Operatie Overlord

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Operatie Overlord
Datum	6 juni 1944 - 25 augustus 1944
Locatie	Normandië, Frankrijk
Overwinning voor	geallieerden
Strijdende partijen
Geallieerden:	Asmogendheden:
Verenigde Staten Verenigd Koninkrijk Canada	Nazi-Duitsland
Leiders
Geallieerden:	Asmogendheden:
Dwight D. Eisenhower Bernard Montgomery Bertram Ramsay Trafford Leigh-Mallory	Gerd von Rundstedt Erwin Rommel Friedrich Dollmann
Troepensterkte
3.000.000	380.000 (later 1 miljoen)
Verliezen
208.892 doden en gewonden 15.000-20.000 Franse burgerdoden	393.689 doden, gewonden en krijgsgevangen
Portaal 30px Tweede Wereldoorlog

Operatie Overlord (1944) was een militaire operatie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het plan werd bedacht door de leiders van de militaire geallieerde top, onder leiding van de Amerikaanse generaal Dwight D. Eisenhower. De operatie begon met een invasie op de stranden van Normandië in Frankrijk. Tijdens deze invasie kwamen tienduizenden Britten, Amerikanen en Canadezen om het leven, maar ook veel Duitsers. Operatie Overlord begon 's ochtends 6 juni 1944 om 6:30. Eigenlijk was de invasie op 5 juni gepland, maar toen stormde het hevig voor de Franse kust. Met duizenden boten kwamen de geallieerden varen naar de stranden die allemaal een codenaam kregen. De codenamen waren Sword Beach, Juno Beach, Gold Beach, Omaha Beach en Utah Beach. De operatie begon vanaf de invasie vanaf Normandië en duurde tot en met de bevrijding van Parijs op 25 augustus 1944. Operatie Overlord is de grootste overzeese militaire operatie uit de geschiedenis.

Wat vooraf ging

De Duitse aanval op Polen was het startschot van de Tweede Wereldoorlog. Polen vocht wel terug, maar kon niet op tegen het veel sterkere en goed bewapende Duitse leger. Hierna viel nazi-Duitsland ook andere landen aan, namelijk Denemarken, Noorwegen, de Benelux en Frankrijk. Het lukte Hitler alleen niet om ook Engeland te bezetten. Hitler liet Engeland links liggen en richtte zijn aandacht op een veel grotere campagne: Operatie Barbarossa. In de zomer van 1941 viel Duitsland onverwachts de Sovjet-Unie binnen. In het begin ging de aanval makkelijk, maar bij Moskou werden ze tegengehouden door de Russen en de Duitse campagne liep vast in de modder. Bij de Slag om Stalingrad werden de Duitsers verslagen door de Russen en ook bij de Slag om Koersk ging het mis. De Sovjets kwamen steeds dichterbij Duitsland. Hitlers rijk dat volgens hem duizend jaar moest bestaan, ging langzaam in rook op. Ook in Afrika werden de Duitsers en Italianen teruggedreven. Ook de Verenigde Staten mengde zich in de strijd.

Het ging de geallieerden voor de wind, op heel veel plekken werden de Duitsers verslagen. De VS wilden ook een invasie in Noord-Frankrijk. Ook Jozef Stalin, de leider van de Sovjet-Unie, drong aan op een tweede front, zodat Duitsland van meerdere kanten zou worden aangevallen.

Een mislukte aanval

Op 19 augustus 1942 gingen 6000 Canadezen aan land bij Dieppe in Noord-Frankrijk, gesteund door het Verenigd Koninkrijk. De aanval mislukte volledig. De Duitsers waren aanzienlijk in de minderheid en verloren maar 300 man. De geallieerden verloren meer dan 100 vliegtuigen en 4400 soldaten. Toch hebben de geallieerden hierbij veel geleerd voor Operatie Overlord.

Atlantikwall

Na de mislukte aanval van de geallieerden in Noord-Frankrijk wisten de Duitsers dat de geallieerden zouden proberen om in Noord-Frankrijk aan land te komen. Nog voor het eind van 1942 begonnen de Duitsers, nou ja, eigenlijk dwangarbeiders uit Midden en Oost-Europa, met de bouw van de Atlantikwall. De Atlantikwall was een 2700 kilometer lange verdedigingslinie, die zich uitstrekte van het noorden van Noorwegen tot aan Spanje, bestaande uit zwaar bewapende bunkers, tankblokkades en mijnenvelden. Een jaar later was de kans op een invasie sterk toegenomen en Hitler gaf de opdracht om het werk te versnellen. Erwin Rommel werd door Hitler verplaatst van Italië naar Noord-Frankrijk, Rommel had nu de leiding over de kustverdediging. De Duitsers wisten natuurlijk niet waar de geallieerden aan land zouden komen, maar velen van hen, ook Adolf Hitler, dachten dat de aanval was gericht op de havenstad Calais. Maar ook Normandië stond op de lijst van mogelijke doelwitten. Erwin Rommel dacht echter dat de invasie in Normandië zou plaats vinden en begon met het versterken van de verdediging in Normandië. Ook had Rommel sterke pantsereenheden tot zijn beschikking.

Voorbereidingen

Operatie Overlord werd gepland door duizenden mannen en vrouwen uit de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. Bij dit samenwerken ging niet altijd alles goed. Engeland wilde bijvoorbeeld geen invasie van Noord-Frankrijk, de VS juist wel. Tijdens de conferentie van Teheran, eind 1943, spraken de geallieerde leiders met elkaar. Jozef Stalin wilde ook een invasie in West-Europa. Franklin D. Roosevelt benoemde Dwight D. Eisenhower tot opperbevelhebber van het geallieerde expeditieleger. Bernard Montgomery werd bevelhebber van de troepen op het land. Er waren wel wat verschillen tussen Eisenhower en Montgomery.

Ondertussen werd er veel geoefend. De VS produceerden heel veel wapens en voertuigen en die werden naar Engeland verscheept. Ook werden honderden, zelfs duizenden boten gemaakt in de VS. Het populairste vaartuig was de Higginsboot. In een kleine Higginsboot konden 63 militairen plaats nemen en vaak zelfs nog een jeep. In een grotere versie konden 200 man.

Ook kwam er een afleidingsmanoeuvre, operatie Fortitude. De geallieerden wilden de Duitsers op het verkeerde been zetten door hun te laten denken dat de invasie in Calais zou plaatsvinden. De afleidingsmanoeuvre bestond uit valse codeberichten, opblaastanks en nog meer dingen.

In mei 1944 waren er perfecte weersomstandigheden. De Duitse troepen verwachtten elke dag een aanval. De geallieerden hadden 5 juni uitgekozen voor de invasie, maar het werd begin juni slecht weer. Op 3 juni werd besloten de invasie een dag uit te stellen. Er was al een konvooi van 140 schepen onderweg, maar wist niet dat de invasie op een andere dag zou plaats vinden. Een vliegtuig probeerde duidelijk te maken dat het konvooi moest terugkeren en na enkele pogingen draaide het konvooi zich om. Maar het weer bleef slecht. Na 7 juni moesten ze twee weken wachten op de juiste getijden. Alle troepen en het materieel lag al klaar voor de aanval. Toen voorspelde de hoofdmeteoroloog redelijk goed weer tussen maandagmiddag 5 juni en de volgende dag. Het was het riskeren waard. Maar de vijand zou geen invasie verwachten tijdens een storm en ook werden Duitse boten teruggeroepen naar hun haven, vanwege de storm.