Ottomaanse Rijk
Ottomaanse Rijk دَوْلَتِ عَلِيّهٔ عُثمَانِیّه Devlet-i 'Aliejje-i Osmaaniejje Osmanlı İmparatorluğu | |
---|---|
Hoofdstad | Söğüt (1280–1300) İznik (1300–1326) Boersa (1326–1363) Edirne (1363–1453) Konstantiniyye (1453–1922) |
Aantal inwoners | 35.350.000 (1856) |
Oppervlakte | 5.200.000 km2 (1683) |
Regeringsvorm | Absolute monarchie (1299-1876; 1878-1908; 1920-1922) Constitutionele monarchie (1876-1878; 1908-1920) |
Talen | officieel: Ottomaans-Turks overig: Turks, Arabisch, Kabylisch, Koerdisch, Grieks, Albanees, Slavisch, Aramees, Armeens, Hebreeuws & Perzisch |
Religie | officieel: soennitische islam erkend: sjiitische, alevitische en bektasjische islam, Grieks-Orthodoxe Kerk, Armeens-Apostolische Kerk, Syrisch-Orthodoxe Kerk & jodendom |
Munteenheid | akçe, lira, kuruş & sultani |
Dynastie | Huis van Osman |
Het Ottomaanse Rijk of Osmaanse Rijk (Ottomaans-Turks: دَوْلَتِ عَلِيّهٔ عُثمَانِیّه; Devlet-i 'Aliejje-i Osmaaniejje, Turks: Osmanlı İmparatorluğu) was een rijk dat tussen 1299 en 1922 bestond. Voor een groot deel van het bestaan was de hoofdstad Konstantiniyye. Tegenwoordig heet die stad Istanboel.
Het rijk begon in de Turkse stad Boersa. De Ottomanen veroverden daarna de gebieden rondom Bursa, waaronder het gebied waar Constantinopel (tegenwoordig Istanboel) lag. Op zijn grootst strekte het rijk zich uit van Bosnië tot Arabië. Aan het rijk kwam een einde toen het Ottomaanse Rijk in de Eerste Wereldoorlog werd verslagen en een groot van z'n grondgebied moest afstaan. Het Ottomaanse Rijk kwam aan zijn einde en de moderne Turkse Republiek werd gesticht. Daarnaast werden Griekenland, Nadjd en Hidjaz, Bulgarije en Joegoslavië onafhankelijk. Syrië en Libanon, Irak, Transjordanië en Palestina werden ten slotte mandaatgebieden van de Volkenbond.
De Geallieerden hadden eerst in het Verdrag van Sèvres afgesproken om een groter deel van het Ottomaanse Rijk op te delen. Zo zouden Oost-Thracië en İzmir aan Griekenland worden gegeven. Daarnaast zouden andere delen van wat nu Turkije is verdeeld worden onder Europese grootmachten. Mustafa Kemal Atatürk was het daar niet mee eens en samen met een aantal andere mensen begon hij de Turkse Onafhankelijkheidsoorlog. De Geallieerden verloren deze oorlog en Turkije kreeg in de Vrede van Lausanne nu ook Oost-Thracië en İzmir.