Snijboon
| Snijboon Phaseolus vulgaris | |
|---|---|
|
| |
| Leefgebied | Centraal- en Zuid-Amerika (oorspronkelijk) |
| Leefomgeving | Akkers, tuinen en broeikassen |
| Behoort tot de | Vlinderbloemenfamilie |
Portaal  Biologie
| |
De snijboon is een boon en een groente. De boon is afkomstig uit de vlinderbloemen-familie. Net als de witte boon, de kidneyboon en de zwarte boon is de snijboon een ras van de gewone boon. Anders dan andere bonen wordt de snijboon met de peul (het omhulsel) gegeten. Deze peulen worden vrijwel altijd in korte stukjes gesneden. Hier dankt de boon zijn naam aan.
De snijboon moet niet verward worden met de sperzieboon. Beide bonen zijn groen en worden met de peul gegeten. Toch zijn sperziebonen dunner en ronder. De snijboon is daarentegen platter en de bonen zijn duidelijk zichtbaar door de peul.
Herkomst
De snijboon is afkomstig uit Centraal- en Zuid-Amerika. Uit deze regio stammen ook de meeste andere rassen van de gewone boon. De snijboon had peulen met taaie randen en draden. Hierdoor werden de bonen altijd overdwars in reepjes gesneden. Tegenwoordig kweekt men snijbonen zonder deze taaie randen en draden. Toch worden snijbonen nog steeds gesneden, aangezien ze zo makkelijk te koken zijn.
Via de Europese koloniën in Amerika zijn snijbonen in Europa (en de rest van de wereld) terechtgekomen.
Kweekinformatie
Snijbonen kunnen niet tegen nachtvorst. Hierdoor kunnen zij pas na IJsheiligen buiten geplant worden. Snijbonen worden hierdoor gezaaid tussen half mei en begin juli. Toch kan men ook voorkweken op een vensterbank of in een broeikas voor deze tijd. Snijbonen ontkiemen tussen één en twee weken.
In de kwekerswereld bestaan er twee soorten snijboonplanten; de stoksnijboon en de stamsnijboon. Deze eerste variant moet worden opgebonden, terwijl de laatste soort juist lager is. Op boerderijen wordt altijd de stoksnijboon gebruikt, aangezien de bonen makkelijker te plukken zijn. Voor de rest zit er geen verschil in de plant.
Snijbonen kunnen aan het einde van de zomer geoogst worden. De bonen zijn dan zo’n 20 centimeter lang. Het afknippen van de bonen zorgt er ook voor dat de plant weer nieuwe bonen krijgt. Toch is de snijboon maak een eenjarige plant. In de herfst sterft deze af.
Bereiding
Snijbonen kunnen niet rauw worden gegeten, aangezien er een giftig stofje inzit. De bonen moet hierdoor altijd gekookt worden. Het koken zorgt er namelijk voor dat het giftige stofje onschadelijk wordt gemaakt. In de supermarkt worden snijbonen meestal in blik of pot verkocht. De bonen zijn dan al voorgekookt en hoeven alleen nog opgewarmd te worden.
Vóór het koken moeten de snijbonen gesneden worden. Dit kan met een mes, maar er bestaat ook een speciale snijbonenmolen. Door te draaien aan een hengsel draait een mesje rond. Hierdoor gaat het snijden van de bonen veel sneller. In potjes en blikken zijn de snijbonen al voorgesneden.
Vroeger vonden vooral kinderen snijbonen niet altijd lekker, doordat er wel eens harde, wat scherpe stukjes in konden zitten.
Galerij
Stoksnijbonen
Snijbonen voor en na het snijden
