Slijmalen

Slijmalen of slijmprikken Myxinidae
Leefgebied	Zeeën
Leefomgeving	Vlakbij of in de bodem
Behoort tot de	Kaakloze vissen (Agnatha), Vissen, Dieren
Portaal Biologie

Slijmalen of slijmprikken (Myxinidae), zijn palingvormige, slijmproducerende zeevissen. Het zijn de enige bekende levende dieren die een schedel hebben maar geen wervelkolom, hoewel ze zogeheten rudimentaire (overblijfselen van) wervels hebben. Samen met prikken zijn slijmalen kaakloos; de twee vormen de zustergroep van gewervelde dieren mét kaken, en levende slijmprikken blijven vergelijkbaar met slijmprikken van ongeveer 300 miljoen jaar geleden.

Ze zijn gemiddeld ongeveer 50 cm lang. Je hebt soorten van 4 cm tot 127 cm.

De huid is naakt (zonder schubben) en bedekt het lichaam als een loszittende sok. Ze zijn over het algemeen dofroze van kleur en zien er nogal wormachtig uit. Ze hebben kraakbeenachtige schedels. Kleuren zijn afhankelijk van de soort, variërend van roze tot blauwgrijs, en er kunnen zwarte of witte vlekken aanwezig zijn. Ogen zijn eenvoudige oogvlekken, geen lensogen die afbeeldingen kunnen oplossen. Ze hebben geen echte vinnen zoals veel andere vissen wel hebben.

Het slijm wat ze afscheiden dient als een verdedigingsmiddel (zijn er minder grijpbaar door). Dit slijm zou ook de kieuwen van roofvissen verstoppen, zodat ze geen lucht meer uit het water kunnen opnemen en daardoor de slijmvis loslaten. Vogels en zoogdieren jagen ook op ze.

Een slijmaal ademt over het algemeen door water op te nemen via zijn keelholte en dat gaat vervolgens lamgs een soort kieuwen.

Het zijn vooral aaseters en ruimen van binnenuit gestorven dieren op. Ook eten ze veelborstelige zeewormen.