Noord-Atlantische Verdragsorganisatie: verschil tussen versies
k (Categorie:Aardrijkskunde verwijderd; Categorie:Internationale organisatie toegevoegd met HotCat) |
(+ Montenegro en Noord-Macedonië) |
||
Regel 25: | Regel 25: | ||
* {{LT}} | * {{LT}} | ||
* {{LU}} | * {{LU}} | ||
+ | * {{ME}} | ||
* {{NL}} | * {{NL}} | ||
+ | * {{MK}} | ||
* {{NO}} | * {{NO}} | ||
* {{PL}} | * {{PL}} |
Versie van 29 mrt 2020 18:38
Noord-Atlantische Verdragsorganisatie
Op 4 april 1949 werd in Washington D.C. de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) opgericht door de Verenigde Staten van Amerika, Canada en tien Europese landen: België, Denemarken, Frankrijk, IJsland, Italië, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Portugal en het Verenigd Koninkrijk.
In 1952 werden Griekenland en Turkije lid van de NAVO, gevolgd door de Bondsrepubliek Duitsland in 1955 en Spanje in 1982. In 2006 zijn ook Polen, Tsjechië en Hongarije toegetreden. Inmiddels zijn 28 landen toegetreden tot de NAVO.
De oprichting van de NAVO werd ingegeven door de ontwikkelingen in Midden- en Oost-Europa. De West-Europese landen en de Verenigde Staten waren bezorgd over de opmars van het communisme en het conventionele overwicht (tanks, artillerie en troepen) van de Sovjet-Unie.
De belangrijkste taak van het Bondgenootschap is de gemeenschappelijke verdediging van het grondgebied van de lidstaten. Een aanval tegen één (of meer) van de lidstaten wordt beschouwd als een aanval tegen alle lidstaten, aldus een artikel van het verdrag
Lidstaten
Albanië
België
Bulgarije
Canada
Denemarken
Duitsland
Estland
Frankrijk
Griekenland
Hongarije
IJsland
Italië
Kroatië
Letland
Litouwen
Luxemburg
Montenegro
Nederland
Noord-Macedonië
Noorwegen
Polen
Portugal
Roemenië
Slovenië
Slowakije
Spanje
Tsjechië
Turkije
Verenigd Koninkrijk
Verenigde Staten
Intergouvernementele organisaties | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|