Delingen van Luxemburg
Met de delingen van Luxemburg worden de keren bedoeld, dat Luxemburg verdeeld werd. Ooit had Luxemburg een oppervlakte van 10.700 km² en tegenwoordig is het land 2.586 km² groot. In Duitsland, Frankrijk en België liggen gebieden die vroeger bij Luxemburg hoorden. De naam delingen van Luxemburg is gebaseerd op de Poolse Delingen. In totaal vonden er drie delingen plaats.
Eerste deling
Toen de Frans-Spaanse Oorlog afgelopen was in 1659 hadden de Fransen (met hulp van de Engelsen) Spanje verslagen. Hierna het werd de Vrede van de Pyreneeën getekend. Frankrijk kreeg hierdoor stukken grond erbij (een deel van Luxemburg dus). Deze stukken grond behoorden tot Spanje, omdat Luxemburg ook bij de Spaanse Nederlanden hoorde. Frankrijk kreeg 1060 km² grond.
Tweede deling
In 1795 werd Luxemburg veroverd door de Fransen en werd toegevoegd aan het Woudendepartement. Het Congres van Wenen voegde Luxemburg samen met het Graafschap Vianden. Zo ontstond het Groothertogdom Luxemburg. Toch moest Luxemburg de stad Bitburg en omgeving afstaan aan Pruisen. Aangezien groothertog Willem I blij was met zijn nieuwe groothertogdom, ging hij niet in discussie met Pruisen. Hierdoor verloor Luxemburg 2.280 km² grond in 1815. Dit ligt tegenwoordig voor het grootste gedeelte in Duitsland en voor een klein deel in België
Derde deling
De laatste deling was in 1839. In 1830 scheidde België zich af van Nederland. De mensen in het westen van Luxemburg wilden bij België horen, de mensen in het oosten wilden bij Nederland blijven. Daarom werd Luxemburg als het ware door midden gesplitst. Luxemburg verloor hierdoor 4.730 km² grond aan de Belgen.