Heek
| Heek Merluccius merluccius | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Niet bedreigd | |||
| Leefgebied | Atlantische Oceaan, Middellandse Zee | ||
| Leefomgeving | diepte tussen 70 m en 370 m | ||
| Behoort tot de | Kabeljauwachtige beenvissen (Paracanthopterygii), Zoutwatervissen, Beenvissen, Vissen | ||
|
| |||
| |||
De Europese of gewone heek (Merluccius merluccius) is een zoutwatervis uit de familie van de heken. Het behoort tot de Kabeljauwachtige beenvissen (Paracanthopterygii). Het komt voor in het oostelijk deel van de Atlantische Oceaan, vooral aan de randen van het continentaal plat. Ook te vinden in de Middellandse Zee. Hij is minder algemeen in de Noordzee en verschijnt zeer zeldzaam aan de kust van Nederland. Lijkt een beetje op een kabeljauw of een meun.
Hoewel ze niet als bedreigde soort worden aangeduid, worden ze toch zwaar bevist.
De heek is een slanke vis met een grote kop en grote kaken waarop een aantal grote gebogen tanden zijn gezet, de onderkaak heeft twee rijen tanden en de bovenkaak heeft een rij. De binnenkant van de mond en de kieuwholte zijn zwart. Het lichaam is op zijn breedst net achter het hoofd. Het heeft twee rugvinnen; de eerste is driehoekig van vorm, hoog met een korte basis, terwijl de tweede lang is, bijna even lang als de aarsvin, en zowel de tweede rugvin als de aarsvin hebben een licht gebogen profiel. De eerste rugvin heeft een enkele ruggengraat en 7 tot 10 vinstralen; de tweede rugvin heeft 36 tot 40 vinstralen en de aarsvin heeft 36 tot 40 vinstralen. De uiteinden van de borstvinnen strekken zich uit tot het niveau van de oorsprong van de anaalvin bij jonge vissen die een standaardlengte van minder dan 20 cm hebben, maar niet bij volwassenen. De staartvin is goed ontwikkeld en heeft een afgeknotte rand. De zijlijn is recht en donkerder dan de achtergrondkleur. Het is blauwgrijs op de rug, zilverachtig op de zijkanten en witachtig aan de onderkant. Ze worden 180 cm, maar dit is zeldzaam en een meer gebruikelijke maat is 100 cm.
De heek wordt meestal gevonden op een diepte tussen 70 m en 370 m, hoewel hij ook binnen een groter bereik van diepten kan voorkomen, aangezien hij wordt gevonden in kustwateren zo ondiep als 30 m tot 1.000 m diepte. Overdag blijft hij dicht bij de bodem en 's nachts wordt hij actiever. In de verschillende broedgebieden, paaien ze op verschillende periodes, maar wel in het voorjaar. Ze worden maximaal 20 jaar oud.
De jonkies voeden zich voornamelijk met schaaldieren zoals krill. Oudere dieren jagen op prooien als sardine, sprot en Europese ansjovis, evenals Atlantische makreel. Kanibalisme (jonkies eten van de eigen soort) komt ook voor.
De heek is een belangrijke bron voor de visserij. Deze soort is echter kwetsbaar voor overbevissing omdat hij langzaam groeit en de vrouwtjes op relatief hoge leeftijd geslachtsrijp worden. Gelukkig heeft het Noord-Europese heekbestand zich hersteld sinds de invoering van maatregelen in 2001.