Daniel Tompkins
Daniel Decius Tompkins (Fox Meadows, 21 juni 1774 - Tompkinsville, 11 juni 1825) was een Amerikaans politicus namens de Democratisch-Republikeinse Partij. Tompkins was vicepresident van de Verenigde Staten onder president James Monroe.
Tompkins studeerde rechten in New York en ging in 1797 aan de slag als advocaat. In 1804 werd gekozen tot het parlement van de staat New York. Dit duurde niet lang, aangezien hij hierna rechter werd in het gerechtshof van New York. Tompkins was tussen 1807 en 1817 de gouverneur van New York. Tijdens de Oorlog van 1812 gaf hij zijn eigen geld aan de staat om oorlog te kunnen voeren. De Amerikaanse overheid betaalde hem echter niet terug en Tompkins raakte zijn huis en bezit kwijt. In 1824 zou de Amerikaanse overheid Tompkins alsnog een vergoeding geven. Als gouverneur zorgde Tompkins voor de afschaffing van de slavernij in de staat en de verbetering van onderwijs. Tussen 1817 en 1825 was Tompkins vicepresident. Tompkins had een alcoholprobleem en dronk erg veel. Hierdoor zat hij soms dronken de Senaat voor.
