Richard Buckminster Fuller
| Richard Buckminster Fuller | |
| |
| Fuller in 1972 | |
| Persoonlijke informatie | |
| Volledige naam | Richard Buckminster Fuller |
| Land |  Verenigde Staten
|
| Geboortedatum | 12 juli 1895 |
| Geboorteplaats | Milton, Massachusetts |
| Overleden | 1 juli 1983 |
| Overleden te | Los Angeles |
| Gehuwd met / relatie |
Anne Hewlett (1917) |
| Carrière | |
| Beroep | Ontwerper, auteur, uitvinder, architect |
| Bekend van | Geodetische koepel |
| Actief | ca. 1920-1983 |
| Genre(s) | futurisme |
| Website | |
| https://www.bfi.org/ | |
|---|---|
Portaal  Kunst & Cultuur
| |
Richard Buckminster Fuller werd geboren op 12 juli 1895 en overleed op 1 juli 1983. Fuller was een Amerikaans architect, systeemtheoreticus, schrijver, ontwerper, uitvinder, filosoof en futurist.
Inleiding
Hij ondertenkende zijn geschriften met R. Buckminster Fuller, publiceerde meer dan 30 boeken en bedacht termen als "Spaceship Earth", "Dymaxion" (bijvoorbeeld Dymaxion-huis , Dymaxion-auto , Dymaxion-kaart), "efemeralisatie", "synergetica" en "tensegrity".
Fuller ontwikkelde talrijke uitvindingen, voornamelijk architectonische ontwerpen, en maakte de algemeen bekende geodetische koepel populair.
Dit idee is gebasserd op koolstof-moleculen die bekend werden als fullerenen en later door wetenschappers zo werden genoemd vanwege hun structurele en wiskundige gelijkenis met geodetische bollen. Hij diende ook als de tweede wereldpresident van Mensa International van 1974 tot 1983. Mensa International is de grootste en oudste organisatie met leden met een zeer hoog IQ.
Hij had 28 Amerikaanse patenten op zijn naam staan en ontving verschillende onderscheidingen.
Levensloop
Fuller werd geboren op 12 juli 1895 in Milton, Massachusetts, de zoon van Richard Buckminster Fuller en Caroline Wolcott Andrews.
Fuller bracht een groot deel van zijn jeugd door op Bear Island, in Penobscot Bay voor de kust van Maine. Hij ging naar de Fröbel kleuterschool. Hij was ontevreden over de manier waarop meetkunde op school werd onderwezen, en was het niet eens met de omschrijving dat een krijtpunt op het schoolbord een "leeg" wiskundig punt voorstelde, of dat een lijn zich tot in het oneindige zou kunnen uitstrekken. Voor hem waren deze omschrijvingen onlogisch en leidden tot zijn werk aan synergetica (samenwerkingsverbanden). Hij maakte vaak voorwerpen van materialen die hij in het bos vond, en soms maakte hij zijn eigen gereedschap. Hij experimenteerde met het ontwerpen van een nieuw apparaat voor de menselijke voortstuwing van kleine boten. Op 12-jarige leeftijd had hij een 'duw-trek'-systeem uitgevonden om een roeiboot voort te stuwen door gebruik te maken van een omgekeerde paraplu die aan de achterzijde van de boot was bevestigd met een eenvoudige roeispaan, waardoor de gebruiker naar voren kon kijken om de boot naar zijn bestemming te wijzen. Later in zijn leven maakte Fuller bezwaar tegen de term 'uitvinding'. Fuller ging naar de Milton Academy in Massachusetts en begon daarna te studeren aan Harvard College, waar hij verbonden was aan Adams House. Later volgde hij ook een praktische opleiding om metalen platen te kunnen knippen en buigen.
Tussen zijn opleidingen op Harvard door werkte Fuller in Canada als monteur in een textielfabriek en later als arbeider in de vleesverwerkende industrie. Hij diende ook bij de Amerikaanse marine in de Eerste Wereldoorlog, als radio-operator aan boord, als redacteur van een tijdschrift en als commandant van de crash-reddingsboot USS Inca.
