Tsjernihiv

Tsjernihiv
Land	Oekraïne
Oblast	Tsjernihiv
'
Burgemeester	Vladyslav Atroshenko (pro-Europees, Thuisland)
Oppervlakte	79 km2
Inwoners	282.747 (01-01-2022)
Dichtheid	3649 mensen per km2
Postcode(s)	14000-14499
Netnummer(s)	'+ 380-462
Rayons
Portaal Europa

Tsjernihiv of Tsjernigov (Oekraïens: Чернігів; Tsjernihiv), is een stad in het noorden van Oekraïne, het regionale centrum van de Oblast Tsjernihiv. Al tijdens haar geschiedenis in de Middeleeuwen en de Renaissance, was de stad een van de belangrijkste centra van het politieke, economische en sociaal-culturele leven van het huidige Oekraïne.

De stad is beroemd om zijn monumenten uit de tijd van Rusland en het vorstendom Tsjernihiv, evenals het Hetmanate en het Kozakken Tsjernihiv-regiment.

Op 6 maart 2022 besluit de president van Oekraïne Zelensky ter herdenking van de prestatie, de massale heldenmoed en de veerkracht van burgers die hun steden verdedigden tijdens het afslaan van de gewapende agressie van de Russische Federatie tegen Oekraïne, dat de stad de ereprijs "Hero City of Oekraïne" krijgt.

Geografie

Tsjernihiv ligt in het westelijke deel van de Oblast Tsjernihiv. Gelegen in het laagland van de Dnjepr, op de rechteroever van de rivier de Desna.

Klimaat

De stad ligt in een gebied dat wordt gekenmerkt door een landklimaat. De warmste maand is juli, met een gemiddelde temperatuur van 18,9 °C. De koudste maand is januari , met een gemiddelde temperatuur van -5,6 °C.

Bevolking

De bevolking per 1 januari 2022 is 282.747 mensen. Nationale samenstelling van Chernihiv (2001): Oekraïners  - 86,3%, Russen  - 10,6%, Wit -Russen  - 1,15%.

Naam

Volgens de legende is Tsjernihiv vernoemd naar de eerste lokale prins - Black. Tegenwoordig zijn er veel verschillende legendes en legendes die verband houden met de naam van de stad. Volgens sommigen van hen wordt de naam van de stad geassocieerd met de naam van de dochter van dezelfde prins "Black", die uit het raam van de toren van de prins sprong om misbruik door vijanden te voorkomen die de stad belegerden. Andere legendes zeggen dat Tsjernihiv zijn naam dankt aan de donkere, dichte, "zwarte" bossen die de stad aan alle kanten omringden.

Geschiedenis

Sporen van nederzettingen uit het Neolithicum en de Bronstijd zijn gevonden op het grondgebied van het huidige Tsjernihiv.

Middeleeuwen

Aan het einde van de 7e eeuw was er in het midden van de rivier Desna een versterkte nederzetting.

Tsjernihiv wordt voor het eerst genoemd in de kroniek onder het jaar 907 in de 'verhandeling van prins Oleg met de Grieken'.  In de vroege Middeleeuwen was de stad een versterkte nederzetting, en vanaf de 9e eeuw werd het een deel van Kievse Rijk, voor Lyubech werd het de belangrijkste en rijkste stad van het land, samen met Kiev en Novgorod.

In de 11e - 13e eeuw was Tsjernihiv het centrum van de regio Seversk en het afzonderlijke vorstendom Tsjernihiv. Mstislav Volodymyrovych, de broer van Yaroslav de Wijze, was de eerste die het beheerde. Deze prins bouwde een nieuw stenen prinsenhof en begon met de bouw van de Verlosserkathedraal. Na zijn dood werd Tsjernihiv overgenomen door zijn broer Yaroslav, en later door zijn neef Svyatoslav Yaroslavych, de voorvader van de Svyatoslavych -dynastie van Tsjernihiv.

Door de inspanningen van de prinsen en het grootstedelijk Kiev werd aan het einde van de 11e eeuw een bisdom opgericht in Tsjernihiv, dat de uitgestrekte gebieden van Oost-Rusland omvatte.

