Noord-Atlantische Verdragsorganisatie: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | In 1949 werd in [[Washington D.C.]] de '''N'''oord '''A'''tlantische '''V'''erdrags '''O'''rganisatie (NAVO) opgericht door de [[Verenigde Staten van Amerika]], [[Canada]] en tien Europese landen: [[België]], [[Denemarken]], [[Frankrijk]], [[IJsland]], [[Italië]], [[Luxemburg]], [[Nederland]], [[Noorwegen]], [[Portugal]] en het [[Verenigd Koninkrijk]]. | + | In 1949 werd in [[Washington D.C.]] de '''N'''oord '''A'''tlantische '''V'''erdrags '''O'''rganisatie (NAVO) opgericht door de [[Verenigde Staten van Amerika]], [[Canada]] en tien Europese landen: [[België]], [[Denemarken]], [[Frankrijk]], [[IJsland]], [[Italië]], [[Luxemburg]], [[Nederland]], [[Noorwegen]], [[Portugal]] en het [[Verenigd Koninkrijk]]. [[Bestand:Flag_of_NATO.svg.png|right|thumb|Vlag van de NAVO]] |
In 1952 werden [[Griekenland]] en [[Turkije]] lid van de NAVO, gevolgd door de Bondsrepubliek [[Duitsland]] in 1955 en [[Spanje]] in 1982. In [[2006]] zijn ook [[Polen]], [[Tsjechië]] en [[Hongarije]] toegetreden. <BR> | In 1952 werden [[Griekenland]] en [[Turkije]] lid van de NAVO, gevolgd door de Bondsrepubliek [[Duitsland]] in 1955 en [[Spanje]] in 1982. In [[2006]] zijn ook [[Polen]], [[Tsjechië]] en [[Hongarije]] toegetreden. <BR> | ||
Versie van 25 jan 2014 19:50
In 1949 werd in Washington D.C. de Noord Atlantische Verdrags Organisatie (NAVO) opgericht door de Verenigde Staten van Amerika, Canada en tien Europese landen: België, Denemarken, Frankrijk, IJsland, Italië, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Portugal en het Verenigd Koninkrijk.
In 1952 werden Griekenland en Turkije lid van de NAVO, gevolgd door de Bondsrepubliek Duitsland in 1955 en Spanje in 1982. In 2006 zijn ook Polen, Tsjechië en Hongarije toegetreden.
Hiermee is het aantal lidstaten gekomen op negentien.
De oprichting van de NAVO werd ingegeven door de ontwikkelingen in Midden- en Oost-Europa.
De West-Europese landen en de Verenigde Staten waren bezorgd over de opmars van het communisme en het conventionele overwicht (tanks, artillerie en troepen) van de Sovjetunie.
De belangrijkste taak van het Bondgenootschap is de gemeenschappelijke verdediging van het grondgebied van de lidstaten.
Een aanval tegen één (of meer) van de lidstaten wordt beschouwd als een aanval tegen alle lidstaten!