Sigrid Kaag: verschil tussen versies
k |
k |
||
Regel 25: | Regel 25: | ||
Na haar studies werkte ze eerst bij Shell en later bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ze woonde in die tijd in [[Wenen]], [[Beiroet]] en [[Khartoem]]. In 1994 stapte ze over naar de [[Verenigde Naties]], waar ze tot 2017 is blijven werken. Ze hield zich bij VN vooral bezig met het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Van 2013 tot 2014 was ze Speciaal Gezant van de Verenigde Naties in [[Syrië]]. Haar taak was om ervoor te zorgen dat er geen chemische wapens zoals gifgas meer werden gebruikt in de [[Syrische burgeroorlog]]. Van 2014 tot 2017 was ze Speciaal Gezant van de Verenigde Naties in [[Libanon]]. Op 27 oktober 2017 werd Kaag [[minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking]] in het [[kabinet-Rutte III]]. Ze volgde [[Lilianne Ploumen]] op. |
Na haar studies werkte ze eerst bij Shell en later bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ze woonde in die tijd in [[Wenen]], [[Beiroet]] en [[Khartoem]]. In 1994 stapte ze over naar de [[Verenigde Naties]], waar ze tot 2017 is blijven werken. Ze hield zich bij VN vooral bezig met het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Van 2013 tot 2014 was ze Speciaal Gezant van de Verenigde Naties in [[Syrië]]. Haar taak was om ervoor te zorgen dat er geen chemische wapens zoals gifgas meer werden gebruikt in de [[Syrische burgeroorlog]]. Van 2014 tot 2017 was ze Speciaal Gezant van de Verenigde Naties in [[Libanon]]. Op 27 oktober 2017 werd Kaag [[minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking]] in het [[kabinet-Rutte III]]. Ze volgde [[Lilianne Ploumen]] op. |
||
− | Op 25 mei 2021 werd ze benoemd tot [[ministerie van Buitenlandse Zaken (Nederland)|minister van Buitenlandse Zaken]], nadat minister [[Stef Blok]] ([[VVD]]) overgeplaatst werd naar het [[ministerie van Economische Zaken en Klimaat]]. Op |
+ | Op 25 mei 2021 werd ze benoemd tot [[ministerie van Buitenlandse Zaken (Nederland)|minister van Buitenlandse Zaken]], nadat minister [[Stef Blok]] ([[VVD]]) overgeplaatst werd naar het [[ministerie van Economische Zaken en Klimaat]]. Op 12 juli 2021 werd bekend dat er weer een aparte minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking zou komen, namelijk partijgenoot [[Tom de Bruijn]]. Op 10 augustus 2021 werd Kaag door hem opgevolgd. |
=== Privé === |
=== Privé === |
Versie van 11 aug 2021 16:33
Sigrid Kaag | |
---|---|
Sigrid Kaag (2017) | |
Naam voluit | Sigrid Agnes Maria Kaag |
Geboren | 2 november 1961 |
Geboren te | Rijswijk, Zuid-Holland |
Gehuwd met | Anis al-Qaq (sinds 1996) |
Partij | Democraten 66 |
Religie | Rooms-katholiek |
Functie | Minister van Buitenlandse Zaken |
Aantreden | 25 mei 2021 |
Voorganger | Stef Blok (VVD) |
Functie(s) | |
Hoofd Donorrelaties van de Internationale Organisatie voor Migratie (1998-2004) Senior-programmamanager voor Externe Betrekkingen bij UNWRA in Jeruzalem (1998-2004) Regionaal directeur voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika bij UNICEF (2007-2010) Assisent-secretaris-generaal van het VN-Ontwikkelingsprogramma (2010-2013) Speciaal gezant van de Verenigde Naties in Syrië (2013-2014) Speciaal gezant van de Verenigde Naties in Libanon (2014-2017) Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking (2017-2021) Partijleider van D66 (2020-nu) Minister van Buitenlandse Zaken (2021-nu) | |
Portaal Politiek |
Sigrid Kaag (geboren in Rijswijk op 2 november 1961) is sinds 25 mei 2021 de minister van Buitenlandse Zaken in het Kabinet-Rutte III. Van 27 oktober 2017 tot en met 9 juli 2021 was ze ook verantwoordelijk voor de post Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.
