Kabinet-Rutte I: verschil tussen versies
k |
|||
| Regel 153: | Regel 153: | ||
[[Categorie:Nederlandse kabinetten|Rutte]] |
[[Categorie:Nederlandse kabinetten|Rutte]] |
||
| + | {{Navigatie Nederlandse kabinetten}} |
||
Versie van 9 feb 2021 16:50
| Rutte I | |
|---|---|
Rutte II → | |
 | |
| Land |  Nederland
|
| Gekozen bij de | Tweede Kamerverkiezingen 2010 |
| Begin termijn | 14 oktober 2010 |
| Demissionair | 23 april 2012 |
| Einde termijn | 5 november 2012 |
| Kabinet | |
| Kabinet | Rutte I |
| Partij(en) | VVD & CDA, gedoogd door PVV |
| Regeringsleider | Mark Rutte Volkspartij voor Vrijheid en Democratie |
| Viceregeringsleider(s) | Maxime Verhagen (CDA) |
| Richting | Centrumrechts tot rechts |
| Signatuur | Liberaal-conservatief |
| Parlement | |
| Parlement | Tweede Kamer |
| Regering | VVD & CDA, gedoogd door PVV (76 van de 150 zetels) |
| Oppositieleider | Emile Roemer Socialistische Partij |
Portaal  Politiek
| |
Het Kabinet-Rutte I of het kabinet-Rutte-Verhagen was het kabinet dat regeerde van 14 oktober 2010 tot aan 5 november 2012. Het bestond uit de VVD en het CDA. Omdat het kabinet geen meerderheid had in de Tweede Kamer, heeft het met de PVV onderhandeld voor gedoogsteun. Dit betekent dat de PVV zou meestemmen met de kabinetsplannen. Rutte I was het eerste kabinet sinds 1905 dat door een liberale partij aangevoerd werd.
Verloop
Informatie
| Portret | Informateur | Termijn | |
|---|---|---|---|
 |
prof. dr. U. (Uri) Rosenthal (VVD) | 10 juni 2010 - 23 juni 2010 | |
 |
mr. H.D. (Herman) Tjeenk Willink (PvdA) | 24 juni 2010 - 3 juli 2010 | |
|
prof. dr. U. (Uri) Rosenthal (VVD) | 4 juli 2010 - 19 juli 2010 | |
 |
prof. drs. J. (Jacques) Wallage (PvdA) | ||
 |
dr. h.c. R.F.M. (Ruud) Lubbers (CDA) | 20 juli 2010 - 1 augustus 2010 | |
 |
mr. I.W. (Ivo) Opstelten (VVD) | 2 augustus 2010 - 1 september 2010 | |
|
mr. H.D. (Herman) Tjeenk Willink (PvdA) | 2 september 2010 - 8 september 2010 | |
|
mr. I.W. (Ivo) Opstelten (VVD) | 9 september 2010 - 2 oktober 2010 | |
Na de verkiezingen ging kabinetsformatie van start. Doordat er geen kabinetten mogelijk waren met minder dan drie partijen, was het lastig om een geschikte coalitiepartners te vinden.
Paars-pluskabinet
In de eerste instantie werd er gedacht aan een paars-pluskabinet, omdat belangrijke VVD-leden een samenwerking met de PVV liever niet wilden: oud-VVD-Kamervoorzitter, Frans Weisglas, vond het idee om met de PVV samen te werken slecht. Hij liet in een interview met het nieuws- en actualiteitenprogramma NOVA weten dat hij de PVV ondemocratisch en stigmatiserend vond: de PVV zou mensen ten onrechte beledigen, uitsluiten en een slechte naam bezorgen. Ook binnen het CDA was niet iedereen het eens: vooraanstaande leden zoals Ab Klink, Ad Koppejan en Kathleen Ferrier lieten hun ontevredenheid merken. Later bleek ook dat op het CDA-kabinetsformatiecongres 32% van de leden tegen samenwerking met de PVV was. Daarom werd er eerst gekeken naar de paars-plusoptie. De term paars wordt toegepast als een liberale partij (blauw) en een sociaaldemocratische partij (rood) met elkaar samenwerken. Plus betekent dat hieraan ook nog eens een progressieve en/of een groene partij aan meedoen. Waarschijnlijk zouden dan de VVD, de PvdA en D66 in een kabinet zitten. Dit ging uiteindelijk niet door, omdat de PvdA en D66 het niet eens waren met de bezuinigingen van minimaal 18 miljard euro die de VVD wilde.
Centrumkabinet
Uiteindelijk gaf de VVD aan niet meer verder te willen kijken naar een paars-pluskabinet, waarop er besloten werd om te kijken naar een centrumkabinet. Dit zou betekenen dat de VVD (centrumrechts), de PvdA (centrumlinks) en het CDA (centrum tot centrumrechts) een kabinet gingen vormen. Job Cohen, de partijleider van de PvdA, gaf meerdere malen aan een kabinet met de VVD niet te zien zitten. Hierna werden de onderhandelingen tussen de VVD, de PvdA en het CDA stopgezet.
Links kabinet
De leider van de Socialitische Partij (SP), Emile Roemer, gaf aan dat hij een centrumlinks kabinet wel zag zitten. Dit zou een kabinet worden met de PvdA, de SP, het CDA en GroenLinks. Het CDA zei echter dat de partij dit niet zag zitten en liever over rechts een coalitie wilde vormen. Hierdoor waren het paars-pluskabinet, het centrumkabinet en het linkse kabinet al afgeschreven.
Gedoogkabinet
Na alle opties bekeken te hebben besloten VVD en CDA weer samen met elkaar om te tafel te zitten. Na ook met de PVV overlegd te hebben is hieruit een gedoogakkoord gekomen. De PVV beloofde de mening van de VVD en het CDA over de islam te respecteren en in ruil daarvoor zou er een strenger immigratie-, integratie- en asielbeleid komen.
Formatie
| Portret | Formateur | Termijn | |
|---|---|---|---|
 |
drs. M. (Mark) Rutte (VVD) | 7 oktober 2010 - 14 oktober 2010 | |
Op 7 oktober 2010 werd Mark Rutte benoemd tot formateur door koningin Beatrix. Doordat hij de premier van het kabinet werd, kon hij geen fractievoorzitter meer namens de VVD zijn in de Tweede Kamer. Hierop werd Stef Blok benoemd tot fractievoorzitter. Maxime Verhagen van het CDA werd de vicepremier van Rutte I. Sybrand van Haersma Buma volgde hem op als fractievoorzitter.
Rutte besloot het aantal ministeries terug te brengen van 16 naar 12. Het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit en het ministerie van Economische Zaken werden samengevoegd tot het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie. Het ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer en het ministerie van Verkeer & Waterstaat werden samen het ministerie van Infrastructuur en Milieu. De politie viel voortaan onder het ministerie van Veiligheid en Justitie i.p.v. onder het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Daar gingen nu de taken volkshuisvesting en integratie naartoe. De minister voor Ontwikkelingssamenwerking, de minister voor Wonen, Wijken en Integratie en de minister voor voor Jeugd en Gezin verdwenen. In plaats daarvoor kwam de minister voor Immigratie en Asiel erbij, die nu onder Buitenlandse Zaken viel. De VVD en het CDA kregen elk 6 ministers en 4 staatssecretarissen.
.jpg)
.jpg)
