Touwbekercultuur: verschil tussen versies
(Aanzet Touwbekercultuur) |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Werk}} | {{Werk}} | ||
| − | + | ||
Met de '''touwbekercultuur''' wordt een bevolkingsgroep bedoeld die over een groot deel van Europa verspreid leefde tussen ca. 3000 voor Chr. - 2350 v. Chr, dus vanaf het [[Neolithicum|late Neolithicum]], tijdens de [[kopertijd]] en eindigend in de [[Vroege bronstijd|vroege bronstijd]]. De cultuur van touwbekers omvatte een enorm gebied, grenzend aan de Yamnaya-cultuur en de cultuur van touwwaren in Zuid-Centraal-Europa, tot de Rijn in het westen en de Wolga in het oosten, en bezette delen van Noord-Europa , Centraal-Europa en Oost-Europa. Men denkt dat de touwbeker-cultuur is ontstaan uit de westwaartse ''migratie'' (verhuizing) van Yamnaya-gerelateerde mensen uit de steppe-boszone naar het grondgebied van laat-neolithische Europese culturen in het westen, zoals de [[Trechterbeker|trechterbekercultuur]]. Waarschijnlijk hebben ze gezorgd voor de verspreiding van veel van de Indo-Europese talen in Europa en Azië, waaruit uiteindelijk ook het Nederlands is ontstaan. | Met de '''touwbekercultuur''' wordt een bevolkingsgroep bedoeld die over een groot deel van Europa verspreid leefde tussen ca. 3000 voor Chr. - 2350 v. Chr, dus vanaf het [[Neolithicum|late Neolithicum]], tijdens de [[kopertijd]] en eindigend in de [[Vroege bronstijd|vroege bronstijd]]. De cultuur van touwbekers omvatte een enorm gebied, grenzend aan de Yamnaya-cultuur en de cultuur van touwwaren in Zuid-Centraal-Europa, tot de Rijn in het westen en de Wolga in het oosten, en bezette delen van Noord-Europa , Centraal-Europa en Oost-Europa. Men denkt dat de touwbeker-cultuur is ontstaan uit de westwaartse ''migratie'' (verhuizing) van Yamnaya-gerelateerde mensen uit de steppe-boszone naar het grondgebied van laat-neolithische Europese culturen in het westen, zoals de [[Trechterbeker|trechterbekercultuur]]. Waarschijnlijk hebben ze gezorgd voor de verspreiding van veel van de Indo-Europese talen in Europa en Azië, waaruit uiteindelijk ook het Nederlands is ontstaan. | ||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
== Naam en herkomst == | == Naam en herkomst == | ||
| + | [[Bestand:Corded Ware culture.jpg|miniatuur|Verspreiding van de touwbekercultuur ]] | ||
De Duitse archeoloog Friedrich Klopfleisch bedacht de naam in 1883. Hij noemde het naar ''koord- of touwachtige'' indrukken of versieringen in de klei die kenmerkend zijn voor het aardewerk wat gemaakt werd door de mensen van deze cultuur. Het wordt ook wel de enkel-grafculruur genoemd omdat elke begravene zijn of haar eigen graf had. De persoon werd gehurkt met enkele voorwerpen begraven onder een grafheuvel. Ook nog een andere naam is de boothamercultuur, naar de stenen bootvormige hamerkoppen of strijdbijlen die men maakte. Deze graven zijn gevonden in het grootste deel van continentaal Noord-Europa van de [[Rijn]] in het westen tot de [[Wolga]] in het oosten, inclusief het grootste deel van het hedendaagse [[Duitsland]], [[Nederland]], [[Denemarken]], [[Polen]], [[Litouwen]], [[Letland]], [[Estland]], [[Wit-Rusland]], [[Tsjechië]], [[Oostenrijk]], [[Hongarije]], [[Slowakije]], [[Zwitserland]], het noordwesten van [[Roemenië]], het noorden van [[Oekraïne]] en het Europese deel