Noord-Atlantische Verdragsorganisatie: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | { | + | {{NAVO}} |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Op 4 april 1949 werd in [[Washington D.C.]] de '''Noord-Atlantische Verdragsorganisatie''' ('''NAVO''') opgericht door de [[Verenigde Staten van Amerika]], [[Canada]] en tien Europese landen: [[België]], [[Denemarken]], [[Frankrijk]], [[IJsland]], [[Italië]], [[Luxemburg (land)|Luxemburg]], [[Nederland]], [[Noorwegen]], [[Portugal]] en het [[Verenigd Koninkrijk]]. | Op 4 april 1949 werd in [[Washington D.C.]] de '''Noord-Atlantische Verdragsorganisatie''' ('''NAVO''') opgericht door de [[Verenigde Staten van Amerika]], [[Canada]] en tien Europese landen: [[België]], [[Denemarken]], [[Frankrijk]], [[IJsland]], [[Italië]], [[Luxemburg (land)|Luxemburg]], [[Nederland]], [[Noorwegen]], [[Portugal]] en het [[Verenigd Koninkrijk]]. | ||
| − | In 1952 werden [[Griekenland]] en [[Turkije]] lid van de NAVO, gevolgd door de Bondsrepubliek [[Duitsland]] in 1955 en [[Spanje]] in 1982. In [[2006]] zijn ook [[Polen]], [[Tsjechië]] en [[Hongarije]] toegetreden. | + | In 1952 werden [[Griekenland]] en [[Turkije]] lid van de NAVO, gevolgd door de Bondsrepubliek [[Duitsland]] in 1955 en [[Spanje]] in 1982. In [[2006]] zijn ook [[Polen]], [[Tsjechië]] en [[Hongarije]] toegetreden. Inmiddels zijn 28 landen toegetreden tot de NAVO. |
| − | Inmiddels zijn 28 landen | ||
| − | |||
| − | |||
| − | De belangrijkste taak van het Bondgenootschap is de gemeenschappelijke verdediging van het grondgebied van de lidstaten. | + | De oprichting van de NAVO werd ingegeven door de ontwikkelingen in Midden- en Oost-Europa. De West-Europese landen en de Verenigde Staten waren bezorgd over de opmars van het [[communisme]] en het conventionele overwicht (tanks, artillerie en troepen) van de [[Sovjet-Unie]]. |
| − | Een aanval tegen één (of meer) van de lidstaten wordt beschouwd als een aanval tegen alle lidstaten | + | |
| + | De belangrijkste taak van het [[Bondgenootschap]] is de gemeenschappelijke verdediging van het grondgebied van de lidstaten. Een aanval tegen één (of meer) van de lidstaten wordt beschouwd als een aanval tegen alle lidstaten, aldus een artikel van het verdrag | ||
{{Navigatie intergouvernementele organisaties}} | {{Navigatie intergouvernementele organisaties}} | ||
[[Categorie:Aardrijkskunde]] | [[Categorie:Aardrijkskunde]] | ||
[[Categorie:Koude Oorlog]] | [[Categorie:Koude Oorlog]] | ||
Versie van 6 okt 2015 11:34
Noord-Atlantische Verdragsorganisatie
Op 4 april 1949 werd in Washington D.C. de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) opgericht door de Verenigde Staten van Amerika, Canada en tien Europese landen: België, Denemarken, Frankrijk, IJsland, Italië, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Portugal en het Verenigd Koninkrijk.
In 1952 werden Griekenland en Turkije lid van de NAVO, gevolgd door de Bondsrepubliek Duitsland in 1955 en Spanje in 1982. In 2006 zijn ook Polen, Tsjechië en Hongarije toegetreden. Inmiddels zijn 28 landen toegetreden tot de NAVO.
De oprichting van de NAVO werd ingegeven door de ontwikkelingen in Midden- en Oost-Europa. De West-Europese landen en de Verenigde Staten waren bezorgd over de opmars van het communisme en het conventionele overwicht (tanks, artillerie en troepen) van de Sovjet-Unie.
De belangrijkste taak van het Bondgenootschap is de gemeenschappelijke verdediging van het grondgebied van de lidstaten. Een aanval tegen één (of meer) van de lidstaten wordt beschouwd als een aanval tegen alle lidstaten, aldus een artikel van het verdrag
| Intergouvernementele organisaties | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||||||||||