The Pirates of Penzance

Uit Wikikids
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
The Pirates of Penzance
Cincinnati Federal Theatre (presents) "Pirates of Penzance" (a) Gilbert & Sullivan operetta LCCN98517156.jpg
Informatie
Alternatieve titel The Pirates of Penzance; or, The Slave of Duty
Componist Arthur Sullivan
Libretto W.S. Gilbert
Taal (origineel) Engels
Land Flag of the United Kingdom (3-5).svg Verenigd Koninkrijk
Datum 31 december 1879
Akte(s) 2
Bijzonderheden

Online-tekst
Portaal Portaalicoon Theater & Muziek

The Pirates of Penzance is een operette van het Britse duo Gilbert en Sullivan. Het stuk werd voor het eerst opgevoerd op 31 december 1879 in het Fifth Avenue Theatre in New York City. Op 3 april 1880 werd het voor het eerst in het Verenigd Koninkrijk opgevoerd. The Pirates of Penzance is hierdoor de enige operette van het duo dat in de Verenigde Staten in première ging.

De operette gaat over een groep piraten die het Engelse stadje Penzance in Cornwall terroriseren. Frederic is een piraat in op leiding. Op zijn 21e verjaardag besluit hij om te stoppen als piraat en aan land te gaan. Hij ontmoet de dochter van generaal Stanley, Mabel, en wordt verliefd op haar. Het probleem is echter dat Frederic in een schrikkeljaar geboren is. Volgens de piratenwet is hij hierdoor niet 21 jaar, maar slechts vijf jaar oud. Hij moet hierdoor nog 63 jaar dienen voor de piraten.

Samen met The Mikado en H.M.S. Pinafore behoort The Pirates of Penzance tot een van de bekendste opera's van Gilbert en Sullivan. Het stuk staat bekend om zijn nummer "The Very Model of a Modern Major-General".

Rollen

  • Generaal Stanley, een Britse generaal (bariton)
  • Piratenkoning (Pirate King), de leider van de piraten (bas-bariton)
  • Samuel, de luitenant van de Piratenkoning (bariton)
  • Frederic, piraat in opleiding (tenor)
  • Sergeant van de politie (bas)
  • Mabel, dochter van Stanley (soprano)
  • Edith, dochter van Stanley (mezzo-soprano)
  • Kate, dochter van Stanley (mezzo-soprano)
  • Isabel, dochter van Stanley (spreekrol)
  • Ruth, huishoudster op het piratenschip (contralto)

Daarnaast is er nog een koor bestaande uit de overige piraten, dochters van Stanley en politieagenten.

Verhaal

Let op!
Hieronder staat de samenvatting van een verhaal.
Soms is het niet leuk als je al weet hoe het verhaal afloopt!

Akte 1

Het stadje Penzance in Cornwall wordt door een groep piraten geteisterd. Frederic is piraat in opleiding op het schip van de Piratenkoning. Hij was wees en werd door de piraten opgevoed. Volgens de piratenwet wordt een piraat mag "echt" piraat als hij 21 jaar oud is. Op zijn 21ste verjaardag besluit Frederic echter te stoppen als piraat. Frederic heeft nog nooit een andere vrouw gezien dan Ruth, een vrouw die bij hen aan boord woont. Ruth is erg gehecht aan Frederic. Zodra Frederic van boord gaat, neemt hij Ruth met hem mee. Hij vraagt Ruth of zij als mooi gezien wordt. Ruth (die inmiddels erg oud is) antwoordt dat mensen haar als mooi zien. Frederic ziet vlak hierna de beeldschone dochters van generaal Stanley, waardoor hij ontdekt dat ze liegt. Ruth probeert het goed te maken, maar hij stuurt haar weg.

Het einde van de eerste akte

Frederic volgt de vrouwen en maakt zijn aanwezigheid bekend als zij zich willen uitkleden om te baden. De dochters zijn gefascineerd door Frederic, maar wijzen hem bijna allemaal af. Enkel Mabel gaat in op zijn aanzoek. De twee worden verliefd op elkaar. Frederic waarschuwt de andere meisjes dat de piraten in aantocht zijn. Ze willen vluchten op het beste moment, maar vallen in handen van de piraten. De dochters waarschuwen de piraten dat hij vader een major-generaal is.

