Marseillaise

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

De Marseillaise is het volkslied van Frankrijk. Ook was het een korte tijd het volkslied van revolutionair Rusland.

Oorspronkelijk heette het lied Chant de guerre de l'Armee du Rhin (marslied van het Rijnleger). De oorspronkelijke versie is geschreven door Claude Joseph Rouget de Lisle en is geschreven in de nacht van 25 en 26 juli 1792.

Hij komt aan zijn naam omdat de troepen uit Marseille die Parijs hadden ingetreden (dit deden ze tijdens de Franse Revolutie) het zongen.

Op 14 juli 1795 werd het uitgeroepen tot volkslied. Maar tijdens het bewind van Napoleon werd het zingen of spelen van het lied verboden. Dit gold ook tijdens het bewind van Lodewijk XVIII en Napoleon III. Na de Pruisisch-Franse oorlog in 1870 ontstond de Derde Franse Republiek. Deze koos in 1878 de Marseillaise als volkslied.

De muziek van de Marseillaise werd van 1871 tot 1888 gebruikt om de Internationale te kunnen zingen. Dit gebeurde ook tussen de Russische Revolutie van 1905 en Oktoberrevolutie van 1917.

Net na de Tweede Wereldoorlog was er een tijdje een tweede volkslied, namelijk Chant des Partisans.

Serge Gainsbourg nam in 1978 een reggaeversie op in Jamaica van de Marseillaise. Hoewel dit een hit werd, waren veel Fransen hier woedend over en rechtse veteranen uit de Algerijnse Onafhankelijksoorlog stuurden hem zelfs doodsbedreigingen. Een beetje daarna kocht Serge Gainsbourg het originele manuscript van de Marseillaise en zei hij tegen de critici dat zijn versie dichter bij het origineel was omdat de woorden "Aux armes et cætera..." voorkomen in het refrein.

Tekst

Allons enfants de la Patrie, le jour de gloire est arrivé! Contre nous de la tyrannie L'étendard sanglant est levé. L'étendard sanglant est levé: Entendez-vous dans les campagnes Mugir ces féroces soldats? Ils viennent jusque dans vos bras Égorger vos fils, vos compagnes!	Komt, kinderen des vaderlands, de dag der overwinning is aangebroken! Tegen ons is het bloedige vaandel van de tirannie gehesen Het bloedige vaandel is gehesen. Hoort ge in de velden het loeien van die vreselijke soldaten? Zij naderen tot in uw armen om uw zonen en echtgenoten te kelen
Aux armes, citoyens, Formez vos bataillons. Marchons! Marchons! (Refrein) Qu'un sang impur Abreuve nos sillons	Te wapen, burgers! Vormt uw bataljonnen! Laten we marcheren, marcheren, Zodat het onreine bloed onze goten doordrenkt
Que veut cette horde d'esclaves De traîtres, de rois conjurés? Pour qui ces ignobles entraves Ces fers dès longtemps préparés? Ces fers dès longtemps préparés! Français, pour nous, Ah quel outrage Quel transport il doit exciter! C'est nous qu'on ose méditer De rendre à l'antique esclavage! Refrein	Wat wil deze horde slaven, bestaande uit verraders en samenzwerende koningen? Voor wie zijn deze walgelijke ketenen, deze ijzers die langgeleden zijn gemaakt? Fransen, voor ons, ah! Wat een belediging! Welke middelen moet men uitoefenen Wij zijn het die men durft te overwegen om tot de oude slavernij terug te brengen Refrein
Quoi! Des cohortes étrangères Feraient la loi dans nos foyers! Quoi! Ces phalanges mercenaires Terrasseraient nos fiers guerriers! Terrasseraient nos fiers guerriers! Grand Dieu! Par des mains enchaînées Nos fronts, sous le joug, se ploieraient. De vils despotes deviendraient Les maîtres de nos destinées Refrein	Wat! Deze buitenlandse groepen zouden de dienst gaan uitmaken in ons land. Wat! Deze huurtroepen zouden onze krijgshaftige zonen teneerslaan. Grote God, door geketende handen zouden wij ons onder het juk schikken. Verdorven despoten zouden de meesters van ons lot worden. Refrein
Tremblez tyrans, et vous perfides L'opprobe de tous les partis. Tremblez, vos projets parricides Vont enfin recevoir leur prix! Vont enfin recevoir leur prix! Tout est soldat pour vous combattre. S'ils tombent nos jeunes héros, La terre en produit de nouveaux Contre vous, tous prêts à se battre! Refrein	Beeft, tirannen en verraders, de schande van alle partijen! Beeft, uw vadermoordelijke projecten zullen uiteindelijk hun prijs ontvangen. Alles, wat tegen u vecht, zijn soldaten. Als ze vallen, onze jonge helden, brengt de aarde nieuwen voort, allen bereid om tegen u te vechten. Refrein
Français, en guerriers magnanimes, Portez ou retenez vos coups! Épargnez ces tristes victimes A regrets s'armant contre nous! A regrets s'armant contre nous! Mais ce despote sanguinaire Mais les complices de Bouillé, Tous les tigres qui, sans pitié, Déchirent le sein de leur mère! Refrein	Fransen, grootmoedige strijders, draagt of weerhoudt uw slagen. Spaar deze trieste slachtoffers die zich met tegenzin tegen ons wapenen. Maar deze bloedige despoten, maar deze medeplichtigen van Bouillé... Al deze tijgers die zonder medelijden de borst van hun moeder hebben verscheurd. Refrein
Amour Sacré de la Patrie, Conduis, soutiens nos braves vengeurs. Liberté, Liberté chérie, Combats avec tes défenseurs! Combats avec tes défenseurs! Sous nos drapeaux, que la victoire Accoure à tes mâles accents, Que tes ennemis expirants Voient ton triomphe et notre gloire! Refrein	De heilige liefde voor het vaderland leidt, ondersteunt onze dappere wrekers. Vrijheid, geliefde vrijheid, vecht met je beschermers! Moge de overwinning onder onze vlag naar je toesnellen naar je krachtige klanken, zodat je ten onder gaande vijanden jouw triomf en onze glorie zullen zien! Refrein
(Couplet van de kinderen ) Nous entrerons dans la carrière Quand nos aînés n'y seront plus, Nous y trouverons leur poussière Et la trace de leur vertus! Et la trace de leur vertus! Bien moins jaloux de leur survivre Que de partager leur cercueil. Nous aurons le sublime orgueil De les venger ou de les suivre. Refrein	We zullen het strijdperk betreden wanneer onze ouders er niet meer zullen zijn. Wij zullen er hun stof vinden en het spoor van hun deugden. Veel minder jaloers (zijn wij) om hen te overleven dan om hun doodskist te delen. Met verheven trots zullen we hen wreken of hen volgen- Refrein