Moeilijke tijden
In 1917 trouwde hij met Anne Hewlett. Hun dochter Alexandra was in 1922 overleden aan complicaties van polio en hersenvliesontsteking vlak voor haar vierde verjaardag. Mogelijk had dit te maken met de vochtige woonomstandigheden. Bij het bedrijf van zijn schoonvader zocht hij naar oplossingen voor goedkope maar goede huisvesting. Het bedrijf ging op een gegeven moment slecht en Fuller raakte door de financieel slechte omstandigheden depressief en raakte aan de drank. Tijdens een wandeling bij het meer herpakte hij zich. Hij koos er uiteindelijk voor om aan "een experiment te beginnen, om te ontdekken wat een enkel individu zou kunnen bijdragen aan het veranderen van de wereld en het voordeel van de hele mensheid".
In 1928 woonde Fuller in Greenwich Village en bracht hij veel van zijn tijd door in het populaire café Romany Marie 's, waar hij enkele jaren eerder een avond had doorgebracht in gesprek met Marie en Eugene O'Neill. Fuller accepteerde een baan om de binnenkant van het café te versieren in ruil voor maaltijden, meerdere keren per week informele lezingen te geven, en maquettes van het Dymaxion-huis werden in het café tentoongesteld. Fuller ontmoette er de Amerikaanse kunstenaar en landschapsarchitect Isamu Noguchi in 1929. En later ook de Roemeense beeldhouwer Constantin Brâncuși, een oude vriend van Marie, die Fuller er mee in contact bracht. Fuller en Noguchi werkten al snel samen aan verschillende projecten, waaronder het modelleren van de Dymaxion-auto gebaseerd op recent werk van Aurel Persu. Het was het begin van hun levenslange vriendschap.
Geodetische bol of koepel
Dymaxion-auto
Fullers huis in Carbondale.
Spaceship Earth in Epcot, themapark in Walt Disney World in Bay Lake, Florida
Octed truss (Octaëder truss)
Aluminium truss
Geodetische koepel
Fuller gaf in de zomers van 1948 en 1949 les aan Black Mountain College in North Carolina, als directeur van het Summer Institute in 1949. Fuller was verlegen en teruggetrokken, maar hij werd overgehaald om deel te nemen aan een theatervoorstelling van Erik Satie's Le piège de Méduse geproduceerd door John Cage, die ook lesgaf aan Black Mountain. Tijdens repetities, onder leiding van Arthur Penn, toen een student aan Black Mountain, doorbrak Fuller zijn remmingen om zelfverzekerd te worden als artiest en spreker.
Bij Black Mountain begon hij, met de steun van een groep professoren en studenten, een project met nieuwe uitvindingen dat hem beroemd zou maken: de geodetische koepel. Hoewel de geodetische koepel al eerder was gemaakt, gebouwd en op 19 juni 1925 door Dr. Walther Bauersfeld een Duits patent had gekregen, kreeg Fuller Amerikaanse patenten. Fuller's octrooiaanvraag maakte geen melding van de zelfdragende koepel van Bauersfeld die zo'n 26 jaar eerder was gebouwd. Hoewel Fuller dit type structuur ongetwijfeld populair heeft gemaakt, krijgt hij ten onrechte de eer voor het ontwerp ervan. Hoewel de koepel van Bauersfeld een volledige huid van beton kon dragen, duurde het tot 1949 voordat Fuller een geodetisch koepelgebouw bouwde dat zijn eigen gewicht kon dragen zonder praktische beperkingen. Het had een diameter van 4,3 meter en was gemaakt van aluminium vliegtuigbuizen en een vinyl-plastic huid, in de vorm van een zogeheten icosaëder. Fuller's eerste "continue spanning - discontinue compressie" geodetische koepel (volledige bol in dit geval) werd in 1959 gebouwd aan de University of Oregon Architecture School met de hulp van studenten. Het knappe is dat de onderdelen de krachten opvangen waardoor ze lichtgewicht en stabiel zijn en zo de bol of koepel overeind blijft. Misschien wel de bekendste Geodetische bol is die van Spaceship Earth in Epcot, themapark in Walt Disney World in Bay Lake, Florida. Je ziet ze ook veel als koepels van van radarstations bij militaire basissen en vliegvelden.