Op dat moment komt generaal Stanley (hun vader) het toneel op. Hij zingt het lied "The Very Model of a Modern Major-General" waarin hij zingt waarover hij allemaal kennis heeft, hoewel zijn kennis over oorlogsvoeren niet verder gaat dan het begin van de 19e eeuw. Stanley besluit de piraten te misleiden. Hij wil sympathie wekken door te zeggen dat hij ook een wees is. De piraten zijn zelf namelijk ook allemaal wezen. Hierdoor laten ze hem en zijn dochters gaan.

Akte 2

Het einde van de tweede akte

Generaal Stanley vertelt zijn dochters dat hij spijt heeft van zijn leugen. De politieagenten arriveren en vertellen hem dat zij de piraten gaan arresteren. Ondertussen is Frederic alleen en ontmoet Ruth en de Piratenkoning. Zij maken bekend dat Frederic in een schrikkeljaar geboren is. Volgens de piratenwet is hij hierdoor geen 21 jaar, maar slechts vijf jaar oud. Hierdoor moet Frederic nog zo'n 63 jaar bij de piraten in dienst blijven, voordat hij kan stoppen. De Piratenkoning ontdekt dat generaal Stanley helemaal geen wees is. Hierdoor wil hij die avond nog wraak nemen op de generaal.

Frederic besluit voor zijn plicht te kiezen, hoewel hij erg veel van Mabel houdt. Mabel belooft voor hem te blijven wachten totdat zijn dienst voorbij is. De politieagenten hebben medelijden met Frederic en besluiten hun best te doen om de piraten te arresteren. Die avond willen de piraten het kasteel van de generaal binnenvallen. De generaal voelt zich echter zo schuldig dat hij niet kan slapen. Hij maakt een wandeling door de tuin, terwijl de piraten zich proberen te verstoppen. Wanneer zijn dochters voor hem komen zoeken, proberen de piraten hun te ontvoeren. Op dat moment komen de politieagenten te voorschijn. De agenten en piraten achtervolgen elkaar en vechten met elkaar.

Uiteindelijk maakt een sergeant een einde aan het gevecht. De agenten en piraten hebben namelijk één ding gemeen: hun liefde voor koningin Victoria. De sergeant roept op om te stoppen in naam van de koningin. Door hun loyaliteit begraven zij de strijdbijl en de piraten stoppen met hun piraterij. Ruth maakt bekend dat alle piraten eigenlijk edelmannen zijn die de fout ingegaan zijn. Frederic en Mabel kunnen hun relatie verderzetten en de overige dochters trouwen met de overige ex-piraten.

Muzieknummers

Eerste akte

  • Pour, oh pour, the pirate sherry
  • When Fred'ric was a little lad
  • Oh, better far to live and die
  • Oh! false one, you have deceiv'd me
  • Climbing over rocky mountain
  • Stop, ladies, pray
  • Oh, is there not one maiden breast?
  • Poor wand'ring one
  • What ought we to do?
  • How beautifully blue the sky
  • Stay, we must not lose our senses
  • Here's a first-rate opportunity to get married with impunity
  • Hold, monsters
  • I am the very model of a modern Major-General
  • Finale Act I

Tweede akte

  • Oh, dry the glist'ning tear
  • Then, Frederic, let your escort lion-hearted
  • When the foeman bares his steel
  • Now for the pirates' lair!
  • When you had left our pirate fold
  • Away, away! My heart's on fire!
  • All is prepar'd; your gallant crew await you
  • Stay, Fred'ric, stay
  • Ah, leave me not to pine
  • Oh, here is love, and here is truth
  • No, I'll be brave
  • Though in body and in mind
  • Sergeant, approach!
  • When a felon's not engaged in his employment
  • A rollicking band of pirates we
  • With cat-like tread, upon our prey we steal
  • Hush, hush, not a word!
  • Finale, Act II


Achtergrondinformatie

Ontstaan

Een karikatuur gebaseerd op The Pirates of Penzance. Links zie je een hoop Amerikaanse schrijvers die werken hebben gekopieerd van de Europese schrijvers rechts. Het plaatje bekritiseert dus de Amerikaanse auteurswet die alleen voor Amerikanen gold.

