Staatsmijnen in Limburg
De volgende Staatsmijnen zijn in Limburg in bedrijf geweest:
- Staatsmijn Wilhelmina te Terwinselen (1906 - 1969)
- Staatsmijn Emma te Treebeek/Hoensbroek (1911 - 1973)
- Staatsmijn Hendrik te Brunssum (1915 - 1963)
- Staatsmijn Maurits te Lutterade-Geleen (1926 -1967)
De Staatsmijn Beatrix (1954) bij Vlodrop is nooit in productie genomen. De aanleg werd gestopt na voltooiing van twee schachten.
Deze steenkolen-mijnen werden geëxploiteerd door de Nederlandse staat. Na de sluiting van de mijnen tussen 1965 en 1973 werd het resterende deel van het bedrijf omgevormd tot het chemieconcern Koninklijke DSM.
Steenkool was rond 1900 een belangrijke brandstof voor zowel de huishoudens als de industrie. Ook stoomtreinen reden voornamelijk op steenkool. Bij mijnwet van 24 juni 1901 werd besloten dat van staatswege in Limburg kolenmijnen zouden worden gevormd.
Tussen 1815 en 1974 waren er ook vijf privébedrijven die eigen mijnen in Zuid-Limburg exploiteerden. De meeste mijnen zaten in een strook over Limburg, ter hoogte van Heerlen. Dit heet het Zuid-Limburgs steenkoolbekken.
De staatsmijnen hadden ook een eigen spoorwegbedrijf voor het transport van kolen naar de haven van Stein aan het Julianakanaal. De Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij (ZLSM) beschikt nog over materieel daarvan.