van [[Rusland]], evenals de kustgebieden van [[Noorwegen]] en de zuidelijke delen van [[Zweden]] en [[Finland]]. | De Duitse archeoloog Friedrich Klopfleisch bedacht de naam in 1883. Hij noemde het naar ''koord- of touwachtige'' indrukken of versieringen in de klei die kenmerkend zijn voor het aardewerk wat gemaakt werd door de mensen van deze cultuur. Het wordt ook wel de enkel-grafculruur genoemd omdat elke begravene zijn of haar eigen graf had. De persoon werd gehurkt met enkele voorwerpen begraven onder een grafheuvel. Ook nog een andere naam is de boothamercultuur, naar de stenen bootvormige hamerkoppen of strijdbijlen die men maakte. Deze graven zijn gevonden in het grootste deel van continentaal Noord-Europa van de [[Rijn]] in het westen tot de [[Wolga]] in het oosten, inclusief het grootste deel van het hedendaagse [[Duitsland]], [[Nederland]], [[Denemarken]], [[Polen]], [[Litouwen]], [[Letland]], [[Estland]], [[Wit-Rusland]], [[Tsjechië]], [[Oostenrijk]], [[Hongarije]], [[Slowakije]], [[Zwitserland]], het noordwesten van [[Roemenië]], het noorden van [[Oekraïne]] en het Europese deel van [[Rusland]], evenals de kustgebieden van [[Noorwegen]] en de zuidelijke delen van [[Zweden]] en [[Finland]]. | ||
Versie van 27 jul 2022 12:35
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Met de touwbekercultuur wordt een bevolkingsgroep bedoeld die over een groot deel van Europa verspreid leefde tussen ca. 3000 voor Chr. - 2350 v. Chr, dus vanaf het late Neolithicum, tijdens de kopertijd en eindigend in de vroege bronstijd. De cultuur van touwbekers omvatte een enorm gebied, grenzend aan de Yamnaya-cultuur en de cultuur van touwwaren in Zuid-Centraal-Europa, tot de Rijn in het westen en de Wolga in het oosten, en bezette delen van Noord-Europa , Centraal-Europa en Oost-Europa. Men denkt dat de touwbeker-cultuur is ontstaan uit de westwaartse migratie (verhuizing) van Yamnaya-gerelateerde mensen uit de steppe-boszone naar het grondgebied van laat-neolithische Europese culturen in het westen, zoals de trechterbekercultuur. Waarschijnlijk hebben ze gezorgd voor de verspreiding van veel van de Indo-Europese talen in Europa en Azië, waaruit uiteindelijk ook het Nederlands is ontstaan.
Deze touwbekercultuur werd opgevolgd door de klokbekercultuur.
Naam en herkomst
De Duitse archeoloog Friedrich Klopfleisch bedacht de naam in 1883. Hij noemde het naar koord- of touwachtige indrukken of versieringen in de klei die kenmerkend zijn voor het aardewerk wat gemaakt werd door de mensen van deze cultuur. Het wordt ook wel de enkel-grafculruur genoemd omdat elke begravene zijn of haar eigen graf had. De persoon werd gehurkt met enkele voorwerpen begraven onder een grafheuvel. Ook nog een andere naam is de boothamercultuur, naar de stenen bootvormige hamerkoppen of strijdbijlen die men maakte. Deze graven zijn gevonden in het grootste deel van continentaal Noord-Europa van de Rijn in het westen tot de Wolga in het oosten, inclusief het grootste deel van het hedendaagse Duitsland, Nederland, Denemarken, Polen, Litouwen, Letland, Estland, Wit-Rusland, Tsjechië, Oostenrijk, Hongarije, Slowakije, Zwitserland, het noordwesten van Roemenië, het noorden van Oekraïne en het Europese deel van Rusland, evenals de kustgebieden van Noorwegen en de zuidelijke delen van Zweden en Finland.