut voor Voortgezette Internationale en Ontwikkelingsopleidingen (Frans: Institut de hautes études internationales et du développement) in het Zwitserse Genève. Een jaar later studeerde hij polemologie aan het King's College in Londen. Ten slotte studeerde hij tot 1977 Nederlands recht aan de Rijksuniversiteit Utrecht.
Na zijn studie werkte De Bruijn voor het ministerie van Buitenlandse Zaken. Vanuit zijn werk als diplomaat was hij betrokken bij de onderhandelingen over het VN-Zeerechtverdrag (1982). Tussen 1984 en 1988 gaf hij leiding aan de afdeling 'Algemene Europese Integratie', die zich bezighield met de Europese Economische Gemeenschap (later de Europese Unie). In 1988 vertrok hij weer naar Genève om voor de Verenigde Naties (VN) te gaan werken. Daar was hij de eerste secretaris van de Nederlandse Permanente Vertegenwoordiging bij het Geneefse kantoor van de VN.
In 1992 keerde De Bruijn terug naar Nederland om opnieuw voor het ministerie van Buitenlandse Zaken te werken, ditmaal als directeur Europese Integratie. Vanuit zijn werk speelde hij een belangrijke rol bij het tot stand komen van het Verdrag van Maastricht waarmee de Europese Unie werd opgericht. Ook werkte hij achter de schermen mee aan het Verdrag van Amsterdam (1997) waarmee besluiten in het Europees Parlement makkelijker werden gemaakt. In 1998 werd De Bruijn de directeur-generaal (de hoogste baas over) Europese Samenwerking bij het ministerie. Hij vertrok in 2003 naar Brussel om daar Nederland te vertegenwoordigen bij de Europese Unie.
De Bruijn keerde in 2011 terug naar Nederland om staatsraad te worden van de adviesafdeling van de Raad van State. Daar hield hij zich bezig met pensioenen en Europese wetten. In de nasleep van de kredietcrisis adviseerde hij als ambassadeur de Taakgroep Griekenland. Tussen 2014 en 2017 was De Bruijn actief in de Haagse politiek. Daarna werd hij vicevoorzitter en daaropvolgend voorzitter van de Raad van Toezicht (RvT) van het Instituut Clingendael. Ook werkte hij als universitair docent aan het Instituut voor Geschiedenis van de Universiteit Leiden. Voor zijn aantreden als de nieuwe minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking in het kabinet-Rutte III had hij deze functies neergelegd.
Politiek
De Bruijn kreeg voor het eerst in 1997 te maken met de Nederlandse politiek. Achter de schermen adviseerde hij toen minister van Buitenlandse Zaken Hans van Mierlo (D66) tijdens het Nederlandse voorzitterschap van de Europese Unie.
In de zomer van 2014 werd hij door zijn partij D66 gevraagd om wethouder te worden in Den Haag. Als wethouder hield De Bruijn zich bezig met financiën, verkeer en vervoer, milieu en het stadsdeel Leidschenveen-Ypenburg. In 2017 was hij voor slechts zestien dagen de waarnemend burgemeester van de stad. Twee jaar later vroeg Alexander Pechtold (op dat moment partijleider van D66) om op te treden als verkenner bij de formatie van een nieuw Haags stadsbestuur.
Op 14 juli 2021 werd bekend dat Tom de Bruijn op Sigrid Kaag zou gaan opvolgen als minister en op 10 augustus 2021 werd hij benoemd tot minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Hij zou deze post blijven vervullen tot 10 januari 2022.
Privé
Tom de Bruijn is de partner van oud-PvdA-Tweede Kamerlid Angelien Eijsink. Hij spreekt Nederlands, Engels en Frans. In zijn vrije tijd doet hij aan hockeyen en wielrennen.
