Curaçao

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Willemstad

Curaçao is het een eiland in het Caribisch Zeegebied wat bij Nederland hoort. Tot 2010 hoorde bij de Nederlandse Antillen, maar nu is het een land het Koninkrijk der Nederlanden. In het jaar 2011 had Curaçao in totaal 149.679 inwoners. De hoofdstad van Curaçao is Willemstad en heeft ongeveer 140.000 inwoners op dit moment. Vroeger was Curaçao een kolonie van Nederland, nu gewoon onderdeel van het koninkrijk.

Geschiedenis

Prehistorie en Spaanse bezetting

Rond 2900 tot 2300 v. Chr. kwamen de eerste bewoners naar Curaçao. Het eiland zat toen waarschijnlijk vast aan het vaste land. Door de eeuwen is dit veranderd, door onder meer de stijging van de zeespiegel. De eerste bewoners waren indianen, om precies te zijn Arowakken. Zij maakten niks van aardewerk, maar gebruikten voorwerpen van dierlijke materialen, zoals wol en botten, schelpen en stenen. De spullen die ze maakten werden voor verschillende dingen gebruikt. Op Curaçao zijn ook Rotstekeningen aangetroffen uit deze tijd. Later gingen de indianen toch dingen maken van aardewerk. Dit was rond 400 n. Chr. In die tijd leefde men vooral van fruit en de visserij.

Op 26 juli 1499 werd Curaçao ontdekt door de Spanjaard Alonso de Ojeda. Op dat moment woonden er zo'n 2000 mensen op het eiland. In 1515 waren zowat alle bewoners als slaaf vervoerd naar Zuid-Amerika, om daar te werken op plantages. In 1527 vestigde een aantal Spanjaarden zich op het eiland. Het eilanden werd bestuurd vanuit verschillende steden in het huidige Venezuela. De Spanjaarden vervoerde ook Europese dieren en planten naar Curaçao. Deze groeiden of leefden er oorspronkelijk niet. Voorbeelden hiervan waren geiten, schapen, runderen, paarden en verschillende planten, bomen en bloemen. Veel planten en dieren bleven leven, vooral met dieren ging het erg goed. Toch vonden de Spanjaarden dat er nadelen aan het eiland zaten. Zo kon je er niks verbouwen, omdat de grond te droog was. Ook was er weinig zout, dat weinig opleverde, en er zaten geen goud, zilver of edelstenen in de grond. Hierdoor verdwenen de Spanjaarden langzaam aan van het eiland af. De oorspronkelijke bewoners konden weer vrij leven op het eiland, de meeste waren slaven tijdens de Spaanse bezetting.

West-Indische Compagnie

Toch was de West-Indische Compagnie (WIC) wel geïnteresseerd in het eiland. Daarom werd in augustus 1634 besloten dat Curaçao van Nederland werd. Dit gebeurde door het teken van een contract. Het is een klein eiland met een rotsige bodem dus voor de grootschalige productie van gewassen niet erg geschikt. Wel was Curaçao uitermate geschikt als handelspost door zijn natuurlijke haven. Op de plantages die er waren verbouwden de slaven het voedsel voor de bewoners van het eiland. Hun aantal valt in het niet bij de hoeveelheden slaven die op Curaçao verhandeld zijn. Op Curaçao waren wel andere hulpbronnen, zoals vee, natuurlijke verf, brandstof en kalk. Toch waren er op Curaçao ook problemen. Zo was er een water tekort. Daarom bouwden de Nederlanders een fort bij de Sint Annabaai. Dit werd in 1635 voltooid. Zo was er genoeg drinkwater en water voor de landbouw. Ook was de landbouw een probleem. Op Curaçao was bijna geen voedsel te vinden en de Nederlanders waren afhankelijk van de handel met Europa. Men besloot ook een fort te bouwen voor de "regering" van Curaçao. Hier zou de WIC komen te zitten. Het fort heet Fort Amsterdam en werd in 1636 voltooid.

Herovering

De Spanjaarden waren van plan om Curaçao weer terug te veroveren. Dit was omdat Curaçao erg dicht bij het Spaanse deel van Amerika lag. De Spanjaarden wilden overal informatie over hebben. Zoals waar de forten lagen, de voedselvoorraden, troepenmacht en een aantal andere dingen. Dit hadden ze nodig om te weten hoe ze het beste Curaçao konden veroveren. Om dit te weten te komen ontvoerden en verhoorden ze indianen en ze stuurden spionnen. Uiteindelijk stuurden de Spanjaarden schepen naar Curaçao om het aan te vallen, maar er was storm op zee. Door de storm zijn de schepen vergaan en hebben het eiland nooit bereikt. De Nederlanders hadden geluk gehad, want als de Spaanse schepen het eiland hadden bereikt, hadden ze waarschijnlijk gewonnen. De toekomst van Curaçao was een moeilijk onderwerp. De forten en andere werken hadden erg veel geld gekost, maar toch werd er weinig geld verdiend. Toch bleef Curaçao van Nederland. Nadat Nederland in 1654 Nederlands-Brazilië verloor, werd Curaçao steeds belangrijker.

