Circe (mythologie)

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Circe biedt Odysseus de beker aan (schilderij van John William Waterhouse).

Circe of Kirke (Grieks: Κίρκη) is een figuur uit de Griekse mythologie. Zij was de dochter van Helios, de zonnegod, en Perseïs, een waternimf. Net als haar vader en moeder was Circe onsterfelijk en had zij magische krachten. In de Griekse mythologie had zij dan ook de rol van tovenares die haar vijanden in dieren (of monsters) veranderen kon. Ze deed dat met behulp van toverdrankjes, spreuken en kruiden.

Circe komt voor als personage in de Odyssee van Homerus. Odysseus en zijn mannen bezoeken het eiland Aeaea, waar Circe in haar eentje woont. Zij werd naar het eiland verbannen nadat zij de nimf Scylla in een reusachtig zeemonster veranderde. Circe deed dat uit jaloezie, omdat de zeegod Glaucus verliefd op haar was. Odysseus en Circe hadden een relatie en kregen zelfs kinderen, waaronder Telegonus. Odysseus, die terug wilde naar Ithaca om zijn vrouw Penelope te zien, verliet uiteindelijk na een jaar het eiland, nadat Circe hem hielp om de weg naar de Onderwereld te vinden. Later had Circe een relatie met Telemachus, de zoon van Odysseus.

Naast de Odyssee komt Circe ook voor als personage in de Argonautica, het verhaal van Jason en de Argonauten, en verschillende verhalen van Ovidius.

Levensloop

Geboorte en familie

Circe straft Glaucus door Scylla in een zeemonster te veranderen.

Circe werd geboren als de dochter van Helios en Perseïs. Helios was de zonnegod in de Griekse mythologie, terwijl Perseïs een van de Oceaniden (waternimfen van de zeeën) was. Circe had drie broers (Aietes, Aloeus en Perses) en één zus (Pasiphaë). Aietes was de tovenaar die de Gulden Vlies in zijn bezit had. Hij was ook de vader van de tovenares Medea; het nichtje van Circe. Pasiphaë was de vrouw van koning Minos van Kreta en de moeder van de Minotaurus.

Toen Circe jong was, werd zij verliefd op Glaucus. Hij was een sterfelijke man die werkte als visser. Circe werd verliefd op Glaucus. Helios verbood het huwelijk tussen Circe en Glaucus. Daarom besloot Circe om hem onsterfelijk te maken door middel van kruiden. Glaucus werd uiteindelijk onsterfelijk en zeegod. Volgens de Griekse mythologie redde hij vissers en matrozen die tijdens stormen overboord vielen. Circe hoopte op deze manier dat zij Glaucus samen konden zijn. Glaucus was niet verliefd op haar en wees haar huwelijksverzoek af. Hij werd verliefd op de beeldschone waternimf Scylla. Hij vroeg aan Circe om een liefdesdrankje voor haar te maken, zodat zij verliefd op hem werd. Circe was zo jaloers dat zij wraak wilde nemen op Scylla. Zij vergiftigde het badwater van Scylla, waardoor zij een reusachtig zeemonster met meerdere hoofden veranderde. Scylla zou de rest van haar leven bij een draaikolk wonen, waar zij voorbijgaande schepen opat.

In de Romeinse mythologie werd Circe verliefd op Picus, de koning van Latium en de zoon van de god Saturnus. Picus was echter verliefd op de waternimf Canens. Picus kwam Circe tegen in het bos, waar zij kruiden verzamelde. Net als Glaucus verklaarde hij dat hij altijd trouw aan haar zou blijven. Toen Circe erachter kwam dat hij verliefd was op Canens, veranderde zij Picus in een specht.