Keramisch neolithicum
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
In de archeologie van Zuidwest-Azië is het Keramische Neolithicum, ook bekend als het Aardewerk Neolithicum of het Late Neolithicum, het laatste deel van de Neolithische periode, volgend op het prekeramisch neolithicum en voorafgaand aan het Chalcolithicum. Het begon zo'n 8.400 jaar geleden in de Vruchtbare Halve Maan. Tegen die tijd ontstonden er kenmerkende culturen, met aardewerk (pottenbakken) zoals de Halafian (Turkije, Syrië, Noord-Mesopotamië) en de Ubaid (Zuid-Mesopotamië). Deze periode is verder onderverdeeld in: PNA (Pottery Neolithic A) en PNB (Pottery Neolithic B) op sommige locaties:
- Aardewerk Neolithicum A (PNA)
- Yarmukiaanse cultuur
- Lodian (Jericho IX) cultuur
- Aardewerk Neolithicum B (PNB)
- Wadi Raba-cultuur
Het zijn veelal nomadische herderculturen die door de woestijn trekken. Dit duurde tot in de bronstijd voort.
Mesopotamië
De noordelijke Mesopotamische vindplaatsen Tell Hassuna en Jarmo zijn één van de oudste vindplaatsen in het Nabije Oosten waar het oudste aardewerk is gevonden van ca. 9.000 jaar geleden.
Dit aardewerk is met de hand gemaakt, heeft een eenvoudig ontwerp en heeft dikke zijkanten en is behandeld met een soort plantaardig oplosmiddel. Er zijn figuren van klei, dierlijke figuren of op de mens lijkende figuren, inclusief figuren van zwangere vrouwen die worden gezien als vruchtbaarheidsgodinnen, vergelijkbaar met de moedergodin van latere neolithische culturen in dezelfde regio.
Halafcultuur (8.000-7.000 jaar geleden)
Aardewerk was versierd met driehoekjes en streepjes. Ook is deze cultuur bekend om zijn vruchtbaarheidsbeeldjes van klei, vaak beschilderd met zwarte lijnen. Klei was overal te vinden langs de rivieren en daarmee het belangrijkste materiaal. De zorgvuldig gemaakte en geverfde potten, vooral kannen en schalen, werden ook verhandeld. Als kleurstoffen werden ijzer-oxide- bevattende klei in verschillende mate verdund of werden verschillende mineralen gemengd om verschillende kleuren te krijgen.
De Halaf-cultuur zag de vroegst bekende verschijning van een soort van sjablonen of stempels. Ook deze hadden in wezen geometrische patronen zoals driehoekjes en golfjes.
Vrouwelijke vruchtbaarheidsbeeldjes in beschilderde klei, mogelijk godinnen, verschijnen ook in deze periode, circa 8.000 - 7.100 jaar geleden.
Pot versierd met diverse geometrische patronen; 6.900 - 6.300 jaar geleden
Scherf met een vogelachtig figuur, 7.600 - 7.000 jaar geleden
Vrouwelijke beeldjes, 8.000 - 6.100 jaat geleden
Stempel waarmee de patronen werden gemaakt
.jpg)