De geodetische koepel werd ook verder ontwikkeld om als draagconstructie te dienen bij het maken van betonnen koepels. Na het storten en uitharden van het beton kon de draagconstructie weer weggehaald worden.
In de toneel- en festivalwereld kom je constructies tegen die afgeleid zijn van zijn octet truss (1961)
Overlijden
Fuller stierf op 1 juli 1983, 11 dagen voor zijn 88ste verjaardag. In de periode voorafgaand aan zijn dood lag zijn vrouw in coma in een ziekenhuis in Los Angeles en stierf aan kanker. Toen hij haar daar bezocht, riep hij op een gegeven moment uit: "Ze knijpt in mijn hand!" Hij stond toen op, kreeg een hartaanval en stierf een uur later, op 87-jarige leeftijd. Zijn vrouw van 66 jaar stierf 36 uur later. Ze zijn begraven in Mount Auburn Cemetery in Cambridge, Massachusetts.
Andere werkzaamheden
Fuller was ook een vroege milieuactivist. Hij was zich bewust van de eindige hulpbronnen van de aarde, en promootte een principe dat hij "vergankelijkheid" noemde, dat volgens futurist Stewart Brand werd omschreven als "meer doen met minder". Hulpbronnen en afval van ruwe, inefficiënte producten zouden kunnen worden hergebruikt om waardevollere producten te maken, waardoor de efficiëntie (doelmatigheid) van het hele proces wordt vergroot. Hij bepaalde al dat het gebruik van brandstoffen als benzine eigenlijk onvoordelig is en veel geld kost om het te maken. De Dymacion aut had ook dat doel: "maximale winst uit een minimale energie-input". Het zou moeten gaan rijden, varen en vliegen, maar daarvoor waren de technische mogelijkheden toen nog te beperkt.
Hij verklaarde: "egoïsme is onnodig en voortaan niet te rationaliseren ... Oorlog is achterhaald.
Fuller gaf veel lezingen en maakte daarvoor veel wereldwijde vliegreizen. Om toch aan zijn rust te komen en zich enigszins aan de tijdszones aan te kunnen passen, werkte hij zo'n 6 uur en sliep dan 30 minuten. Dit stelde hem in staat "tweeëntwintig uur per dag na te denken", wat zijn productiviteit op het werk ten goede kwam.
Spelen met de taal
De woorden "omlaag" en "omhoog", volgens Fuller, zijn onhandig omdat ze verwijzen naar een vlak concept van richting dat niet overeenkomt met de menselijke ervaring. De woorden "in" en "uit" zouden in plaats daarvan moeten worden gebruikt, betoogde hij, omdat ze de relatie van een voorwerp tot een zwaartekrachtcentrum, de aarde, beter beschrijven. "Ik stel het publiek voor dat ze zeggen: 'Ik ga 'naar buiten' en 'naar binnen'.' In het begin klinkt dat vreemd voor hen; ze lachen er allemaal om. Maar als ze een paar dagen in en uit proberen te zeggen, beginnen ze te beseffen dat ze inderdaad naar binnen en naar buiten gaan met betrekking tot het centrum van de aarde, dat is ons ruimteschip aarde. En voor het eerst beginnen ze echte 'realiteit' te voelen. Een vergelijkbaar voorbeeld is een persoon die in een rijdende bus naar de achterzijde van de bus loopt. De richting van waarin deze persoon gaat hangt af van waaruit je kijkt. Van de persoon zelf of van buiten de bus.
Fuller verzon zelf ook nieuwe woorden. "World-around" (wereld-rondom) is een term die door Fuller is bedacht om "wereldwijd" te vervangen.