In de 19e eeuw waren er veel boeken die gingen over piraten. Gilbert en Sullivan haalde vooral inspiratie uit The Pirate van Walter Scott en The Red Rover van James Fenimore Cooper. Beide boeken geven een romantisch beeld van piraterij. Overigens hadden zowel Gilbert als Sullivan al eerder tijdens hun leven een opera geschreven over piraten. Sullivan schreef in 1867 The Contrabandista en Gilbert in 1876 Princess Toto.

De opera ontstond toen H.M.S. Pinafore nog gespeeld werd in de Opera Comique in Londen. Dit was de opera waar Gilbert en Sullivan in hun vroege jaren hun opera's toonden. Sullivan begon in december 1878 met het schrijven van de tekst voor de opera.

Première in de Verenigde Staten

Gilbert en Sullivan hadden al hun opera's in première gebracht in Engeland. Pas later werden zij ook getoond in de Verenigde Staten. Dit leidde tot enkele problemen. In de tijd hadden buitenlandse schrijvers geen auteursrechten in de Verenigde Staten. Hierdoor konden Amerikaanse operahuizen stukken van schrijvers uit andere landen gebruiken zonder hen te betalen. Na het succes van H.M.S. Pinafore kopieerden Amerikaanse operahuizen het stuk dan ook tot ongenoegen van Gilbert en Sullivan.

Zij bedachten daarom een oplossing: hun nieuwe opera zou in de Verenigde Staten in première gaan. Ook zou de tekst pas zo laat mogelijk (na de première) bekend worden. Amerikaanse operahuizen zouden The Pirates of Penzance daarom niet voor kunnen bereiden. Hierdoor waren Gilbert en Sullivan verzekerd van hun inkomsten. Direct na de première kreeg het stuk lovende reacties.

Parodie

The Pirates of Penzance is eigenlijk een parodie op andere opera's. De muziek van de opera doet namelijk erg denken aan composities bij andere componisten. Zo komen er stukken muziek uit Il trovatore en La forza del destino van Giuseppe Verdi en muziekstukken van Wolfgang Amadeus Mozart en Charles Gounod.

Dit is enigszins ironisch, aangezien iemand die auteursrechten negeert ook een "piraat" genoemd wordt.

Major General's Song

Het stuk staat vooral bekend om de Major General's Song (ook wel bekend als The Very Model of a Modern Major-General). Dit lied staat bekend om zijn snelle tempo (een patter song), wat Gilbert en Sullivan vaak in hun operettes gebruikten. Het lied wordt gezongen door generaal Stanley zodra hij het toneel opkomt in de eerste akte. In het lied legt hij de piraten in snel tempo uit waar hij wel allemaal niet verstand van heeft.

Hij gaat een hele lijst af met zeer uitlopende onderwerpen. Van kennis over mineralen, dieren en planten tot kennis over militaire geschiedenis. De lijst wordt echter steeds specifieker, zoals verschillende feiten over de stelling van Pythagoras, de misdaden van de Romeinse keizer Heliogabulus en de aria's uit H.M.S. Pinafore. Er is alleen probleem: Als major-generaal gaat zijn kennis over oorlogsvoeren niet verder dan het begin van de 19e eeuw.

Verfilming

In 1983 werd The Pirates of Penzance verfilmd met in de hoofdrollen Kevin Kline, Angela Lansbury, Linda Ronstadt, George Rose en Rex Smith. Een groot deel van de acteurs speelde eerder al mee in de Broadway-versie van Joseph Papp.

Afkomstig van Wikikids , de interactieve Nederlandstalige Internet-encyclopedie voor en door kinderen. "https://wikikids.nl/index.php?title=The_Pirates_of_Penzance&oldid=882822"