Trumandoctrine
De Trumandoctrine was onderdeel van het buitenlands beleid van de Amerikaanse president Harry S. Truman. Truman wilde de uitbreiding van de macht van de Sovjet-Unie (en daarmee het communisme) stoppen. De Verenigde Staten (en hun bondgenoten) zouden daarom alles moeten doen om dit te stoppen. De Trumandoctrine was onderdeel van de Koude Oorlog.
Volgens Truman bestond de wereld uit twee delen:
- De eerste wereld of vrije wereld, waartoe de kapitalistische landen behoorden onder leiding van de Verenigde Staten.
- De tweede wereld of onvrije wereld, waartoe de communistische landen behoorden onder leiding van de Sovjet-Unie.
Tijdens zijn presidentschap begon het communisme populair te worden in verschillende kapitalistische landen. Volgens Truman moesten de Amerikanen ingrijpen en steungeven aan landen om te voorkomen dat deze landen communistisch werden. Onder Truman werd het Marshallplan ingevoerd om Europese landen te helpen hun economie op te bouwen na de Tweede Wereldoorlog. Truman wilde dit doen om te voorkomen dat deze landen communistisch werden, aangezien communistische partijen populair aan het worden waren. Truman verleende ook steun aan Griekenland en Turkije voor het bestrijden van communisten.
De Trumandoctrine leidde tot containmentpolitiek. Containmentpolitiek betekent het indammen van iets, in dit geval communisme. De Trumandoctrine leidde tot veel spanningen tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. Zijn opvolger, president Dwight D. Eisenhower, kwam daarom met zijn eigen doctrine, de Eisenhowerdoctrine.