Choirokoitia
| Choirokoitia | |
|
| |
|---|---|
| Zicht op Choirokoitia | |
| Land |  Cyprus
|
| UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika |
| Eigenschappen | |
| Werelderfgoed sinds | 1998 |
| Status | Niet bedreigd |
| Type | Cultuur |
| Meer informatie | Choirokoitia op site van UNESCO |
| Werelderfgoedlijst van UNESCO | |
Choirokoitia (Grieks: Χοιροκοιτία) was een stad op Cyprus en is een van de oudst bewaard gebleven steden. Het is waarschijnlijk gesticht rond 7000 voor Christus en rond 4000 voor Christus verlaten. De plaats staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Choirokoitia werd in 1934 ontdekt door Porphyrios Dikaios. In de jaren 70 heeft een Frans onderzoeksteam hier veel onderzoek gedaan.
Choirokoitia ligt 6 kilometer van de zee, op de helling van het dal van de rivier de Maroni. De plaats was ommuurd met 2,5 meter dikke stenen muren van tot 3 meter hoog. Binnen die muren stonden veel ronde hutten dicht op elkaar. Tegenwoordig denkt men dat deze hutjes samen één huis vormden, en dat niet elk hutje een apart huis was. Sommige huizen hadden wellicht meerdere verdiepingen.
De plaats telde waarschijnlijk 300 tot 600 inwoners. De mensen bleven kort (vrouwen 1,50 meter, mannen 1,60) en werden gemiddeld niet ouder dan 35. De kindersterfte was ook erg hoog, waardoor de levensverwachting waarschijnlijk ergens rond de 22 jaar lag. Er werd gejaagd op herten en gazellen en voor het vlees en melk werden ook schapen, geiten en varkens (niet voor de melk) gehouden. In de buurt stonden veel fruitbomen waarvan de vruchten geplukt en gegeten werden: vooral olijven, pruimen, pistachenoten en vijgen. Zelf verbouwden de inwoners graan. De doden werden gehurkt begraven onder de vloeren van de huizen. Voorouders werden vereerd en aan hen werd geofferd.
Galerij
Gereconstrueerd
Archeologische vindplaats
Archeologische vindplaats