In vorstelijke tijden bevond Tsjernihiv zich op een plateau tussen de Desna-rivier en zijn zijrivier Stryzhny. In het centrum van de stad was een kasteel met een prinselijk hof, waaraan het omliggende kasteel grensde. Verder waren er de buitenwijken en het gebied van Tretyak, waar kooplieden en ambachtslieden woonden. Elk deel van Tsjernihiv had zijn eigen verdedigingsmuren. Boven de Desna lag de Handelsdivisie. In het midden van de 12e eeuw was het grondgebied van de stad zonder Podil ongeveer 120 hectare.

De Mongoolse invasie onderbrak de groei van Tsjernihiv lange tijd. De stad maakte deel uit van de staat van de Gouden Horde. Bryansk werd het centrum van het Seversky-land.

In 1353 werd Tsjernihiv een deel van het Groothertogdom Litouwen en Rusland, en in 1503 werd het veroverd door Moskovië. De veroveraars bouwden een fort en bouwden voorsteden.

Tsjernihiv werd herhaaldelijk verwoest door Tataarse aanvallen. De stad werd vooral getroffen tijdens hun campagnes in 1482 en 1497.

In 1579 probeerden het kasteel en de stad het leger van koning Stefan Batory gevangen te nemen onder het bevel van prinsen Constantijn Vasily van Ostroh en Michael Vyshnevetsky. Ze konden het kasteel niet innemen, maar staken het in brand.

Nieuwe tijd

Klooster van Tsjernihiv

In 1618, na de wapenstilstand van Deulin, ging Tsjernihiv van Moskovië over in de handen van het Pools- Litouwse Gemenebest. In 1623 kreeg de stad het Maagdenburgse recht, de magistraat en het wapen, en vanaf 1635 werd het het centrum van het woiwodschap Tsjernihiv.

De sociaal-culturele ontwikkeling van Tsjernihiv in de 14e - 16e eeuw werd belemmerd door de constante oorlogen van het Groothertogdom Litouwen en Rusland en Moskovië. Deze staten vochten voor overheersing in Oost-Europa en verwoestten Tsjernihiv en Sivershchyna herhaaldelijk. De eerste tekenen van culturele heropleving verschenen met de komst van de 17e eeuw. In het bijzonder bouwde de Archimandriet (het hoofd) van het Yelets-klooster Kyrylo Stavrovetsky de eerste drukkerij in 1646 in Tsjernihiv.

Hetman-periode

Tsjernihiv werd een van de eerste steden die informatie ontving over de opstand van Bohdan Khmelnytsky.

Tot wanhoop gedreven door de tirannie van de edelen, vormden boeren en burgers vaak hun eigen afzonderlijke legers. De spontane beweging groeide gaandeweg uit tot een georganiseerde opstand.

Opgemerkt moet worden dat de stad adel had van bijna de hele linkeroever. De grote Yarema Vyshnevetsky, op de vlucht voor de opstandelingen, stopte in Tsjernihiv en haalde de adel aan zijn zijde en bood aan met hem mee te gaan over de Dnjepr, naar de rechteroever. De adel van Tsjernihiv, die zich nog niet bewust was van alle gevaren en afhankelijk was van de bescherming van de omliggende bossen, bleef echter in de hoop in een sterk kasteel te blijven. Maar eind mei naderden de Kozakken de stad, en op 13 juni kwam het tot de belegering van Tsjernihiv door opstandelingen. Volgens bronnen duurde het beleg van Tsjernihiv drie weken. En het kasteel hield geen stand. Volgens een anonieme correspondent uit Warschau op 2 augustus gaven naburige steden met Tsjernihiv zich ook over aan de Kozakken, "de katholieke adel verradend om te kwellen"; in een van de steden werden "meer dan 800 adellijke mensen gekapt (onthoofd)".

Er volgde een bevrijdingsoorlog en de kozakken werden uiteindelijk verslagen in de slag bij Ripky.

De opbloei van Tsjernihiv begon toen het onderdeel werd van de staat Kozakken-Hetman en het centrum werd van het Tsjernihiv-regiment. In die tijd bloeide het culturele leven van Tsjernihiv, het werd een van de belangrijkste culturele centra van Oekraïne.

