Verdrag van Versailles (1919)

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

De Vrede van Versailles, ook wel Vredesverdrag van Versailles of Verdrag van Versailles was een verdrag tussen Duitsland en de Geallieerden. Het was een van de vijf verdragen, waarmee de Eerste Wereldoorlog formeel werd beëindigd. Met de Duitse bondgenoten (Oostenrijk, Hongarije, Bulgarije en Turkije) in die oorlog werden de andere vier verdragen gesloten. Het verdrag van Versailles was het belangrijkste van de vijf verdragen. Het verdrag van Versailles werd ondertekend in de Spiegelzaal van het Kasteel van Versailles net buiten Parijs

Verloop

Op 28 juni 1919 werd het verdrag van Versailles ondertekend. Dit was precies vijf jaar na de dood van Frans Ferdinand van Oostenrijk-Este, wat wordt gezien als een aanleiding van de Eerste Wereldoorlog. Het verdrag was een afsluiting van de vredesconferentie van de Geallieerden. Dit vondt plaats op 18 januari 1919. Het verdrag werd ondertekend in de Spiegelzaal van het Kasteel van Versailles. Bij het verdrag waren er een aantal vertegenwoordigers van Duitsland. Hierbij hoorden de twee ministers Johannes Bell en Hermann Müller. Ook waren bij het verdrag een aantal regeringen van landen die deel uit maakten van de Geallieerden of bij de oorlog waren betrokken. Bij de regeringen ontbrak alleen de Russische regering. Het verdrag van Versailles was samengesteld door de regeringen van het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Frankrijk. Duitsland mocht niet meebeslissen. Het Verdrag van Versailles bestaat uit 440 artikelen. Alle artikelen zijn verdeeld onder 15 delen. De teksten werden in het Engels en Frans voorgelezen. Duitsland tekende uiteindelijk het verdrag.

Het verdrag

Nummer	Naam	Inhoud
I	Volkenbond	Het eerste deel bevatte een stuk tekst van de Volkenbond.
II en III	Duitse gebiedsinperking	In deel 2 en 3 werden de nieuwe grenzen voor Duitsland bepaald. Zo kreeg Frankrijk het deel Elzas-Lotharingen en Denemarken kreeg Noord-Sleeswijk. De andere delen gingen naar Polen, Litouwen, België en Tsjecho-Slowakije. Ook werd een vrij stad gesticht, namelijk Danzig.
IV	Duitse Koloniën	Deel 4 ging over de Duitse Koloniën. Alle koloniën moesten ingeleverd worden. Zij werden een Mandaatgebied.
V	Ontwapening	In deel 5 moest Duitsland ontwapend worden. Het Duitse leger mocht maar uit 100.000 militairen bestaan, dat was net genoeg om de grens te bewaken. De marine en de luchtmacht moest weg worden gedaan.
VI	Krijgsgevangenen en oorlogsgraven	In deel 6 werd bepaald wat er met de oorlogsgraven en krijgsgevangenen moest gebeuren.
VII	Uitlevering en berechting	Deel 7 stelde vast dat Nederland de Duitse keizer Wilhelm II moest uitleveren. Ook moesten alle oorlogsmisdadigers worden berecht door een rechtbank.
VIII & IX	Duitse Herstelbetalingen	Deel 8 en 9 stelde vast dat Duitsland een gemaakte schade moest terug betalen. Dit moest onder meer aan de landen Frankrijk en België.
X, XI & XII	Confiscatie	Deel 10 tot en met 12 gingen over de schade die Duitsland moest betalen aan alle landen die minder zwaar getroffen waren.
XIII	Internationale arbeidsorganisatie	Deel 13 gaat over de oprichting aan een arbeidsorganisatie tussen meerdere landen.
XIV	Russische Rijk	Deel 14 stelde vast dat Duitsland alle troepen en wapens van Duitsland uit Rusland moest halen. Ook mocht Rusland tijdelijk delen van Duitsland bezetten, waar later het land Polen uit voort kwam.
XV	Algemene bepalingen	De afsluiting. Hier werden ook de handtekeningen gezet.

Gevolgen voor Duitsland

• Duitsland mocht maximaal maar 100.000 soldaten hebben.
• Duitsland moest gebieden afstaan aan andere landen.
• Duitsland mocht geen soldaten hebben in het Rijnland.
• Duitsland moest herstelbetalingen doen.
• Duitsland moest al haar koloniën afstaan, zoals Duits-Zuidwest-Afrika (later Namibië genoemd), Duits-Oost-Afrika (later Tanzania genoemd), Kameroen etc.