Charango: verschil tussen versies
(Charango afgerond) |
k (→top) |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
De '''charango''' is een klein [[snaarinstrument]] van de [[luit]]-familie uit de [[Andes]]. Het is waarschijnlijk ontstaan in de Quechua- en Aymara- bevolking op het grondgebied van de Altiplano in de tijd na de kolonisatie. Tijdens de kolonisatie Europese zijn er snaarinstrumenten door de Spanjaarden meegebracht zoals de ''vihuela'', een 16e eeuwse voorloper van de [[gitaar]]. Het instrument is wijdverbreid in de Andes-regio's van [[Bolivia]], [[Peru]], [[Ecuador]], Noord- [[Chili]] en Noordwest- [[Argentinië]], waar het een populair muziekinstrument is dat in veel verschillende vormen bestaat. De charango lijkt op iets tussen een [[mandoline]] met komrug en een kleine [[ukelele]]. |
De '''charango''' is een klein [[snaarinstrument]] van de [[luit]]-familie uit de [[Andes]]. Het is waarschijnlijk ontstaan in de Quechua- en Aymara- bevolking op het grondgebied van de Altiplano in de tijd na de kolonisatie. Tijdens de kolonisatie Europese zijn er snaarinstrumenten door de Spanjaarden meegebracht zoals de ''vihuela'', een 16e eeuwse voorloper van de [[gitaar]]. Het instrument is wijdverbreid in de Andes-regio's van [[Bolivia]], [[Peru]], [[Ecuador]], Noord- [[Chili]] en Noordwest- [[Argentinië]], waar het een populair muziekinstrument is dat in veel verschillende vormen bestaat. De charango lijkt op iets tussen een [[mandoline]] met komrug en een kleine [[ukelele]]. |
||
| − | De charango is ongeveer 66 |
+ | De charango is ongeveer 66 cm lang. Het werd traditioneel gemaakt met de schaal van de rug van een [[gordeldier]] (quirquincho of mulita genoemd in Zuid-Amerikaans Spaans), maar het kan ook van hout worden gemaakt. Sommigen vinden dat het een betere resonator ([[klankkast]]) is. Hout wordt vaker gebruikt in moderne instrumenten. Charangos voor kinderen kunnen ook van een [[kalebas]] worden gemaakt. Veel hedendaagse charango's worden nu gemaakt met verschillende houtsoorten. Het heeft meestal tien snaren in vijf gangen van elk twee snaren (5 x 2), maar er zijn veel andere variaties. De charango is meestal afgestemd GCEAE. Er zijn metalen snaren, nylon / darmsnaren en charangos met gemengde snaren. |
De charango werd voornamelijk gespeeld in traditionele Andesmuziek, maar wordt steeds vaker gebruikt door andere Latijns-Amerikaanse muzikanten. Een charango-speler wordt een charanguista genoemd. |
De charango werd voornamelijk gespeeld in traditionele Andesmuziek, maar wordt steeds vaker gebruikt door andere Latijns-Amerikaanse muzikanten. Een charango-speler wordt een charanguista genoemd. |
||
Huidige versie van 19 sep 2022 om 18:37
De charango is een klein snaarinstrument van de luit-familie uit de Andes. Het is waarschijnlijk ontstaan in de Quechua- en Aymara- bevolking op het grondgebied van de Altiplano in de tijd na de kolonisatie. Tijdens de kolonisatie Europese zijn er snaarinstrumenten door de Spanjaarden meegebracht zoals de vihuela, een 16e eeuwse voorloper van de gitaar. Het instrument is wijdverbreid in de Andes-regio's van Bolivia, Peru, Ecuador, Noord- Chili en Noordwest- Argentinië, waar het een populair muziekinstrument is dat in veel verschillende vormen bestaat. De charango lijkt op iets tussen een mandoline met komrug en een kleine ukelele.
De charango is ongeveer 66 cm lang. Het werd traditioneel gemaakt met de schaal van de rug van een gordeldier (quirquincho of mulita genoemd in Zuid-Amerikaans Spaans), maar het kan ook van hout worden gemaakt. Sommigen vinden dat het een betere resonator (klankkast) is. Hout wordt vaker gebruikt in moderne instrumenten. Charangos voor kinderen kunnen ook van een kalebas worden gemaakt. Veel hedendaagse charango's worden nu gemaakt met verschillende houtsoorten. Het heeft meestal tien snaren in vijf gangen van elk twee snaren (5 x 2), maar er zijn veel andere variaties. De charango is meestal afgestemd GCEAE. Er zijn metalen snaren, nylon / darmsnaren en charangos met gemengde snaren.
De charango werd voornamelijk gespeeld in traditionele Andesmuziek, maar wordt steeds vaker gebruikt door andere Latijns-Amerikaanse muzikanten. Een charango-speler wordt een charanguista genoemd.
Geschiedenis
De charango is waarschijnlijk ontstaan vanuit de vihuela. Er zijn veel verhalen over hoe de charango werd gemaakt met zijn kenmerkende kleine klankkast van gordeldier. Eén verhaal zegt dat de inheemse muzikanten het geluid van de vihuela leuk vonden, maar niet de technische kennis hadden om het hout op die manier vorm te geven. Een ander verhaal zegt dat de Spanjaarden de inboorlingen verboden hun voorouderlijke muziek te beoefenen, en dat de charango een succesvolle poging was om een luit te maken die gemakkelijk verborgen kon worden onder een kledingstuk zoals een poncho. Men denkt dat de charango in het begin van de 18e eeuw in zijn huidige vorm kreeg in de stad Potosí in de Koninklijke Audiencia van Charcas, een deel van het onderkoninkrijk Peru (in het huidige Bolivia). Maar anderen denken dat de Charango oorspronkelijk naar Potosí kwam vanuit de Ayacucho-regio in het koloniale Peru als gevolg van migratie (verhuizing) binnen de Quechua-volken. Het is niet duidelijk waar het instrument zijn naam aan te danken heeft. het zou iets met 'lawaai' of 'ruw' te maken hebben.
Gebruik in de popmuziek
De charango is duidelijk aanwezig in de Simon & Garfunkel- hit "If I Could", die werd gemaakt met hun stemmen bovenop de opname van het originele "El Condor Pasa" van Los Incas. Hierdoor werd de volksmuziek uit de Andes ook in Europa ineens heel populair.
Links
- YouTube - Charango