West-Romeinse Rijk
Geschiedenis van het Romeinse Rijk |
|
Romeins Koninkrijk ca. 750 - 509 v.Chr. |
Romeinse Republiek ca. 509 - 27 v.Chr. |
Romeinse Keizerrijk |
Principaat 27 v.Chr. - 284 n.Chr. |
Dominaat 284 - 395 n.Chr. |
West-Romeinse Rijk (val) 395 - 476 |
Oost-Romeinse Keizerrijk (val) 395 - 1453 |
Portaal: Geschiedenis |
---|
Portaal: Romeinse Oudheid |
Het West-Romeinse Rijk bestond vanaf 285 na Christus. In dat jaar werd het Romeinse Rijk verdeeld in het oosten en het westen. Rome was in die tijd niet meer de hoofdstad, Milaan was toen de hoofdstad van 286-402 en Ravenna van 402-476. De laatste West-Romeinse keizer is al in 476 afgezet en toen bestond het West-Romeinse Keizerrijk niet meer. De Grote Volksverhuizing was begonnen onder druk van analfabete stammen zoals de Hunnen onder leiding van Attila de Hun.
Geschiedenis
Het begin
Het Romeinse Rijk werd door keizer Diocletianus opgesplitst in het westelijke rijk en het oostelijke rijk (ook wel bekend als het Byzantijnse Rijk). Dat komt door economische problemen en de grensbewaking in 285 na Christus. In het West-Romeinse Rijk spraken ze Latijn en in het Oost-Romeinse Rijk Grieks. De twee rijken werden beheerst door één keizer. Na burgeroorlogen tussen de troonpretendenten, waaronder Constantijn de Grote, de oprichter van Constantinopel (nu Istanboel), dat de hoofdstad werd van het Oost-Romeinse Rijk. Het verschil van cultuur en economie werd elke dag groter.
Het oostelijke deel had veel meer defensie, economie en ten slotte stabiliteit dan het westelijke deel. Bij het westelijke deel waren er oorzaken van jonge steden, kleine economie, ook kleine handel enzovoort. Buiten Italië hadden ze niet de bestuurlijke traditie. Het dichtbevolkte Oosten groeit al snel met veel stedelijk tradities. Door het betere bestuur kon het Oosten al snel hogere belastingen opbrengen en daarmee een groot leger opbouwen. Een grote defensie zwak punt van het Westen is dat er geen forten waren om zich te verdedigen tegen vijanden. De laatste keizer van het Oosten was Theodosius II hij was tot en met 395 na Christus de keizer van het Oosten na zijn dood.
Barbaarse volkeren
Het Romeinse Rijk werd steeds meer bedreigd door barbaarse stammen uit het oosten. De meest beruchte daarvan zijn de Hunnen. Vooral Attila de Hun was wreed. Hij veroverde veel dorpen en steden, plunderde die en vermoordde vaak de inwoners ervan. Vaak ook de vrouwen de kinderen. Soms nam hij ze mee als slaven of slavinnen. Dan kon hij ze voor vel geld verlopen aan de keizer van het Oost-Romeinse Rijk of de Katholieke Kerk. Het leidde allemaal tot paniek en chaos, waardoor de Grote Volksverhuizing ontstond.
Germaanse verovering van het Westen
Rond 300 en 400 na Christus nam het West-Romeinse Rijk een aantal Germanen op. Zij noemden hun bondgenoten. Ze hadden toegang tot woongebieden en grensstreken. Zo waren er in Nederland en Vlaanderen rond 300 de Franken, een Germaanse stam. Zij zouden helpen de grens te verdedigen tegen vijanden, dit deden ze ook een deel. Door de Germanen werd het leger van het West-Romeinse Rijk groter. Meer Germaanse soldaten sloten zich aan bij het Romeinse leger. Er waren dus ook veel "barbaren" in het leger. Hierna zijn de meeste soldaten van Germaanse afkomst. Oorzaken hiervan zijn dat barbaren snel de grens kunnen oversteken de grenstroepen waar al snel slachtoffer van oorlogen. Zo is er dat er ook Germaanse grenstroepen zijn in het Romeinse Rijk. Na de chaos bij de Romeinse grenzen ontstond echter een oorlog tussen Germanen en de Romeinen.
