Volkenbond: verschil tussen versies
k (→top: replaced: [[File: → [[Bestand:) |
|||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
==Deelstaten== |
==Deelstaten== |
||
| − | De Volkenbond had heel veel lidstaten. Bijna elk land op de wereld was lid van de Volkenbond. [[Nederland]] en [[België]] waren ook lid. Net als de [[Sovjet-Unie]], [[Canada]], [[Frankrijk]], [[Italië]], [[Spanje]], [[Duitsland]], [[Zweden]], [[Noorwegen]], [[Finland]], [[Polen]], de [[Baltische Staten]], [[Joegoslavië]], [[Tsjecho-Slowakije]], het [[Verenigd Koninkrijk]], [[China]], [[Japan]], [[Mexico]], [[Australië]] en [[Nieuw-Zeeland]]. Eigenlijk waren de [[Verenigde Staten]], [[Nepal]], [[Bhutan]], [[Saoedi-Arabië]], de [[Filipijnen]] en [[Noord-Jemen]] geen lid. |
+ | De Volkenbond had heel veel lidstaten. Bijna elk land op de wereld was lid van de Volkenbond. [[Nederland]] en [[België]] waren ook lid. Net als de [[Sovjet-Unie]], [[Canada]], [[Frankrijk]], [[Italië]], [[Spanje]], [[Duitsland]], [[Zweden]], [[Noorwegen]], [[Finland]], [[Polen]], de [[Baltische Staten]], [[Joegoslavië]], [[Tsjecho-Slowakije]], het [[Verenigd Koninkrijk]], [[China]], [[Japan]], [[Mexico]], [[Australië (land)|Australië]] en [[Nieuw-Zeeland]]. Eigenlijk waren de [[Verenigde Staten]], [[Nepal]], [[Bhutan]], [[Saoedi-Arabië]], de [[Filipijnen]] en [[Noord-Jemen]] geen lid. |
==Mandaatgebieden== |
==Mandaatgebieden== |
||
| − | Na het Verdrag van Versailles moest Duitsland al zijn koloniën inleveren. De Volkenbond vond dat je de gebieden niet zo maar aan zijn lot mocht overlaten. Dus de Volkenbond zocht landen die de gebieden tijdelijk wilden besturen of wilde hebben als kolonie. Het [[Verenigd Koninkrijk]], [[Frankrijk]], [[België]], [[Australië]] en [[Japan]] wilde wel zo'n gebied besturen. Zij werden een mandataris genoemd. De gebieden werden een mandaatgebied of mandaat genoemd. Alle gebieden kon je verdelen in drie soorten: |
+ | Na het Verdrag van Versailles moest Duitsland al zijn koloniën inleveren. De Volkenbond vond dat je de gebieden niet zo maar aan zijn lot mocht overlaten. Dus de Volkenbond zocht landen die de gebieden tijdelijk wilden besturen of wilde hebben als kolonie. Het [[Verenigd Koninkrijk]], [[Frankrijk]], [[België]], [[Australië (land)|Australië]] en [[Japan]] wilde wel zo'n gebied besturen. Zij werden een mandataris genoemd. De gebieden werden een mandaatgebied of mandaat genoemd. Alle gebieden kon je verdelen in drie soorten: |
*A-mandaten: Deze waren onafhankelijk en de mandataris nam alleen het tijdelijke bestuur over. |
*A-mandaten: Deze waren onafhankelijk en de mandataris nam alleen het tijdelijke bestuur over. |
||
*B-mandaten: Deze gebieden mochten bestuurd worden door een mandataris voor een tijd die niet vast stond. |
*B-mandaten: Deze gebieden mochten bestuurd worden door een mandataris voor een tijd die niet vast stond. |
||
Versie van 25 mei 2021 18:09
.svg)
De Volkenbond of Volkerenbond was een internationale samenwerking tussen een heleboel landen wereldwijd. De Volkenbond werd gesticht op 25 januari 1919, naar aanleiding van het Verdrag van Versailles. De Volkenbond zat gevestigd in de stad Genève in Zwitserland. De Volkenbond werd gesticht na de Eerste Wereldoorlog en had als doel dat er nooit meer oorlog mocht komen. Op 20 april 1946 was het einde van de Volkenbond. Kort daarna werden de Verenigde Naties opgericht. De Verenigde Naties worden gezien als de opvolger van de Volkenbond
Geschiedenis
Tussen 1914 en 1918 was de Eerste Wereldoorlog. Nog nooit was er zo'n grote oorlog geweest. Na de oorlog wilde veel mensen dat er nooit meer oorlog kwam en dat vond de Amerikaanse president Woodrow Wilson ook. Tijdens het Verdrag van Versailles in de buurt van Parijs werd er gesproken over de vrede in Europa. Woodrow Wilson had een aantal punten bedacht om te zorgen dat er geen nieuwe oorlog. Dit waren de Veertien Punten. Een van die punten was de oprichting van de Volkenbond. De Volkenbond moest ervoor zorgen dat ieder land in de wereld eerlijk zijn gelijk kreeg. Dit was vooral handig voor Duitsland, dat na de Eerste Wereldoorlog allerlei eisen tegen zich kreeg. Omdat de Volkenbond bedacht was door het Amerikaanse congres, traden de Verenigde Staten niet toe tot de Volkenbond. Duitsland en de Sovjet-Unie mochten in het begin ook niet meedoen, maar door het Verdrag van Locarno mocht dit toch. In 1919 ontving de Amerikaanse president Woodrow Wilson een Nobelprijs voor de vrede voor de oprichting van de Volkenbond.
