Movimiento Electoral di Pueblo: verschil tussen versies
k |
k |
||
Regel 14: | Regel 14: | ||
| kamer1 = 21 |
| kamer1 = 21 |
||
| zusterpartij = [[Democraten 66|D66]] |
| zusterpartij = [[Democraten 66|D66]] |
||
+ | | internationaal = Permanente Conferentie van Politieke Partijen in Latijns-Amerika |
||
| partijkleur = FFEF01 |
| partijkleur = FFEF01 |
||
}} |
}} |
Huidige versie van 9 dec 2024 om 22:27
Movimiento Electoral di Pueblo (MEP) Electorale Volksbeweging | |
Oprichting | 9 februari 1971 |
Actief in | Aruba |
Richting | Centrumlinks |
Stroming | Sociaaldemocratie Arubaans separatisme |
Oprichter(s) | Betico Croes |
Partijleider | Evelyn Wever-Croes |
Fractievoorzitters | |
- Staten van Aruba | Shailiny Tromp Lee |
Zetels | |
- Staten van Aruba | 8 van de 21 |
Overig | |
Zusterpartij(en) | D66 |
Internationale organisatie | Permanente Conferentie van Politieke Partijen in Latijns-Amerika |
Portaal Politiek |
De Movimiento Electoral di Pueblo (Nederlands: 'Electorale Volksbeweging'), afgekort MEP, is een politieke partij op Aruba. Sinds 2011 is premier Evelyn Wever-Croes de partijleider.
De MEP is een sociaaldemocratische partij. Dat betekent dat de partij het kapitalisme niet volledig afwijst, maar wel vindt dat de overheid moet ingrijpen in de economie om de welvaart eerlijk te verdelen.
De MEP bevindt zich links van het midden op het politieke spectrum. Samen met de christendemocratische Arubaanse Volkspartij (AVP) is de partij een van de twee grote partijen op Aruba. De partijen zitten min of meer afwisselend in de regering van het land.
Geschiedenis
De partij werd op 9 februari 1971 opgericht door Betico Croes, Watty Vos en Delwyn Gomez als een afsplitsing van de AVP.
Onafhankelijkheid van Aruba
Sinds de oprichting van de partij zette MEP zich in voor de onafhankelijkheid van Aruba. De partij won bij de verkiezingen van 1971 zeven zetels. Bij de verkiezingen van de 1973 won MEP vijf van de acht Arubaanse zetels in de Staten van de Nederlandse Antillen, waarna de partij twee jaar later ook in de Staten van Aruba de grootste werd. Zo werd MEP een regeringspartij. De MEP maakte in die jaren veel werk van het opbouwen van steun voor de onafhankelijkheid van Aruba. In tegenstelling tot de AVP, die liever wilde dat de Nederlandse Antillen zich samen zouden afscheiden van Nederland, zette MEP vooral in op de zelfstandigheid van Aruba.
In 1976 diende MEP in de Staten van Aruba als regeringspartij een voorstel in om een referendum te houden over de onafhankelijkheid van Aruba. Meer dan 95% van de eilandbewoners stemde daarbij vóór de onafhankelijkheid van Aruba. Dat leidde ertoe dat Aruba op 1 januari 1986 een zelfstandig land werd binnen het Koninkrijk der Nederlanden.
Hoewel MEP nog steeds voorstander is van de volledige onafhankelijkheid van Aruba, dat wil zeggen dat Aruba ook geen deel meer uitmaakt van het Koninkrijk, is dat onderwerp minder belangrijk geworden in de Arubaanse politiek.
Onder Croes won MEP in november 1985 de eerste verkiezingen na de onafhankelijkheid. De AVP wist echter met kleinere partijen een meerderheid te vormen, waardoor de MEP in de oppositie terechtkwam. Op 1986 kwam partijleider Betico Croes om bij een auto-ongeluk. Hij werd opgevolgd door Nelson Oduber.
Nelson Oduber
Nelson Oduber volgde Croes op. Onder zijn leiding regeerde MEP Aruba tussen 1989 en 1994 en dan weer tussen 2001 en 2009. Tussen 2001 en 2009 had MEP in zijn eentje een meerderheid in de Staten van Aruba.
