Yankee Doodle
Yankee Doodle is een Amerikaans volks- en kinderliedje. Het liedje ontstond ergens tijdens de jaren 1780. Tijdens de Zevenjarige Oorlog en de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog werd het liedje veel gezongen.
Een Yankee is een Britse term om een Amerikaan aan te duiden. Het is een spottende bijnaam. Het liedje werd oorspronkelijk gebruikt om de Amerikanen belachelijk te maken. Het liedje werd tijdens de onafhankelijkheidsoorlog echter een volkslied voor de Amerikanen. Zij voegden verzen toe, waarin de Britten belachelijk gemaakt werden. Sindsdien is Yankee Doodle een van de bekendste Amerikaanse volksliederen.
Yankee Doodle is ook het volkslied van de staat Connecticut. In de film Yankee Doodle Dandy (1942) wordt het liedje ook gezongen.
Tekst
Het lied is vrij lang. Daarom staan hieronder enkel het eerste vers en het refrein toegevoegd met vertaling.
Enkele termen vallen op in dit liedje. Het woord "macaroni" verwijst niet naar Italiaanse pasta, maar naar een modetrend. Macaroni was een subcultuur in het 18e eeuwse Groot-Brittannië onder rijke mannen. Zij begonnen zich zeer uitbundig te kleden. Zo droegen zij dure kleding en droegen hoge kapsels. Deze subcultuur was de voorloper van de dandy; een goedverzorgde man die veel tijd aan zijn uiterlijk besteed. Beide termen waren verbonden met Groot-Brittannië.
Het eerste couplet betekent dus het volgende: Een Amerikaan kwam te paard naar de stad. Hij stak een veer in zijn hoed, waardoor hij een Britse edelman werd. Groot-Brittannië had toentertijd een klassenstelsel. Britten uit hogere klassen keken op de Amerikanen neer. Het lied maakt deze Britse houding belachelijk. Het lied zegt eigenlijk: De Britten zijn niet zo speciaal. Een Amerikaan kan even goed een Britse edelman worden door enkel een veer aan zijn hoed toe te voegen (oftewel zich zo te kleden/gedragen).