De volgende gebieden hebben de Germanen over genomen tijdens de oorlogen:
- Portugal, Spanje, Andorra, Gibraltar en een klein deel van Zuid-Frankrijk.
- Nederland, Rijnland-Palts.
- Tunesië, Noordoost-Algerije, Noordwest-Libië.
- Verenigd Koninkrijk door verschillende volksgroepen.
- Italië door de Ostrogoten.
De invallers van de Germanen noemden zich de 'gouverneurs' van de keizer en 'verdedigers' van de inwoners in het West en Oost -Romeinse Rijk, waaronder in Istanboel. In 476 werd laatste keizer van het West-Romeinse Rijk Romulus Augustus afgezet door de Germaanse legerleider Odoaker.
Vervolg van de Romeinse cultuur
De verovering van het West-Romeinse Rijk zorgde voor geen rijke villa's. Ook de belasting werd overgebracht naar de buit van de barbaren door dat de belasting erg hoog is. De Germanen deden hun best om de controle te krijgen van nieuwe gebieden in het Romeinse Rijk. De Germanen namen gewoon de regels van de Romeinen over. Germaanse veroveraars leerden Latijn, maar toch heeft het lang geduurd. De Franken spraken nog wel Frankisch (een combinatie van Nederlands, Afrikaans en Duits) onder leiding van Karel de Grote rond 800 na Christus. Bij het West-Romeins grondgebied wordt nog steeds Romeinse talen gesproken. Bij delen van Groot-Brittannië, zuidelijk Nederland, Vlaanderen, Luxemburg, delen van Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Ook Noord-Afrika werd later verovert door het Arabisch Rijk hierdoor ontstond ook de islam in Noord-Afrika.
Christendom in het Westen
De grootste verandering die in het oude Romeinse Rijk is dat het christendom steeds meer aanhangers kreeg. Steeds meer stammen worden christelijk. De bekendste christelijke was Wulfila hij vertaalde de bijbel in het Gotisch (een Oost-Germaanse taal). Na de Grote Volksverhuizing en alle plunderingen was het West-Romeinse Rijk geruïneerd. Het was chaos. De Katholieke Kerk was de enige organisatie die kon functioneren, mede dankzij de kloosters. Ze begonnen weer met onderwijs en gingen de West-Romeinse cultuur bewaren. De paus werd snel belangrijk vanwege het grote gebrek aan goed leiderschap in het West-Romeinse Rijk. Ondertussen bleef het Oost-Romeinse Rijk over. Dat was ook christelijk, maar de keizer daar functioneerde wel goed.
En het Byzantijnse Rijk?
Nadat het West-Romeinse Rijk werd veroverd bleef het Byzantijnse Rijk over als een machtig rijk. In 711 volgde de eerste aanval van de islamieten. Er zullen nog veel aanvallen volgen. Rond 867 veroverde het Byzantijnse Rijk een deel van zuid Italië. Rond 976 begon het Byzantijnse Rijk ook het Bulgaarse Rijk te vernietigen en bekeerde Oekraïne tot het Byzantijnse christendom. Rond 1400 begon een invasie van het Byzantijnse Rijk door de Turken. Zij hadden echter een groot deel van het Byzantijnse Rijk veroverd. Het Byzantijnse Rijk had alleen Thessaloniki en Istanboel de hoofdstad in handen. In 1453 werd de hoofdstad Constantinopel veroverd door de Turken en werd voortaan Istanbul genoemd. In 1453 werd het Byzantijnse Rijk definitief volledig door de Turken veroverd. Hierna werden Turken net even machtig als het Byzantijnse Rijk rond 800. De Turken veroverden zelfs de Balkan volledig en zelfs ook opnieuw het Bulgaarse Rijk. En ook Noord-Afrika, Hongarije en delen van Oekraïne en Rusland en zelfs het Midden-Oosten.