Veertienpuntenplan
Het Veertienpuntenplan, ook wel de Veertien Punten genoemd, was een vredesplan van de Amerikaanse president Wilson, dat deze in het laatste oorlogsjaar van de Eerste Wereldoorlog bekendmaakte. Omdat Amerika zo'n grote invloed had gehad op de afloop van de oorlog, meende Wilson, dat die bemiddelende rol van vredestichter hem wel toekwam. Het was eigenlijk een reactie op de Russische Revolutie en het gevaar, zoals Wilson dat zag, van een communistische wereldheerschappij. Bovendien was het de aanzet tot het stichten van een Volkenbond, die de wereldvrede moest verzekeren. Dat was een oude wens van Wilson. Voor Duitsland was hij betrekkelijk mild.
De Volkenbond, de voorloper van de huidige Verenigde Naties is er inderdaad gekomen. Maar bij het vredesverdrag van de Eerste Wereldoorlog, de Vrede van Versailles, speelden de Veertien Punten van Wilson geen rol. Engeland zag er ook niets in, want eiste een strenge bestraffing van verliezer Duitsland, en Frankrijk al helemaal niet. Dat land wilde grote delen van Duitsland - alle gebied ten westen van de Rijn - annexeren.
Toen dat bleek deed Wilson water bij de wijn en toonde zich minder toegeeflijk ten opzichte van Duitsland. Dat deed hij om althans zijn plan voor een Volkenbond te redden. In Duitsland werd daarop verbitterd gereageerd. Het land had gehoopt op een eervol vredesverdrag, maar kreeg met 'Versailles' een 'vredesdictaat'. Dat legde de kiem voor een volgende wereldoorlog.