Unie van Atrecht
De Unie van Atrecht (in het Frans: Union d'Arras) was een verbond tussen de Waalse gewesten (Artesië, Kamerijk, Henegouwen en Romaans-Vlaanderen) om uit de pacificatie van Gent te stappen, en zich weer aan te sluiten bij Filips II. Het werd op 6 januari 1579 ondertekend in Atrecht (tegenwoordig Arras in noord-Frankrijk). Deze gebeurtenis maakt onderdeel uit van de tachtigjarige oorlog.
Hiermee ontstond een staatkundige en kerkelijke scheiding tussen Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden, wat eerst bij elkaar de Bourgondische Nederlanden waren. Atrecht was tot dan toe zo'n beetje de meest zuidelijke stad van Vlaanderen dat ook tot Bourgondische Nederlanden behoorde.
Enkele weken daarna op 29 januari 1579 deed de oudste broer van Willem van Oranje, Jan van Nassau, hetzelfde met enkele noordelijke gewesten en gebieden in het zuiden met de Unie van Utrecht. De calvinistische godsdienst zou hier voornamelijk gebruikt worden. Dit werd de basis voor de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.