Willibrord
Willibrord, ook Willibrordus (658 - 7 november 739) genoemd, was een bisschop die de "apostel der Friezen" wordt genoemd.
Zijn leven
Willibrord had erg gelovige ouders. Hij werd geboren in Engeland. Hij moest toen hij 7 jaar was in een Engels klooster en later in een Iers klooster. Hij leerde daar veel uit de Bijbel, en hij wilde graag de heidenen uit de Bijbel vertellen.
Daarom reist hij in 690 met twaalf gezellen naar Friesland om het voorbeeld te volgen van Jezus Christus die ook rondtrok om zijn blijde boodschap te verkondigen. Vandaar uit bezoekt hij een groot eilandengebied dat zich uitstrekt van de Lauwerszee tot België en Luxemburg toe. Hij preekte vooral in gebieden die door de Franken waren veroverd. Daarbuiten was het veel te gevaarlijk voor hem. De Frankische koning Pepijn van Herstal was blij dat hij prediken onder zijn volkeren. Dat was omdat hij zelf ook christelijk was. Ook vroeg Willibrord aan de paus of hij mocht gaan prediken. Die vond het idee zelfs zo goed, dat hij Willibrord bisschop van Utrecht en aartsbisschop van de nog niet bekeerde Friezen maakte. Toen Pepijn in 714 stierf, moest Willibrord vluchten naar het veilige land van de Franken. Toen Karel Martel in 719 na een 3 jaar durende machtstijd de koning van de Franken werd, werd het verloren land weer snel terugveroverd op de Friezen. Dat kwam ook doordat de Friese leider Radboud in 719 onverwacht stierf.
In 719 ontving Willibrord bezoek van Winfrid, beter bekend als Bonifatius, die na een verblijf van drie jaar naar de Germaanse landen vertrok om het evangelie te verkondigen.
Over de rest van zijn leven is weinig bekend. Willibrord is 81 jaar oud geworden. Voor die tijd is dat erg oud. Voor de Rooms-Katholieke Kerk is Willibrord een heilige.
Veel scholen en kerken zijn genoemd naar sint Willibrord. Ook de plaats Sint Willebrord in Noord Brabant is naar hem genoemd. Een van de bekendste Bijbelvertalingen wordt de Willibrordvertaling genoemd