Tiendaagse Veldtocht
De Tiendaagse Veldtocht was een belangrijke veldtocht in geschiedenis van België en Nederland. Hij werd gevoerd van 2 augustus tot 12 augustus 1831. Het was de reactie van het Nederlandse leger op de opstand van de Belgen. In 1815 waren Nederland en België samengevoegd in één Groot Nederland, om een sterk land aan de Franse grens te hebben (na Napoleon's oorlogen). De Belgen waren het er niet mee eens en kwamen in opstand (zie Belgische Revolutie). Willem I van Nederland stuurde zijn leger naar België, geleid door de Prins van Oranje, zijn oudste zoon en later Koning Willem II van Nederland. De Nederlanders versloegen het Belgische leger met gemak. Toen riepen de Belgen de hulp in van hun bondgenoot Frankrijk (Er waren toen ook al veel Belgen die Frans spraken). Frankrijk wilde de Belgen wel helpen, en Maarschalk Gérard van Frankrijk kwam België binnen. Het Nederlandse leger trok zich toen terug. Ze wilden niet een oorlog met Frankrijk riskeren, en de eigen bondgenoten van Nederland ook niet. In 1839 erkende Nederland de Belgische onafhankelijkheid. Hiermee was het land België geboren.