Stadhuis van Parijs

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Het stadhuis van Parijs

Het stadhuis van Parijs (Frans: Hôtel de ville de Paris) is het stadhuis van de Franse hoofdstad Parijs. Het stadhuis ligt aan de Place de l'Hôtel-de-Ville in het 4e arrondissement van de stad. In het stadhuis vergadert de gemeenteraad van de stad Parijs. Ook zijn de werkkamers van de burgemeester en het bestuur van de gemeente aanwezig in het gebouw.

Het stadhuis is al sinds 1357 aanwezig op deze plek, maar het huidige gebouw is pas veel later gebruikt.

Geschiedenis

Ontstaan

In 1357 kocht de burgemeester van Parijs een gebouw aan de Place de Grève. Dit was een populair plein in Parijs, waar Parijzenaren vaak naar executies kwamen kijken. Het stadsbestuur werkte toentertijd vanuit de Parloir aux bourgeois. Koning Frans I wilde echter dat de stad een nieuw stadhuis kreeg. Volgens hem was de Parloir aux bourgeois niet goed genoeg voor een wereldstad als Parijs. De burgemeester moest daarom een plek vinden voor een nieuw gebouw, wat hij deed in 1357.

Voor de bouw van het gebouw werden twee architecten aangesteld; Dominique de Cortone en Pierre Chambiges. Zij moesten een gebouw maken in de stijl van de Renaissance. Het duurde tot 1628 voordat het gebouw af was. In de eeuwen daarna werd er vrijwel niets aan het gebouw veranderd. Tijdens de Franse Revolutie was het stadhuis de plaats waar veel belangrijke gebeurtenissen plaatsvonden.

Tot de commune

In de 19e eeuw onderging het stadhuis een grote restauratie. Zo werden tussen 1837 en 1848 de gevels van het gebouw in ere hersteld. Ook werden in de oude troonzaal toen nieuwe schilderijen aangebracht. Deze schilderijen beeldden allemaal belangrijke Parijse revoluties uit. Tijdens de restauratie werden ook twee vleugels toegevoegd. Het stadhuis werd hierdoor drie keer zo groot. De nieuwe vleugels werden in precies dezelfde stijl als het gebouw gebouwd, waardoor je haast geen verschil ziet. Tijdens de Julirevolutie van 1830 werd er geprotesteerd bij het stadhuis en het stadhuis werd zelfs ingenomen.

De protesten vonden ook plaats in 1852 door tegenstanders van het Tweede Franse Keizerrijk. Toch was het stadhuis ook de plaats waar keizer Napoleon III zich tot keizer de Fransen uitriep. In 1870 zou overigens de monarchie ook weer worden afgeschaft. Het balkon van het stadhuis werd gebruikt om de Derde Franse Republiek uit te roepen.

Niet veel later vond de Commune van Parijs plaats. De Parijzenaren grepen toen de macht van de nationale regering. De regering en het parlement moesten vertrekken naar het kasteel van Versailles. In mei 1871 werd de commune neergeslagen door het Franse leger. Het stadhuis van Parijs werd door de leden van de commune in de brand gestoken. Het stadhuis brandde toen helemaal uit en een hoop documenten gingen hierbij verloren.

Reconstructie

Na de commune van Parijs ontstonden er plannen om het gebouw te herbouwen. Tussen 1874 en 1883 werd het stadhuis opnieuw gebouwd, precies zoals het er voor de brand uitzag. Sindsdien is er niets meer aan de buitenkant van het gebouw veranderd. Aan de binnenkant werden wel veranderingen aangebracht. Zo liet men in 1937 een schuilkelder bouwen onder het stadhuis. Ook zetelde het comité voor de bevrijding van Parijs kort in het gebouw in 1944.

Sinds 1977 vergadert ook het bestuur van Parijs in het stadhuis. Sindsdien is ook de werkkamer met privéwoning van de burgemeester hier te vinden.