Bij de verkiezingen van 2009 verloor MEP haar meerderheid, waardoor ze tussen 2009 en 2017 in de oppositie zat. De partij viel verder uit elkaar door de nasleep van de kredietcrisis. In december 2010 steunde een deel van de MEP steunde de zogeheten Versoberingswet. Met die wet werd er bezuinigd op het inkomen van Statenleden en ging hun pensioenleeftijd omhoog. Twee Statenleden van MEP, Mervin Wyatt-Ras en Marisol Lopez-Tromp waren tegen deze wet en splitsten zich af van MEP.
Evelyn Wever-Croes
In 2011 werd Evelyn Wever-Croes, een nicht van oud-partijleider Betico Croes, gekozen tot partijleider van MEP.
Op 27 juli 2011 splitse Booshi Wever zich af, omdat hij het niet eens was met de verkiezing van Evelyn Wever-Croes als partijleider. Hij nam zijn zetel mee. Twee jaar later richtte hij de progressieve partij Union Patriotico Progresista (Nederlands: 'Progressieve Patriottische Unie', afgekort UPP) op. Wever deed met die partij in 2013 en 2017 mee aan de Statenverkiezingen, maar won geen zetels.
Bij de verkiezingen van 2017 won MEP twee zetels, waardoor de partij terugkeerde in de regering. MEP vormde samen met de hervormingsgezinde partij Pueblo Orguyoso y Respeta (Nederlands: 'Trots en Eerwaardig Volk', afgekort POR) en het vrijzinnig-liberale RED Democratico (Nederlands: 'Democratisch Netwerk', afgekort RED) een coalitie. Dat kabinet viel nadat de MEP uit de regering stapte, omdat het Arubaanse Openbare Ministerie een onderzoek had gestart naar de verduistering van campagnegeld bij POR.
Bij de verkiezingen van 2021 bleef MEP de grootste partij. De partij vormde samen met de progressieve partij RAIZ (Nederlands: 'Wortels') een regering.
Bij de Arubaanse Statenverkiezingen van 2024 kwam de partij op de tweede plek met 8 zetels. De AVP won bij de verkiezingen 9 van de 21 zetels en werd daarmee voor het eerst sinds 2017 weer de grootste partij van Aruba. Dat is geen absolute meerderheid en daarom probeert de AVP met de hervormingsgezinde middenpartij Futuro (Nederlands: 'Toekomst'), een nieuwe partij die drie zetels won, een coalitie te vormen. MEP, die 8 van de 21 zetels won, kan ook aan de macht blijven door met Futuro een coalitie te vormen.
Verkiezingsresultaten
Regering: de partij is de enige regeringspartij en heeft geen andere partijen nodig voor een meeerderheid.
Coalitie: de partij maakt deel uit van de regeringscoalitie.
Oppositie: de partij neemt geen zitting in de regeringscoalitie en belandt zo in de oppositie.
Jaar | Uitslag | Verschil | Rol | Samenstelling (coalitie) | ||
---|---|---|---|---|---|---|
1985 | 37,62% | 8 van de 21 |
-20,32% | -5 | oppositie |
niet van toepassing |
1989 | 45,95% | 10 van de 21 |
+8,33% | +2 | coalitie |
|
1993 | 37,39% | 9 van de 21 |
-8,56% | -1 | ||
1994 | 39,02% | 9 van de 21 |
+1,63% | 0 | oppositie |
niet van toepassing |
1997 | 38,80% | 9 van de 21 |
-0,22% | 0 | ||
2001 | 52,48% | 12 van de 21 |
+13,68% | +3 | regering |
MEP
|
2005 | 42,87% | 11 van de 21 |
-9,61% | -1 | ||
2009 | 35,93% | 8 van de 21 |
-6,94% | -3 | oppositie |
niet van toepassing |
2013 | 30,54% | 7 van de 21 |
-5,39% | -1 | ||
2017 | 37,61% | 9 van de 21 |
+7,07% | +2 | coalitie |
|
2021 | 35,29% | 9 van de 21 |
-2,32% | 0 | ||
2024 | 31,66% | 8 van de 21 |
-3,63% | -1 |