Michaël III Obrenović

Michaël III Obrenović (Kragujevac, 16 september 1823 - Topčider, 10 juni 1868) was vorst van Servië tussen 1839 en 1842 en tussen 1860 en 1868. Hij kwam uit het huis Obrenović.

Michaël III volgde in 1839 zijn broer, vorst Milan II Obrenović, op. Zijn eerste regeerperiode duurde slechts 3 jaar. In 1842 moest gedwongen aftreden en Servië verlaten. Hij werd toen opgevolgd door vorst Alexander Karađorđević. 18 jaar later werd hij opnieuw vorst van Servië. Michaël III was een voorstander van het verlicht absolutisme. Dit betekende dat hij alle macht in handen had, maar ook veel goeds wilde doen voor het land en zijn bevolking. Hij wist te Turken uit Servië te laten vertrekken. Ook was hij een voorstander van een "Balkan-federatie", waar alle Balkanlanden toebehoorden. In 1868 kwam tijdens een aanslag om het leven. Hij werd opgevolgd door Milan IV Obrenović.

Levensloop

De vorst op jonge leeftijd

Vroege leven

Michaël was de tweede zoon van Miloš Obrenović en zijn vrouw Ljubica Vukomanović. Zijn vader was vorst van Servië en hij was tweede in lijn van troonopvolging. In 1823 werd Michaël de eerste in Servië die tegen de pokken gevaccineerd werd. Drie van zijn broertjes en zusjes waren namelijk aan de pokken overleden. Hij volgde eerst onderwijs in Servië, maar verhuisde later naar Wenen.

Eerste termijn

Toen zijn vader in 1839 aftrad, werd hij opgevolgd door Milan II Obrenović. Milan II had echter een zwakke gezondheid en overleed 26 dagen later. Hierdoor werd Michaël III vorst van Servië. Michaël was toentertijd slechts 15 jaar oud, maar werd meerjarig verklaard. Hierdoor kon hij zelf regeren. Dit zorgde voor veel problemen. De jonge vorst had geen ervaring. Ook ging Servië door een moeilijke tijd.

In 1842 moest aftreden na een opstand geleid door Toma Vučić-Perišić. Hij zorgde ervoor dat het huis Karađorđević aan de macht kwam.

In ballingschap

De vorst moest vervolgens Servië ontvluchten. Hij trok naar Oostenrijk en kreeg uiteindelijk een landgebied in Vojvodina (toen deel van Hongarije).

Michaël III wilde eerst niet terugkeren naar Servië. Hij schreef in een brief dat hij geen plannen had om de troon te claimen. Later verhuisde de prins naar Wenen, waar hij woonde met zijn vader. In Wenen zorgde hij voor het landgoed van zijn vader en schreef gedichten. Ook leerde hij Duits en Frans. Daarnaast trouwde hij met de Hongaarse gravin Júlia Hunyady de Kéthely. De twee kregen geen kinderen.

Tweede termijn

De vorst op latere leeftijd

In 1858 keerde zijn vader terug naar Servië om opnieuw vorst te worden. Hij overleed twee jaar later, waarna Michaël III opnieuw vorst van Servië werd. Zijn tweede termijn ging een stuk beter dan zijn eerste. Michaël III was fan van het verlicht absolutisme. Hij geloofde dat de vorst alle macht in handen moest hebben, maar ook veel moest doen voor de bevolking, de kunsten en de wetenschap. Hierdoor kwam er ook een volksvertegenwoordiging en moest de Turkse troepen Servië verlaten. Daarnaast geloofde hij dat alle Balkanvolkeren zich in één land moest verenigen. Ook zorgde Michaël III ervoor dat de eerste moderne Servische munten geslagen werden. De hoofdstad van het land verhuisde ook naar Belgrado.

Michaël III scheidde van zijn vrouw en trouwde Katarina Konstantinović. Zijn scheiding was een groot schandaal in Servië. Niet alleen de kerk, maar ook de politici waren tegen de scheiding. Michaël III was hier niet van gediend. Hij ontsloeg zelfs de premier toen hij zich uitsprak tegen het huwelijk.

Aanslag en overlijden

Terwijl Michaël III meer macht naar zich toe trok, werd er een complot tegen hem gevormd. Dit complot werd gevormd door de broers Radovanović. Zij waren boos dat hun andere broer in de gevangenis zat. Op 10 juni 1868 was Michaël III aan het reizen in een koets door een park in Belgrado. De twee broers liepen vervolgens met wapens naar de koets toe. Zij doodden Michaël III en verwondden zijn vrouw. Er is veel onduidelijk over het complot.

Michaël III werd opgevolgd door Milan IV Obrenović.