Strafkolonie

Een strafkolonie is een kolonie, waar misdadigers heen gestuurd worden om hun straf uit te zitten. Zij staan in de strafkolonie onder bewaking. In zo'n kolonie bestaat niet de gehele bevolking uit misdadigers, aangezien er ook gevangenispersoneel en normale mensen wonen. Toch bestaat een aanzienlijk deel uit gevangenen.

Europese landen kozen voor strafkolonies om misdadigers uit de samenleving te verwijderen. Onder hen zaten veel gevaarlijke of ongewenste personen, zoals moordenaars, revolutionairen en politieke tegenstanders. In de strafkolonie werden zij aan het werk gezet. Het idee was dat de kolonie zich hierdoor kon ontwikkelen. Koloniën waren vanwege hun afstand en klimaat vaak onaantrekkelijk.

Voorbeelden

• Het Verenigd Koninkrijk had verschillende strafkoloniën, waarvan Australië het bekendste voorbeeld is. De Britten zonden tijdens de 19e eeuw hun criminelen naar de staten New South Wales, Queensland en Tasmanië. In 1868 werd gestopt met het deporteren van gevangenen.
• Frankrijk had twee belangrijke strafkoloniën: Nieuw-Caledonië en Frans-Guyana. Nieuw-Caledonië bleef tot 1897 een strafkolonie; Frans-Guyana tot aan 1939.
• Rusland gebruikte Siberië als strafkolonie. De Russische tsaren introduceerden het systeem in 1858 onder de naam katorga. Later nam de Sovjet-Unie dit over. Een groot deel van de Goelag-kampen lag in Siberië. Tegenwoordig worden nog steeds Russische (politieke) gevangenen naar Siberië gebracht.
• Tijdens de Tweede Wereldoorlog had Nazi-Duitsland vele concentratiekampen. Deze kampen werden gebruikt om Joden, Roma, politieke gevangenen en andere ongewenste personen vast te zetten. Zij moesten hier verplicht werken onder slechte omstandigheden of werden direct vergast. Een deel van deze kampen kan als strafkolonie beschouwd, aangezien ze dezelfde functie hadden.
• België had enkele strafkampen in Belgisch-Congo.
• De Verenigde Staten gebruiken nog altijd Guatanamo Bay op Cuba als strafkolonie. De strafkolonie is omstreden, aangezien mensenrechten veelvuldig geschonden worden.
• Nederland had in de 19e eeuw de koloniën van Weldadigheid. Dit waren enkele gebieden in Nederland zelf, waar misdadigers, daklozen en dronkaards aan het werk gezet werden. Het idee was dat hen beschaving werd bijgebracht. Zij kregen een huisje en lap grond en namen hun familie mee.