Slaven

Curaçao werd in het Caribische gebied de belangrijkste handelspost waar slaven gekocht en verkocht werden aan de plantagehouders van de omringende landen. In totaal zijn op Curaçao 112.000 slaven verhandeld. Op Curaçao kun je nu nog een paar plantages waar de slaven werkte bezoeken. Er waren ongeveer honderd plantages op Curaçao. Op een plantage stond een landhuis daar woonde de meester. Daaromheen lagen pakhuizen en slavenhutten. Slaven werkten op het land of in de zoutwinning. Van de honderd landhuizen zijn er nu nog maar vijfenvijftig over.

Van een kolonie tot en met nu

In 1791 ging de WIC failliet. Vanaf toen werd Curaçao een Nederlandse kolonie. Curaçao werd toen dus officieel onderdeel van Nederland. In 1795 kwamen de slaven in opstand op het eiland. De opstand ging onder leiding van de slaaf Tula. De opstand duurde niet erg lang en was vanzelf opgehouden. In 1800 werd Curaçao bezet door het Verenigd Koninkrijk. In 1803 werd de bevolking van Curaçao verdreven. De Engelsen gingen daarna weer weg. In 1807 veroverde de Engelsen het eiland weer. In 1816 werd Curaçao weer teruggegeven aan Nederland. Sindsdien werd Curaçao bestuurd door de Nederlandse regering. Vanaf 1828 werden Curaçao, de andere Antillen en Suriname door één gouverneur-generaal bestuurd. Het gebied werd bestuurd vanuit Paramaribo in Suriname. In 1845 werd besloten dat het idee niet werkte en men verdeelde het gebied in tweeën:

• Suriname
• Curaçao en Onderhorigheden, alle eilanden.

De hoofdstad werd Willemstad op Curaçao. Dit was omdat Curaçao het grootste eiland was. In 1830 werd de slavenhandel verboden door Engeland. In 1863 werd dit ook verboden op Curaçao. Veel voormalige slaven hadden moeite met werk te vinden en geld te verdienen. Veel voormalige slaven verhuisden naar Cuba. Daar werkte ze op suikerplantages.

Tot in het begin van de 20ste eeuw leefden de mensen op Curaçao nog van de handel, landbouw en visserij. In 1914 werd het eiland belangrijker. In Venezuela lagen namelijk veel olievoorraden en die werden via Curaçao vervoerd naar andere delen van de wereld. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het eiland belangrijk voor de geallieerden, want die konden via Curaçao brandstof krijgen. In 1954 werd Curaçao onderdeel van de Nederlandse Antillen. De hoofdstad bleef Willemstad. Op 30 mei 1969 was er een staking, de Trinta di mei. Toen staakte de werknemers van de oliemaatschappij Shell. Eerst ging het om hogere lonen, maar zorgde het ook voor verkiezingen op Curaçao. Op 10 oktober 2010 werden de Nederlandse Antillen opgeheven. Curaçao werd net als Aruba en Sint Maarten een land binnen het Koninkrijk der Nederlanden.

Geografie

Algemeen

Curaçao ligt voor de kust van Venezuela. In de buurt van Curaçao liggen de eilanden Bonaire en Aruba. Samen vormen zij de ABC-eilanden. Curaçao is omgeven door de Caribische Zee. Het hoogste punt op Curaçao is de Sint Christoffelberg. De berg is 375 meter hoog. 10 meter ten zuiden van Curaçao ligt het eiland Klein Curaçao. Ooit was dit eiland bewoond, maar nu niet meer. Toch staat er op het eiland nog steeds een vuurtoren en een aantal andere gebouwen. Klein Curaçao behoort tot Curaçao.

Plaatsen

De hoofdstad en de grootste stad op Curaçao is Willemstad. Daarnaast zijn erop Curaçao nog een aantal andere plaatsen. Zoals:

• Barber
• Boca Samí
• Soto
• Sint Willibrordus
• Grote Berg
• Tera Corá
• Lagun
• Jeremi
• Westpunt

De plaatsen liggen verdeeld over het eiland. Daarnaast heeft Willemstad nog een aantal bekende wijken. Denk maar aan Brievengat en Julianadorp.

