Willem I der Nederlanden
Willem Frederik van Oranje-Nassau (Den Haag, 24 augustus 1772 – Berlijn, Duitsland, 12 december 1843), was onder de naam Willem I de eerste koning der Nederlanden uit het huis van Oranje-Nassau.
Jeugd en Huwelijk
Willem Frederik werd in 1772 geboren in Den Haag. Hij was de zoon van de stadhouder Willem V en prinses Wilhelmina van Pruisen. Na de dood van Willem V stond Willem Frederik bekend als Willem VI. In 1791 trouwde hij met zijn nicht Wilhelmina van Pruisen. Samen kregen ze vier kinderen:
| Naam | Geboren | Overleden |
|---|---|---|
| Willem Frederik George Lodewijk | 6 december 1792 | 17 maart 1849 |
| Willem Frederik Karel | 28 februari 1797 | 8 september 1881 |
| Wilhelmina Frederica Louise Paulina Charlotte | 1 maart 1800 | 22 december 1806 |
| Wilhelmina Frederica Louise Charlotte Marianne | 9 mei 1810 | 29 mei 1883 |
Vorst van Nassau
Van Engeland naar Napoleon
Willem I streed in 1793 tegen de Fransen in het noorden van Frankrijk en in de zuidelijke Nederlanden. Op het eerste gezicht leken de fransen terug gedrongen te zijn, maar ze kwamen weer terug. In 1795 stond hij aan het hoofd van het staatsleger tegen de fransen, als erfprins. Toen de fransen uiteindelijk kwamen vluchtte hij naar Engeland met zijn vader. In 1799 overleed zijn broer Frederik. Hij streed voor Oostenrijk tegen napoleon als generaal.
Willem probeerde in 1799 samen met Engeland en Rusland vanuit Noord-Holland het stadhouderlijk gezag. Helaas mislukte dit plan. Op 10 oktober 1799 verdwenen de Engelse en Russische troepen een week nadat er een bestand was ondertekent in Alkmaar. Zijn vader wist dat de oranjes geen politieke rol meer hadden. Ze verloren hun bezittingen in de Nederlanden. Hiervoor kregen ze wel weer andere bezittingen voor terug. Al deze bezittingen vormde samen vorstendom Nassau-Oranje-Fulda.
In 1801 probeerde Willem I een consul de worden over de Nederlanden. Hij sprak daarom Napoleon in Parijs. In de eerste instantie werd hij afgewezen. Hij werd later wel consul van een Duits gebied. Dit was een ander gebied dan dat hij ooit bezat. Op 23 mei 1802 sloten Frankrijk en Pruisen een verdrag waarin staat dat Fulda en een paar andere gebieden eigendom waren van de prins.
Van Napoleon naar Pruisen
Na de dood van Willems vader werd hij vorst van Nassau. De landen zou Willem I niet in bezit nemen. daarom werd de Rijnbond bedacht. Willem I was tijden niet in Fulda geweest. In de wet werd een nieuw artikel opgesteld: artikel 24. Hierin stond dat de Heerlijkheid Weingarten bij Koninkrijk Württemberg werd toegevoegd. En dat een aantal graafschappen bij hertogdom Nassau werden toegevoegd. Zo bleven drie plaatsen over:
- Corvery
- Fulda
- Dortmund
Na de val van het Heilige Roomse Rijk werd Willem I vorst van deze landen. In 1806 besloot Pruisen de oorlog met Frankrijk te verklaren. Willem I koos uiteindelijk voor zijn Familie en liep over naar het leger tegen Napoleon.
Met Pruisen naar de Overwinning
Willem I won uiteindelijk de oorlog met Pruisen tegen Napoleon. Na de Slag bij Waterloo was Napoleon definitief verslagen.
Koning der Nederlanden
Willem I werd koning van de Nederlanden. Na 18 jaar zette hij weer een voet op Nederlandse Bodem in 1813. Hij was uitgeroepen tot Soevereine vorst in de regering van de Nederlanden. Dit kreeg hij te horen in een brief die afkomstig was van het Driemanschap van 1813. De brief was ondertekend door Gijsbert Karel van Hogedorp, Frans Adam van der Duyn van Maasdam en Leopold van Limburg Stirum. Willem aanvaarde de uitnodiging en kwam in het zeilschip de Fregat aan land in Scheveningen.
Napoleon keerde in 1815 terug. Bij het Congres van Wenen werd gezegd dat de Oostenrijkse Nederlanden nu bij de andere Nederlanden hoorden. Pruisen en Engeland hoopten dat dit een goede noordgrens zou zijn. Op 16 maart 1815 nam Willem I de titel Koning der Nederlanden aan. Omdat hij zijn eigendommen was verloren kreeg hij van Engeland België en het privébezit Luxemburg. Na de Belgische Revolutie werd het besturen van Luxemburg steeds lastiger. Daarom kreeg hij de provincie Limburg. Willem I werd ingehuldigd in de Nieuwe kerk te Amsterdam. Zo ontstond het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Er werd ook een nieuwe grondwet opgesteld. Dit hielt in dat Zuiden verplicht mee moest gaan met het Noorden.
Het regering zou om het jaar in een andere stad regeren. Het ene jaar in Brussel, het andere jaar in Den Haag. Er werd in Brussel een nieuwe paleis gebouwd: Koninklijk paleis van Brussel. Ook de paleizen: Paleis Noordeinde, Paleis op de Dam, Huis ten Bosch, Kasteel van Laken en Paleis Het Loo mocht hij gebruiken als paleis. Paleis Soestdijk en Kasteel Tervuren mocht hij gebruiken als buitenverblijf. In de paleizen werd meestal Frans gesproken en wetten werden aangekondigd in het Frans en Nederlands.
Abdicatie
Na de Belgische afscheiding kreeg Willem I steeds minder macht. Dit was een van de redenen waarom hij wilde stoppen. Op 7 oktober 1840 deed hij troonsafstand. Zijn zoon ging nu regeren onder de naam Willem II de Nederlanden. Op 12 december 1843 overleed hij in Berlijn. Een jaar later werd zijn lichaam gebracht naar de koninklijke grafkelder in Delft. Hij werd 71 jaar oud.
Externe links
- Koning Willem I
- Het verlies van België
- In dit fragment staat de terugkeer van de prins van Oranje, later Koning Willem I, in Nederland centraal.
- Weetje Koning Willem I
|
Koninkrijk Holland: Lodewijk I · Lodewijk II · Hortense (regentes) | |