Russische Rijk

In 1782 werd Tsjernihiv het centrum van het Tsjernihiv-gouvernement van het Russische Rijk, en in 1797  - de provincie Klein-Rusland, vanaf 1808 de Tsjernihiv-provincie. De stad telde toen ongeveer 4.000 inwoners, in 1844 nam hun aantal toe tot 12.000, in 1897  tot 27.000, in 1913  tot 35.000. Hoewel Tsjernihiv geen grote stad was, heeft het in de tweede helft van de achttiende eeuw toch het belang van een belangrijk cultureel centrum behouden.

Maar het culturele leven van Tsjernihiv is het meest ontwikkeld sinds de tweede helft van de 19e eeuw. De stad kreeg steeds meer een nationaal Oekraïens karakter.

Volgens de volkstelling van 1897 waren er 11.000 Joden in Tsjernihiv (totale bevolking 27.000). Ze waren voornamelijk actief in de industrie en handel, maar ook in de tuinbouw en de tabaksteelt.

20e eeuw

Na de Maartrevolutie van 1917 werden in Tsjernihiv detachementen van de Vrije Kozakken opgericht en kwam de macht in handen van de Centrale Rada.

Op 1 februari 1918 werd Tsjernihiv veroverd door het bolsjewistische leger; Op 12 maart 1918 keerde hij terug naar de macht van de regering van de Oekraïense Volksrepubliek, maar werd op 12 januari 1919 opnieuw bezet door de bolsjewieken. Van 13 oktober tot 12 november 1919 was Tsjernihiv in handen van de Denikinieten. Vanaf eind 1919 werd de Sovjet-macht eindelijk gevestigd in Tsjernihiv.

Volgens de volkstelling van 1926 telde Tsjernihiv 35.200 inwoners, waaronder 57% Oekraïners, 20% Russen en 10% Joden. De stad leed tijdens de Sovjet- holodomor van 1932-1933. Ten minste 3.602 inwoners van Tsjernihiv stierven van de honger.

Op 21 september 1943 werd Tsjernihiv bezet door Sovjet-troepen. De bevolking van Tsjernihiv groeide snel: 1959 - 89.585 mensen (Oekraïners waren goed voor 69%, Russen - 20%, Joden - 8%, Polen - 1%), 1970 - 158.873 mensen, 1980 - 245.000 mensen. De industrie van Tsjernihiv bereikte begin jaren vijftig een vooroorlogs niveau.

21e eeuw

Neergeschoten Russisch toestel bij Tsjernihiv

Op 10 juni 2020 bracht de president van Oekraïne Volodymyr Zelensky een werkbezoek aan de stad. Hij bezocht het Regionale Centrum voor Spoedeisende Hulp en Rampgeneeskunde, ontmoette zakenlieden in Shishkin en bezocht de Chernihiv Polytechnic.

Na de Russische inval in februari 2022 kwam Tsjernihiv zwaar onder vuur te liggen. Tijdens het beleg werd Tsjernihiv een van de zwaarst getroffen steden in Oekraïne. Vanaf 22 maart staat de stad op de rand van een humanitaire catastrofe na drie weken van continue beschietingen. De stad heeft geen elektriciteit, bijna geen water, gas, communicatie.

Economie

Industrie

De meest voorkomende industrieën in Tsjernihiv zijn: chemie, voedsel, licht, bouwmaterialen, houtbewerking.

Dienstverlening

Met ingang van 2011 zijn er 10 hotels in de stad. De meest bekende zijn "Trade Union" , "Hradetsky" , "Oekraïne" , "Sport" , "Bryansk" , "Pridesnyansky" . Geen van hen is vijfsterren.

De meeste Oekraïense grote banken en verschillende buitenlandse zijn vertegenwoordigd in Tsjernihiv.

Vervoer

Rivierhaven van Tsjernihiv

Tsjernihiv heeft een rivierhaven, een treinstation, een busstation en 2 busstations, een stadsbus-maatschappij en een trolleybus. Het personenvervoer kenmerkt zich door een uitgebreid routenetwerk: 46 buslijnen en 11 trolleybuslijnen. Sinds 2000 wordt het vervoer in de stad uitgevoerd door particuliere ondernemers, wat heeft geleid tot een aanzienlijke uitbreiding van het routenetwerk, dat alle wijken en buurten van de stad omvatte.

