Elementen

Voor de elementen in het periodiek stelsel, zie hier

Een element is een belangrijk onderdeel. Het woord komt uit het Latijn waar het grondbeginsel betekent. Het is op tal van zaken van toepassing, soms alleen meervoudig gebruikt, zoals bij het weer ("de elementen") of groeperingen met (slechte) invloed ("bepaalde elementen"). Ook in een uitdrukking als "hij is in zijn element" (in zijn sas).

Zo bestaat een bouwpakket uit verschillende elementen. Het maakt hierbij niet uit of het om een speelgoed bouwpakket gaat waarmee je iets kunt bouwen (modelbouw), of de losse onderdelen bij prefab bouw die naar een bouwplaats worden gebracht om daar als bijvoorbeeld een huis in elkaar te worden gezet. Elk soort onderdeel of element heeft een unieke (eigen) vorm en/of kleur.

Bouwmaterialen of de onderdelen van constructie-speelgoed kun je dus zien als elementen.

Ook in de scheikunde heb je elementen. Die worden chemische elementen genoemd. Om uit te leggen hoe een molecuul in elkaar zit, wordt met een soort bolletjes (die atomen voorstellen) een model gemaakt.

• 

  Losse LEGO blokjes of elementen

• 

  Doos met Mecano, waarin de verschillende elementen goed te zien zijn

• 

  Prefabricage (prefab) met betonelementen

• 

  Scheikundig model van DNA. Elk bolletje stelt een chemisch element voor.

De elementen van Euclides

Pagina uit het gedrukte boek van 1482

De elementen ( Oudgrieks : Στοιχεῖον Stoikheîon ) is een serie boeken over wiskundige omschrijvingen. De serie bestaat uit 13 boeken die worden toegeschreven aan de oude Griekse wiskundige Euclides in Alexandrië , van ongeveer 300 voor Christus. Het wonderlijke is dat deze boeken door de eeuwen heen telkens zijn overgeschreven en oorlogen en rampen overleefd hebben en dat zo de wiskundige kennis van toen bewaard is gebleven.

Het is een belangrijk hulpmiddel gebleken in de ontwikkeling van logica en moderne wetenschap, en zijn logische nauwkeurigheid werd pas in de 19e eeuw overtroffen (verbeterd).

Geleerden zijn van mening dat de Elementen grotendeels een samenvatting is van stellingen die afkomstig zijn uit boeken van eerdere Griekse wiskundigen, zoals Pythagoras (ca. 570-495 v.Chr.), Hippocrates van Chios (ca. 470-410 v.Chr.) en Eudoxus van Cnidus (ca. 408-355 v.Chr.).

De eerste gedrukte editie verscheen in 1482, niet lang na de uitvinding van de boekdrukkunst (deze was gebaseerd op de nog handgeschreven editie uit 1260 van Campanus van Novara), en is vanaf dan in vele talen vertaald en gepubliceerd in ongeveer duizend verschillende edities.

Wetenschappers als Nicolaus Copernicus, Johannes Kepler, Galileo Galilei, Albert Einstein en Sir Isaac Newton werden allemaal beïnvloed door de elementen en pasten hun kennis ervan toe op hun werk.