De Volkenbond bestond uit een aantal delen. Dit waren er in totaal 3. De Raad was de belangrijkste van allemaal. Het bestond permanente en niet-permanente leden. De permanente leden mochten jaren voor altijd blijven zitten. Dit waren Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Koninkrijk Italië en het Japans Keizerrijk. Later mochten Duitsland en de Sovjet-Unie ook als permanent lid in de raad. Daarnaast waren er nog niet-permanente leden, deze gekozen door de Algemene Raad. De Algemene Vergadering, was een een soort raad met allemaal vertegenwoordigers van alle lidstaten. Het Permanent Secretariaat, was voor de administratie en de voorbereiding van de vergaderingen. Ook werd in 1922 het Permanent Hof van Internationale Justitie opgericht. Het Permanent Hof van Internationale Justitie kwam te zitten in de Nederlandse stad Den Haag. Deze stad werd gekozen, omdat Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog neutraal bleef en niet werd aangevallen. Het Permanent Hof van Internationale Justitie kreeg een eigen paleis, het Vredespaleis.
In 1931 viel Japan Mantsjoerije binnen en stapte in 1933 uit de Volkenbond. In 1936 viel Italië het land Abessenië binnen, dit is het huidige Ethiopië. Italië stapte ook uit de Volkenbond. Datzelfde jaar stemde 90% van de Duitse bevolking er voor dat Duitsland uit de Volkenbond zou stappen. Dit was het derde land. Nadat Duitsland uit de bond stapte, was de Volkenbond al overbodig. Ook heeft de Volkenbond eigenlijk nooit kunnen nakomen wat ze wilde. Ze wilde namelijk geen oorlog meer. In 1939 begon de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de oorlog werden de Verenigde Naties opgericht. Uiteindelijk werd op 2 april 1946 de Volkenbond beëindigd.
Deelstaten
De Volkenbond had heel veel lidstaten. Bijna elk land op de wereld was lid van de Volkenbond. Nederland en België waren ook lid. Net als de Sovjet-Unie, Canada, Frankrijk, Italië, Spanje, Duitsland, Zweden, Noorwegen, Finland, Polen, de Baltische Staten, Joegoslavië, Tsjecho-Slowakije, het Verenigd Koninkrijk, China, Japan, Mexico, Australië en Nieuw-Zeeland. Eigenlijk waren de Verenigde Staten, Nepal, Bhutan, Saoedi-Arabië, de Filipijnen en Noord-Jemen geen lid.
Mandaatgebieden
Na het Verdrag van Versailles moest Duitsland al zijn koloniën inleveren. De Volkenbond vond dat je de gebieden niet zo maar aan zijn lot mocht overlaten. Dus de Volkenbond zocht landen die de gebieden tijdelijk wilden besturen of wilde hebben als kolonie. Het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, België, Australië en Japan wilde wel zo'n gebied besturen. Zij werden een mandataris genoemd. De gebieden werden een mandaatgebied of mandaat genoemd. Alle gebieden kon je verdelen in drie soorten:
- A-mandaten: Deze waren onafhankelijk en de mandataris nam alleen het tijdelijke bestuur over.
- B-mandaten: Deze gebieden mochten bestuurd worden door een mandataris voor een tijd die niet vast stond.
- C-mandaten: Deze gebieden werden bestuurd als kolonie.
Successen
De Volkenbond had een aantal successen. Zo was er onduidelijkheid over de status van Åland. Åland wilde zelf bij Zweden horen, terwijl het bij Finland hoorde. Uiteindelijk werd besloten dat Åland bij Finland bleef, maar daarvoor moest het wel een eigen bestuur krijgen. Ander groot succes was de instelling van de Mandaatgebieden. Mandaatgebieden waren vroegere koloniën van Duitsland en het Ottomaanse Rijk. Deze werden toen na de Eerste Wereldoorlog bestuurd door andere landen. De Volkenbond zorgen er ook voor dat twee steden zelfstandig waren, dit waren Danzig en Fiume. Ook zorgde de Volkenbond ervoor dat het Memelland aan Litouwen werd gegeven. Datzelfde gelde voor Silezië en Saarland. De Volkenbond stelde ook de grens vast tussen Bulgarije en Griekenland. Verder zorgde de Volkenbond voor acties tegen slavernij.
Fouten
Naast de successen, maakte de Volkenbond ook een aantal fouten. Zo werd Hertogdom Teschen niet eerlijk verdeeld tussen Polen en Tsjechië. Mede was de Volkenbond ook schuldig aan het uitbreken van de Spaanse Burgeroorlog en de Chaco-oorlog tussen Paraguay en Bolivia. Tevens was de Volkenbond schuldig aan de bezetting van Vilnius en het Ruhrgebied. De Volkenbond zorgde er ook voor dat het conflict om Korfoe niet goed werd opgelost en de Volkenbond zorgde voor de crisis in Mantsjoerije. Dat Italië Ethiopië binnen viel was ook voor een klein deel de schuld van de Volkenbond. De bekendste fout van de Volkenbond is dat het Duitsland lukte om wapens te krijgen, terwijl Duitsland dat tot een bepaald aantal mocht. Dit was ook de oorzaak van de Anschluss in Oostenrijk en de aansluiting van het Sudetenland aan Duitsland. Het Sudetenland hoorde hiervoor bij Tsjecho-Slowakije.
Externe Links
| Intergouvernementele organisaties | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||||||||||