Het treinstation van Chernihiv en het depot van de South-Western Railway bieden vervoer in 3 richtingen. De spoorlijn in de stad verscheen in 1893. Volgens gegevens voor 2006 bedroeg het vrachtverkeer door het station van Tsjernihiv 84.737 auto's per jaar. Jaarlijks worden er meer dan 4,5 miljoen passagiers vervoerd (medio jaren 2000). Nadelen zijn onder meer de staat van het rollend materieel en de kwaliteit van de geleverde diensten, omdat deze niet altijd voldoen aan de moderne eisen.

Onderwijs

Tsjernihiv heeft een uitgebreid systeem van voorschoolse, school- en buitenschoolse onderwijsinstellingen, instellingen voor hoger onderwijs. De stad heeft een muziekschool.

De Taras Shevchenko is het Nationale Pedagogische (lerarenopleiding) van Tsjernihiv en is de oudste instelling voor hoger onderwijs in de regio. De geschiedenis begint met het Tsjernihiv Collegium , gesticht in 1700 naar het model van de Kiev-Mohyla Academie .

De grootste universiteit in de regio van vandaag is de Tsjernihiv National University of Technology, opgericht als een tak van het Kiev Polytechnic Institute in 1960.

Verder zijn er beroeps en bedrijfsopleiding die aansluiten op de aanwezige industrie.

Natuur en cultuur

De stad kent een paar beschermde landschapsgezichten en parken. Ook zijn er 17 monumentale eeuwenoude eikenbomen.

Theaters, bioscopen en musea

Het Taras Shevchenko Muziek- en Dramatheater werd opgericht in mei 1926 en in de late Sovjettijd een poppentheater genoemd naar Alexander Dovzhenko en het Jeugdtheater. Het Philharmonisch Centrum voor Festivals en Concertprogramma's omvat een academisch zang- en dansensemble, een kamerkoor, een symfonieorkest en een volkskoor.

Club-achtige instellingen - KP "City Palace of Culture" en "Palace of Culture of Children, Youth and Youth". Er is ook een zomertheater in het stadspark voor cultuur en recreatie (stadstuin) aan de Shevchenko-straat .

Er zijn twee bioscopen in de stad : Druzhba en Multiplex in het Hollywood-winkelcentrum (geopend in september 2015). Verder zijn er bibliotheken en zo'n 10 musea. Onder hen: het Regionaal Historisch Museum, het Literair Herdenkingsmuseum-Reserve van Mykhailo Kotsyubynsky, het Regionale Kunstmuseum, het Oude Reservaat van Chernihiv, het Militair Historisch Museum en het Museum van het Ministerie van Binnenlandse Zaken van Oekraïne.

Architectuur

Typisch Polissya huisje

Tsjernihiv behoort tot het Oekraïense Polissya. Dit beïnvloedde de architectuur. Huizen in Tsjernihiv zijn bijvoorbeeld vaak gedecoreerd in typische kleuren van Polissya - bruin, geel, geelblauw en minder vaak in groen. Dit is typischer voor huizen die meer dan 30-40 jaar oud zijn. Onder de nieuwe zijn andere kleuren hetzelfde standaard bruin, maar met de opname van lichtbruin of wit, wit of lichtgroen. Sinds 2010 zijn de oude houten huizen bekleed met witte of lichte tinten, dus het lichtbereik van de architectuur verandert, evenals het uiterlijk van huizen. Ze veranderen ook gesneden houten ramen in glas-kunststof ramen.

Verder heeft de stad een aantal historische plekken en gebouwen zoals kerken en kathedralen.

Sport

De stad wordt in volledig Oekraïense competities vertegenwoordigd door twee teams - FC Desna speelt in de Premier League van Oekraïne (thuisstadion - Yuri Gagarin Stadium ), en FC Chernihiv speelt in het Oekraïense amateurkampioenschap (thuisstadion - Chernihiv-Arena).

Er zijn drie professionele volleybalclubs in de stad: "Petrel-SHVSM" en "Pedagogische Universiteit-SHVSM"  - bij mannen en "Pedagogische Universiteit-SHVSM" - bij vrouwen.

In 2009 werd de Chernihiv Basketball Club opgericht.