Kaag is een Nederlandse diplomaat en politica, en partijleider van D66. Ze werd door het bestuur van D66 voorgedragen als kandidaat-lijsttrekker voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2021 en won met een ruime meerderheid van Ton Visser.
Biografie
Loopbaan
Voordat Kaag aan het werk ging, heeft ze meerdere studies gevolgd. Ze begon met de studies Midden-Oostenstudies en Arabisch aan de Universiteit Leiden, maar maakte deze af aan de Amerikaanse Universiteit in Caïro in Egypte. In het Verenigd Koninkrijk begon ze met een master in internationale betrekkingen aan de Universiteit van Exeter die ze voltooide aan het St Antony's College in Oxford. Later studeerde Kaag in Frankrijk, waar ze ging naar de École nationale d'administration (ENA). In Nederland deed ze ten slotte deed ze de leergang Buitenlandse Betrekkingen aan het Instituut Clingendael.
Na haar studies werkte ze eerst bij Shell en later bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ze woonde in die tijd in Wenen, Beiroet en Khartoem. In 1994 stapte ze over naar de Verenigde Naties, waar ze tot 2017 is blijven werken. Ze hield zich bij VN vooral bezig met het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Van 2013 tot 2014 was ze Speciaal Gezant van de Verenigde Naties in Syrië. Haar taak was om ervoor te zorgen dat er geen chemische wapens zoals gifgas meer werden gebruikt in de Syrische burgeroorlog. Van 2014 tot 2017 was ze Speciaal Gezant van de Verenigde Naties in Libanon. Op 27 oktober 2017 werd Kaag minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking in het kabinet-Rutte III. Ze volgde Lilianne Ploumen op.
Op 25 mei 2021 werd ze benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken, nadat minister Stef Blok (VVD) overgeplaatst werd naar het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Op 12 juli 2021 werd bekend dat er weer een aparte minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking zou komen, namelijk partijgenoot Tom de Bruijn. Op 10 augustus 2021 werd Kaag door hem opgevolgd.
Privé
Kaag werd geboren in Rijswijk, maar groeide op in Zeist. Ze woont nu in Den Haag en is getrouwd met Anis al-Qaq. Samen hebben ze vier kinderen. Ze is een polyglot: iemand die goed meerdere talen kan spreken. Kaag is vloeiend in zes talen, namelijk Nederlands, Engels, Frans, Spaans, Duits en Arabisch. In 2016 ontving ze de Carnegie-Watelervredesprijs voor haar werk als diplomaat.
Haar man, Anis al-Qaq, was in het verleden de Palestijnse ambassadeur in Zwitserland en een politicus voor de Palestijnse socialistische partij Fatah. Deze partij was vroeger erg tegen de staat Israël en pleegde toen ook terroristische aanslagen. Tegenwoordig is de partij meer gematigd en wil ze een oplossing waarbij zowel Palestina als Israël aparte landen worden. Toen Sigrid Kaag minister werd, vroegen sommige rechtse politici en opiniemakers zich af of ze wel onafhankelijk zou zijn. Kaag benadrukte hierna meerdere keren dat haar man niet meer actief is voor Fatah en dat de politieke partij tegenwoordig vredelievend is. Daarnaast gaf ze meerdere malen aan dat Al-Qaq zich niet meer bemoeid met politiek en tegenwoordig actief is als tandarts.
Ministers en staatssecretarissen in het kabinet-Rutte IV (VVD, D66, CDA en CU) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Tweede Kamerleden voor D66 | |||
---|---|---|---|
Mpanzu Bamenga · Rob Jetten · Jan Paternotte · Wieke Paulusma · Anne-Marijke Podt · Ilana Rooderkerk · Joost Sneller · Hans Vijlbrief · Hanneke van der Werf |
Democraten 66 · (D66) | |||
---|---|---|---|
Partijleiders: Van Mierlo · Terlouw · Brinkhorst · Engwirda · Van Mierlo · Borst · De Graaf · Dittrich · Pechtold · Kaag · Jetten Fractievoorzitters Tweede Kamer: Van Mierlo · Terlouw · Brinkhorst · Engwirda · Van Mierlo · Wolffensperger · De Graaf · Borst · De Graaf · Dittrich · Van der Laan · Pechtold · Jetten · Kaag · Paternotte · Jetten |