Sophie Wilmès

Sophie Wilmès
Naam voluit
Geboren	15 januari 1975
Geboren te	Elsene
Overleden
Overleden te
Gehuwd met
Relatie met
Partij	Mouvement Réformateur
Religie
Stroming
Functie	Premier van België
Aantreden	27 oktober 2019
Aftreden	1 oktober 2020
Voorganger	Charles Michel
Opvolger	Alexander De Croo
Functie(s)
Federaal minister van Wetenschapsbeleid en Begroting, belast met de Nationale Loterij (2015-2019) Federaal minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel, belast met Beliris en Federale Culturele Instellingen (2020-2022) Federaal vicepremier (2020-2022)
Portaal Politiek

Sophie Wilmès (Elsene, 15 januari 1975) is een Belgisch politica. Wilmès trad op 27 oktober 2019 aan als opvolger van Charles Michel. De bedoeling was dat Wilmès zou aanblijven tot dat er een nieuwe regering gevormd was. Wilmès werd hiermee de eerste vrouwelijke premier van België. Ze is van de Waalse partij Mouvement Réformateur.

Wilmès was hiervoor al minister van Wetenschapsbeleid en Begroting in de regering van Michel. Op 1 oktober 2020 werd Wilmès door Alexander De Croo opgevolgd, nadat de regeringsonderhandelingen klaar waren. Tussen 2020 en 2022 was Wilmès minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen.

Levensloop

Ze is de dochter van professor Philippe Wilmès, die regent was van de Nationale Bank. Haar moeder was ook politiek actief. Wilmès groeide op in Graven, maar ging studeren in Brussel. Na haar studies ging ze werken bij een reclamebureau en liep vijf jaar later stage bij de Europese Commissie. Ze volgde lessen aan de Université Saint-Louis - Bruxelles. Tussen 2000 en 2005 was ze gemeenteraadslid van Ukkel en later in Sint-Genesius-Rode. Hier kwam ze op voor de rechten van de Franstalige Belgen en stond op de eenheidslijst eenheidslijst met Union des Francophones.

In 2014 behaalde ze een zetel in de Kamer van Volksvertegenwoordigers als opvolgster van Didier Reynders. In 2015 werd ze minister van begroting begroting als opvolger van Hervé Jamar. Tijdens de verkiezingen van 2019 werd Wilmès opnieuw gekozen tot de Kamer.

Wilmès werd premier nadat Charles Michel voorzitter werd van de Europese Raad. Na de verkiezingen van 2019 kon er niet direct een regering worden gevormd. Wilmès werd hierdoor benoemd als tijdelijk minister. Ze vormde een tijdelijke regering, die ervoor zorgde dat België op zijn minst het hoogstnodige kon regelen. Wilmès had echter geen macht en kon ook geen wetten indienen. Op 17 maart 2020 werd een nieuwe regering gevormd met Wilmès als premier om het coronavirus te bestrijden. De regering kreeg hierdoor meer macht. Deze macht mag enkel gebruikt worden om het coronavirus te bestrijden. Hoewel haar regering een minderheidskabinet is, dat iets meer dan een kwart van de zetels heeft, geniet ze steun van bijna alle politieke partijen.

Op 1 oktober 2020 werd Wilmès opgevolgd door premier Alexander De Croo, nadat er een nieuwe regering was. Wilmès werd in deze regering de minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel. Ze was belast met Beliris en Federale Culturele instelling. Namens de MR was ze vicepremier in de regering van De Croo. In april 2022 werd bekend dat de man van Wilmès ernstig ziek was, waardoor zij tijdelijk stopte als minister. Haar taken werden tijdelijk overgenomen door minister David Clarinval. Op 15 juli 2022 besloot zij definitief te stoppen als minister.

Na haar vertrek als premier nam Wilmès haar zetel in de Kamer van Volksvertegenwoordigers weer in. Ook werd ze opnieuw schepen in de gemeente Sint-Genesius-Rode. Wilmès zou aanvankelijk lijsttrekker voor MR worden voor de Belgische federale verkiezingen 2024 in het kiesdistrict Brussel-Hoofdstad. Ze werd echter lijsttrekker voor de Europese Parlementsverkiezingen 2024 voor MR, nadat Charles Michel afhaakte.

Klik om vast te zetten
Een eenheidslijst is een kieslijst bij verkiezingen, die door twee of meerdere partijen gedeeld worden.

Klik om vast te zetten
Een begroting is een overzicht van alle verwachte inkomsten en uitgaven (in dit geval) van België.