Tweede Boerenoorlog

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Tweede Boerenoorlog
Datum	11 oktober 1899 - 31 mei 1902
Locatie	Zuid-Afrika
Overwinning voor	Het Verenigd Koninkrijk
Resultaat
Strijdende partijen
Verenigd Koninkrijk Kaapkolonie Natal Rhodesië Canada Australië Nieuw-Zeeland Brits-Indië Brits-Ceylon	Zuid-Afrikaansche Republiek (Transvaal) Oranje Vrijstaat Buitenlandse vrijwilligers uit: Nederland België Duitse Keizerrijk Frankrijk Verenigde Staten Rusland Koninkrijk Italië Ierland Zweden-Noorwegen Denemarken
Leiders
Alfred Milner, Redvers Buller, Horatio Kitchener, Frederick Sleigh Roberts	Paul Kruger, Louis Botha, Schalk Willem Burger, Koos de la Rey, Piet Cronjé, Marthinus Steyn, Christiaan de Wet
Troepensterkte
450.000-500.000 man	83.000 man
Verliezen
7.894 gedood, 13.250 gedood door ziekte, 934 vermist, 22.828 gewond	9.098 gedood en gewond, 24.000 Boeren door Britten verbannen
Portaal Geschiedenis

De Tweede Boerenoorlog, de Tweede Vrijheidsoorlog, de Zuid-Afrikaanse Oorlog of de Anglo-Boerenoorlog, was een oorlog die werd uitgevochten in het huidige Zuid-Afrika, als gevolg van jarenlange spanningen tussen de Afrikaners (de Boeren) en de Britten. Aan de ene kant vocht het Britse Rijk en aan de andere kant de Boeren uit de Oranje Vrijstaat en uit Transvaal.

De oorlog werd gewonnen door de Britten, maar dan ook net aan. Door het gebruik van concentratiekampen vielen er bij de Boeren veel slachtoffers. De oorlog eindigde met het Verdrag van Vereeniging, dat het einde van de Oranje Vrijstaat en Transvaal betekende.