Klimaat

Curaçao heeft een tropisch klimaat. Er is veel zon en weinig regen. De gemiddelde jaartemperatuur is 30°C en het verschil tussen zomer en winter is maar ongeveer 2 graden. Ook het verschil tussen de dag- en nachttempratuur is maar klein, namelijk rond de 5 graden. Het zeewater is erg warm, met gemiddeld 26,8°C. Gemiddeld valt er tussen de 50 en 75 cm regen per jaar. Het regent meestal 's morgens in de vorm van korte zware regenbuien die over het hele eiland heen trekken. De meeste regen valt in de maanden oktober, november en december. De warmste maanden zijn augustus, september en oktober. De koelste maanden zijn januari en februari.

Bezienswaardigheden

Curaçao heeft vele bezienswaardigheden. De bekendste bezienswaardigheden zijn de panden in Willemstad. Deze panden hebben wat weg van de "normale" Nederlandse grachtenpanden, zoals in Amsterdam en Den Haag. Maar in Willemstad hebben deze panden allemaal verschillende kleuren. Zoals geel, groen, blauw en roze. De kozijnen, deurposten en andere sier dingen zijn meestal wit. In Willemstad staat ook een hele bekende brug, de Koningin Emmabrug. De Koningin Emmabrug is de enige drijvende, houten draaibrug ter wereld. Daarom wordt de brug ook wel Pontjesbrug genoemd. Niet ver van de brug ligt de Koningin Julianabrug, deze brug is de modernste op het eiland. Door al deze monumenten staat Willemstad ook op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Op Curaçao staan ook een heleboel landhuizen. De landhuizen hebben namen zoals: Pannekoek, Dokterstuin en Brievengat. Santa Martha is een van de oudste landhuizen op Curaçao. Het is gebouwd in de 17e eeuw. Er werd vooral suikerriet verbouwd. Je kunt nu zien hoe men toen leefde en er is ook een tentoonstelling over slavernij.

Natuur

Curaçao is vooral bekend om zijn grote witte stranden. Toch is dit niet de enige natuurvorm op Curaçao. Op Curaçao is er een soort steppe/savanne landschap. Hier groeien cactussen, lage struiken en lage bomen. Toch komen er op het eiland ook bossen voor. Hier groeien kruiden en zelfs orchideeën in het wild. Op het westen van het eiland zijn er twee natuurgebieden. De eerste is het Christoffelpark. Dit ligt om de Christoffelberg heen. Het tweede gebied is het Nationaal park Shete Boka. Dit park omvat 7 baaien en er komen veel schildpadden voor. Daarnaast leven er op Curaçao een aantal leguaan- en vleermuissoorten.

Bevolking

Op Curaçao wordt voornamelijk Papiaments en Nederlands gesproken. Ook worden er Spaans en Engels op school geleerd.

Economie

Willemstad heeft een grote haven met een olieraffinaderij.

Veel mensen duiken graag in de zee rond het eiland. Daar kan men snorkelen en kijken naar tropische vissen. Het strand is heel populair om op te zonnen. Het eiland ligt in de Caribische Zee.

Externe Links

	Landen en afhankelijk gebieden in Noord-Amerika
Antigua en Barbuda · Bahama's · Barbados · Belize · Canada · Costa Rica · Cuba · Dominica · Dominicaanse Republiek · El Salvador · Grenada · Guatemala · Haïti · Honduras · Jamaica · Mexico · Nicaragua · Panama · Saint Kitts en Nevis · Saint Lucia · Saint Vincent en de Grenadines · Trinidad en Tobago · Verenigde Staten Afhankelijke gebieden: Amerikaanse Maagdeneilanden · Anguilla · Aruba · Bermuda · Bonaire · Britse Maagdeneilanden · Clipperton · Curaçao · Groenland · Guadeloupe · Kaaimaneilanden · Martinique · Montserrat · Puerto Rico · Saba · Saint-Barthélemy · Saint-Martin (FR) · Saint-Pierre en Miquelon · Sint Eustatius · Sint Maarten (NL) · Turks- en Caicoseilanden

	Koninkrijk der Nederlanden
Landen: Aruba · Curaçao · Nederland · Sint Maarten Provincies in Nederland: Drenthe · Flevoland · Friesland · Gelderland · Groningen · Limburg · Noord-Brabant · Noord-Holland · Overijssel · Utrecht · Zeeland · Zuid-Holland Bijzondere gemeenten in Nederland: Bonaire · Saba · Sint Eustatius