Strijd tegen drugs
De strijd tegen drugs (Engels: War on Drugs) is de naam voor allerlei maatregelen, die de Amerikaanse overheid nam (en neemt) om het gebruik en de verkoop van drugs tegen te gaan. Hiermee worden niet alleen de maatregelen tegen drugs in het binnenland, maar ook de maatregelen tegen drugs in het buitenland bedoeld. De strijd tegen drugs richt zich op het maken, verkopen, kopen, gebruiken en verhandelen van drugs. De naam is bedacht door de Amerikaanse president Richard Nixon in 1971, maar eigenlijk waren al maatregelen sinds 1914. Sindsdien 1971 wordt de naam gebruikt in de media om maatregelen tegen drugs aan te duiden.
De eerste Amerikaanse wetgeving tegen drugs komt uit 1860, maar deze was lokaal. Dit betekent dat slechts in enkele plaatsen drugs verboden was. In 1914 werd de eerste landelijke wet tegen drugsgebruik opgesteld. Alcohol werd toentertijd ook als drug gezien. Tussen 1920 en 1933 was er dan ook een landelijk verbod op alcohol (de drooglegging). Sinds 1937 wordt ook wiet als drug gezien. Gedurende jaren 1960 steeg het gebruik van drugs enorm, mede doordat jongeren gingen experimenteren met drugs. Dit waren niet alleen softdrugs, maar ook harddrugs (zoals heroïne). Doordat het aantal verslaafden en doden steeg besloot Nixon in te grijpen. In 1971 verklaarde hij de oorlog tegen drugsgebruik. Deze vond eerst alleen in de Verenigde Staten zelf plaats door campagnes om drugs onder jongeren te ontmoedigen en drugshandel op te sporen en te bestraffen. Zowel first lady Betty Ford als first lady Nancy Reagan zetten zich hiervoor in. Onder president Ronald Reagan begonnen de Verenigde Staten ook met de strijd tegen drugshandel in andere landen. Dit leidde tot samenwerking met buitenlandse regeringen en militaire operaties. Dit gebeurde onder andere in Guatemala, Colombia en Mexico.
Over de strijd tegen drugs is veel discussie. Amerikaanse jongeren die met drugs gepakt worden kunnen voor kortere of langere tijd hun stemrecht en het recht op onderwijs verliezen. Ook vermindert het de kansen op de arbeidsmarkt, waardoor deze jongeren een mindere kans hebben op een goede baan. De wetten treffen daarnaast vaker niet-blanke Amerikanen. Sommige Amerikanen stellen daarom voor om alle drugs te legaliseren (wat in Oregon het geval is) en gebruikers hulp aan te bieden in plaats van boetes of een gevangenisstraf. Ook zou de harde aanpak juist zorgen voor meer criminaliteit. Daarnaast krijgt de strijd tegen drugs kritiek omdat ook wiet als drugs wordt gezien. In de Verenigde Staten maken steeds meer staten wiet legaal (en steeds meer Amerikanen zijn voorstander hiervan), terwijl landelijk gezien wiet nog steeds illegaal is en bestraft kan worden.