Pierre Curie
| Wetenschapper | |||
| |||
| Pierre Curie in 1906 | |||
| Persoonlijke info | |||
|---|---|---|---|
| Geboren | 15 mei 1859 | ||
| Geboorteplaats | Parijs | ||
| Geboorteland | Frankrijk | ||
| Overleden | 19 april 1906 (46 jaar) | ||
| Overleden te | Parijs, Frankrijk | ||
| Gehuwd met / relatie |
Marie Skłodowska-Curie (1895) | ||
| Bekend van | |||
| Vakgebied | Natuurkunde, Scheikunde | ||
| Actief | Hoogleraar Universiteit van Parijs (1900) | ||
| Bekend van | Radioactiviteit, De wet van Curie, Curie-Weiss wet, Curie constante, Curie temperatuur, Ontdekking van piëzo-elektriciteit | ||
| |||
Pierre Curie was de man van Marie Curie. Hij was een natuurkundige. Hij was een pionier in de zogeheten kristallografie, magnetisme, piëzo-elektriciteit (elektrische lading in kristallen), en radioactiviteit. In 1903 ontving hij samen met zijn vrouw Marie Curie en Henri Becquerel de Nobelprijs voor de natuurkunde: "Als erkenning voor de buitengewone diensten die zij hebben bewezen door hun gezamenlijke onderzoek naar de stralingsverschijnselen ontdekt door professor Henri Becquerel". Met hun overwinning werden de Curies het eerste getrouwde stel ooit dat de Nobelprijs won.
Vroege leven
Pierre Curie, geboren op 15 mei 1859 in Parijs, was de zoon van Eugène Curie, een arts van Frans-katholieke afkomst uit de Elzas, en Sophie-Claire Curie. Hij werd opgeleid door zijn vader en toonde in zijn vroege tienerjaren grote aanleg en belangstelling voor wiskunde en meetkunde. Toen hij 16 was, behaalde hij zijn Bachelor of Science (soort diploma) in de wiskunde. Op 18-jarige leeftijd behaalde hij zijn master (soort einddiploma) in natuurwetenschappen van de Faculteit der Wetenschappen aan de Sorbonne (Universiteit van Parijs). Hij ging wegens geldgebrek niet direct promoveren (behalen van een doctoraat). In plaats daarvan werkte hij als laboratoriuminstructeur (soort docent in een lab). Toen Pierre Curie zijn Bachelor of Science aan het voorbereiden was, werkte hij in het laboratorium van Jean-Gustave Bourbouze in de Faculteit Wetenschappen. In 1895 behaalde hij zijn doctoraat aan de Universiteit van Parijs, in Frankrijk. Het inzendingsmateriaal voor zijn doctoraat bestond uit zijn onderzoek naar magnetisme. Na het behalen van zijn doctoraat werd hij hoogleraar natuurkunde en in 1900 werd hij hoogleraar aan de faculteit wetenschappen. Hier werkte hij onder andere met kristallen en ontdekte de elektrische lading er in en hoe die lading veranderde als het kristal werd samengeperst. Iets wat nu in elektrische schakelingen zoals in apparaten als radio's, TV's, computers en mobieltjes van belang is. Verder deed hij onderzoek naar magnetisme en definieerde Pierre Curie de schaal van Curie (een precies meetinstrument). Dit werk omvatte ook gevoelige apparatuur zoals balansen (gevoelige weegschalen die de honderdste van een milligram kunnen meten), elektrometers en dergelijke.
Huwelijk
Pierre Curie werd voorgesteld aan Maria Skłodowska door hun vriend, natuurkundige Józef Wierusz-Kowalski. Curie nam haar mee naar zijn laboratorium als zijn leerling. Zijn bewondering voor haar groeide toen hij zich realiseerde dat ze zijn onderzoek niet zou belemmeren. Ze weigerde zijn eerste verzoek om met hem te trouwen, maar stemde uiteindelijk op 26 juli 1895 in. Ze kregen een dochter Irene, die ook de wetenschap in zou gaan. Daarna kwam Ève Curie, die een biografie over haar moeder schrijft. Pierre en Marie hadden een gelukkig huwelijk.
Verder onderzoek
Samen met zijn vrouw werken ze met uranium. Dankzij een onverwachte financiering brachten ze een ton pekblende uit Joachimsthal, in Bohemen, naar hun laboratorium in Parijs. Via nauwkeurige en gevaarlijke raffinage-stappen (scheikudig proces) maken ze achtereenvolgens de radioactieve zouten vrij van het ruwe gesteente. In 1898 publiceerden ze hun eerste resultaten en kondigden ze in samenwerking met Gustave Bémont de ontdekking aan van twee nieuwe radio-elementen: polonium en radium. Ze gebruiken voor het eerst de term “radioactiviteit”. Hun werk, waaronder het beroemde proefschrift van Marie, is gebaseerd op een nauwkeurige piëzo-elektrische elektrometer die is gebouwd door Pierre en zijn broer Jacques.
Pierre en André-Louis Debierne maken de eerste ontdekking van kernenergie, het ontdekken en beschrijven van de voortdurende uitstoot van warmte door deeltjes van radium. Hij bestudeert ook de uitstoot van radioactieve stoffen door straling en toont met behulp van magnetische velden aan dat sommige uitgestoten deeltjes positief geladen zijn (alfa , bèta + straling), andere negatief (bèta), en weer andere neutraal (gammastraling).
Na het behalen van de Nobelprijs wordt Pierre benoemd tot hoogleraar.
Overlijden
Pierre komt in 1906 om het leven door een verkeersongeval.
Vernoeming
Het chemisch element Curium is naar het echtpaar vernoemd. Ook is er een krater op de maan en een op mars naar Pierre vernoemd.