Joséphine de Beauharnais
Marie Josèphe Rose "Joséphine" (Les Trois-Îlets, Martinique, 23 juni 1763 – Rueil-Malmaison, Frankrijk, 29 mei 1814), was de dochter van Joseph-Gaspard de Tascher en Rose-Claire des Vergers de Sanois.
Haar familie verloor financieel gezien heel erg veel na de orkaan in 1766 die hun huis verwoestte. Joséphines tante Edmée was de maîtresse van François, Vicomte de Beauharnais. Toen het slechter begon te gaan met zijn gezondheid, regelde Edmée een huwelijk met François' zoon Alexandre en Joséphines jongere zus Catherine-Désirée omdat het geld dan in de familie zou blijven. Maar Catherine-Désirée stierf op 16 oktober 1777 op 12-jarige leeftijd en haar plek werd ingenomen door Joséphine.
In oktober 1779 ging Joséphine met haar vader naar Europa. Op 13 december 1779 trouwde ze met Alexandre de Beauharnais. Ondanks het feit dat hun huwelijk niet bijzonder gelukkig was, hadden ze twee kinderen:
- Eugène Rose (3 september 1781 - 21 februari 1824)
- Hortense Eugénie Cécile (10 april 1783 - 5 oktober 1837)
Op 2 maart 1794, tijdens de Terreur, dat deel uit maakte van de Franse Revolutie, werd haar man gearresteerd. Hij werd gevangen gehouden in de gevangenis van Carmes. Omdat Joséphine zijn vrouw was en dus dicht bij hem stond, werd zij op 21 april 1794 ook gearresteerd. Joséphine had een hond, een mopshond, genaamd Fortune, die geheime boodschappen naar haar man en terug bracht toen ze in de gevangenis zaten.
Dankzij Maximilien Robespierre en Jean-Lambert Tallien werd ze op 28 juli 1794 weer vrijgelaten. Haar man Alexandre stierf in 1794. Door zijn slechte verdediging tijdens het proces werd hij als verdachtte veroordeeld tot de doodstraf. Hij stierf op 23 juli 1794 samen met zijn broer Augustin door onthoofding op Place de la Révolution in Parijs. In juni 1975 mocht Joséphine door de nieuwe wet de resten van haar man opeisen.
Op 9 maart 1796, twee jaar na de dood van haar man, trouwde ze met Napoleon Bonaparte. Tot nu was haar naam "Rose" geweest, maar omdat Napoleon een hekel aan die naam had, begon hij haar Joséphine te noemen. Joséphine was een naam afgeleid van haar tweede naam "Josèphe". Joséphine nam die naam ook aan.
Twee dagen na de bruiloft vertrok Napoleon om de Franse troepen in Italië te leiden. Ondanks dat hij in Italië zat, stuurde hij haar veel romantische brieven. Veel van deze brieven zijn intact gebleven, maar er zijn maar weinig gevonden brieven van Joséphine gevonden. In februari 1797 schrijf hij: "You to whom nature has given spirit, sweetness, and beauty, you who alone can move and rule my heart, you who knows all too well the absolute empire you exercise over it!"
Joséphine, minder verliefd dan Napoleon, zou volgens roddels in 1796 een affaire zijn begonnen met een Charles. Niemand weet of dat echt zo was of niet, maar wat wel bekend is, is dat Napoleon gekwetst en boos was door de roddels en het zijn liefde voor Joséphine volledig heeft veranderd.
Tijdens de Egyptische campagne in 1798, begon Napoleon een van zijn vele affaires met Pauline Bellisle Foures, de vrouw van een officier die bekend werd als "Napoleons Cleopatra". De relatie tussen Joséphine en Napoleon was hierna nooit meer hetzelfde. Zijn brieven werden minder liefdevol. Napoleon bleef affaires hebben. In 1804 zei hij: "Power is my mistress." ("Macht is mijn maîtresse").
Vlak voor de kroning van Napoleon en Joséphine tot Keizer en Keizerin van Frankrijk in 1804, vond er een incident plaats in Château de Saint-Cloud dat er bijna voor zorgde dat hun huwelijk veranderde in een scheiding. Joséphine had haar man in de kamer van haar hofdame Elisabeth de Vaudey betrapt. Napoleon dreigde met een scheiding als Joséphine niet voor een troonopvolger zorgde. Dit was onmogelijk, want Joséphine was onvruchtbaar. Maar door de hulp van Joséphines dochter Hortense, werd het weer bijgelegd en werden ze samen tot Keizer en Keizerin van Frankrijk gekroond.
Toen het duidelijk werd dat ze niet vruchtbaar waren, ging Joséphine ermee akkoord te scheiden zodat Napoleon kon hertrouwen in de hoop op een troonopvolger. Ze scheidde op 10 januari 1810 en op 11 maart 1810 trouwde Napoleon met Marie Louise van Oostenrijk. Zij kregen inderdaad een zoon, die later bekend zou worden als Napoleon II van Frankrijk.
Na de scheiding leefde Joséphine in Château de Malmaison, dichtbij Parijs. Napoleon zei tegen een vriend tijdens ballingschap dat hij echt van Joséphine had gehouden, maar haar niet gerespecteerd had. Ondanks de vele affaires, de scheiding en het feit dat Napoleon was hertrouwd, waren zijn laatste woorden: "Frankrijk, het leger, het hoofd van het leger, Joséphine."